A Developing of Strengthen Guidelines for Primary Students of Private Schools, Chaiyaphum Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The Objectives of the research article were to 1) study the indicators of components of primary student’s public mind, 2) study the current state and desirable state of primary student’s strengthen public mind, 3) develop strengthen guidelines for primary student’s public mind in private school Chaiyaphum province. The study were divided into 3 phases, the first phase was to study indicators of components of the student’s public mind, the second phases was to study the current state and desirable state of primary student’s strengthen public mind in private school Chaiyaphum province, the third phases was to develop strengthen guidelines of primary student’s public mind in private school Chaiyaphum province. Descriptive statistics used in this study were average, mainly percentage, standard deviation and modified priority needs index.
The result of this study were found: 1)The indicators of components of the student’s public mind consisted of 3 components 15 indicators. 2) The result of current state of primary student’s public mind in private school Chaiyaphum province overall was at moderate level sorting average. 3)The result of developed strengthen guidelines of primary student’s public mind in private school Chaiyaphum province including 3 components, 15 indicators, and 42 guidelines; 1) use and keep public things aspect 17 guidelines, 2) officiate for public benefit aspect 18 guidelines, 3) respect for self and others' rights in public useful aspect 7 guidelines. 4) The suitability and possibility assessment of strengthen guidelines of primary student’s public mind in private school, Chaiyaphum province were found the both assessment overall at high levels.
Article Details
References
เจษฎา หนูรุ่น. (2551). ปัจจัยจิตลักษณะที่ส่งผลต่อจิตสาธารณะของนักเรียน ช่วงชั้นที่ 3 โรงเรียนสาธิตในสังกัดมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยและสถิติทางการศึกษา กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2553). สอนเด็กให้มีจิตสาธารณะ. กรุงเทพมหานคร : วี พรินท์ (1991).
พรพรหม พรรคพวก. (2550). ปัจจัยบางประการที่ส่งผลต่อจิตสาธารณะของนักเรียนช่วงชั้นที่ 4 ในสหวิทยาเขตกรุงเทพตะวันออก. ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยและสถิติทางการศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ไพโรจน์ อักษรเสือ. (2559). รูปแบบการพัฒนาจิตสาธารณะเชิงพุทธบูรณาการ สำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต 3.วารสารธรรมทัศน์. 16(2). 103-116.
ลัดดาวัลย์ เกษมเนตร และคณะ. (2546). รูปแบบการพัฒนานักเรียนระดับประถมศึกษาให้มีจิตสาธารณะการศึกษาระยะยาว. สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ศิริ แคนสา. (2551). การพัฒนาจิตสำนึกสาธารณะนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา : กรณีศึกษาโรงเรียนคอนสวรรค์. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ศิริพิมล รักษามิตร์. (2558). การศึกษาจิตสาธารณะของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4-6 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมา เขต 2. ใน เอกสารประกอบการประชุมวิชาการระดับชาติมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์ ครั้งที่ 2 “งานวิจัยเพื่อพัฒนาท้องถิ่น”. มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์.
ศิริสุข นาคะเสนีย์ ชุลี ปัญจะผลินกุล และศศิวิมล โมอ่อน. (2557). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมจิตสาธารณะของนักศึกษาคณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์. สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์.
สมปอง ช่วยพรม. (2559). การพัฒนารูปแบบกิจกรรมเสริมสร้างจิตสาธารณะตามหลักการเรียนรู้แบบรับใช้สังคมสำหรับนักเรียนระดับประถมศึกษา. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง. 5(2). 133-146.
สมพงษ์ จิตระดับ. (2554). ทิศทางพัฒนาเด็กพันธุ์อาร์รองรับตลาดอาเซียน 58. สืบค้นเมื่อ 10 ธันวาคม 2561. จาก http://www2.manager.co.th