Academic Leadership of School Administrators Affecting Effectiveness of the Schools under Chaiyapume Provincial Administrative Organization
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The Objectives of the research were to 1) study the levels of academic leadership of school administrators, 2) study the levels of effectiveness of the schools and 3) study academic leadership of school administrators which affects effectiveness of the schools under Chaiyapume Provincial Administrative Organization. The sample group consisted of 263 schools administrators and teachers under Chaiyapume Provincial Administrative Organization. A questionnaire with a 5-level rating scale was used for data collection. The collected data were analyzed by using a computer program for calculating frequency, arithmetic mean, percentage, standard deviation and Pearson’s Product Moment Coefficient. Regression equation was created for predicting dependent variables through Stepwise Multiple Regression Analysis.
The findings show that: 1) Academic leadership of the administrators of the schools under Chaiyapume Provincial Administrative Organization, both overall as well as by each individual aspect, were at a “high”. 2)The effectiveness of the schools under Chaiyapume Provincial Administrative Organization, both overall as well as by each individual aspect, was at a “high”. 3)The relationship between the school administrators’ academic leadership and the effectiveness of schools under Chaiyapume Provincial Administrative Organization shows a positive relationship on every aspect in which the aspect of promoting academic atmosphere shows a “high” level of relationship, whereas the aspects of managing school curriculum, the instructional supervision and the prescription of school tasks show a “moderate” level of relationship at the .01 level of statistical significance. 4)Academic leadership of the administrators of the schools under Chaiyapume Provincial Administrative Organization that affects the schools’ effectiveness includes the promotion of academic atmosphere (X1), the management of school curriculum (X4) and instructional supervision (X2), and the multiple correlation was 0.744 at the 0.744 level of statistical significance. The predictive power was 55.40 (R = 0.554). These could be expressed in an equation of un-standardized and standardized scores as:
Un-standardized score predictive indicator
i= 2.153 + 0.145(X1) + 0.193 (X4) + 0.141 (X2)
Standardized score predictive indicator
yi= 0.278Zx1 + 0.263Zx4 + 0.248Zx2
Article Details
References
เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2559). อนาคตใหม่ของการศึกษาไทยในยุค Thailand 4.0. สืบค้นเมื่อ 20 กันยายน 2561. จาก https://www.li.mahidol.ac.th/conference2016 /thailand4.pdf
จริยาภรณ์ พรหมมิ. (2559). ปัจจัยภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรี เขต 3. วิทยานิพนธ์ศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.
จิรวัฒน์ วรุณโรจน์. (2559). ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหาร กับความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของบุคลากรในสถาบันอุดมศึกษาเอกชนเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา
มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 10(4). 26-33.
นงคราญ ดวงอนนท์ และคณะ. (2561). การบริหารงานวิชาการโรงเรียนเครือข่ายเมืองสาเกต สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 1. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด. 7(2). 65-75.
นิน โพธิ์ศรี และคณะ. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิผลในการบริหารโรงเรียนในเขตอำเภอเมืองร้อยเอ็ด สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 1. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด. 7(2). 88-98.
นิยดา เปี่ยมพืชนะ. (2559). โมเดลปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลการจัดการศึกษา ระดับอุดมศึกษาของสถาบันอุดมศึกษาเอกชนในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารราชพฤกษ์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา. 14(1). 25 -35.
พรพรรณ ศรีราตรี และคณะ. (2561). ความพึงพอใจของครูผู้สอนที่มีต่อการนิเทศภายในโรงเรียนศูนย์เครือข่ายที่ 7 หัวช้างเผือก สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 2. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด. 7(2). 168-178.
เพ็ญนภา พลับฉิม. (2559). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาราชบุรี เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
ภัทรา พึ่งไพฑูรย์. (2555). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิผลของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปราจีนบุรี เขต 1. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์.
เล็ก นักเบศร์. (2556). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบุรี เขต 1. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.
วันเผด็จ มีชัย. (2554). ภาวะผู้นำทางวิชาการที่ส่งผลต่อการบริหารงานวิชาการในโรงเรียนสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดขอนแก่น. วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 5(2). 79-85.
สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ. (2560). รายงานผลการทดสอบระดับชาติขั้นพื้นฐาน(O-Net)ปีการศึกษา 2560. สืบค้นเมื่อ 20 กันยายน 2561. จาก http://www.niets.or.th
สมยศ แสงผุย และคณะ. (2561). การบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมของครู โรงเรียนในศูนย์เครือข่ายพัฒนาคุณภาพการศึกษาที่ 14 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 2. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด. 7(2). 31-41.
Yamane, Taro. (1973). Statistics : An Introductory Analysis. Third edition. Newyork : Harper and Row Publication.