THE GUIDELINES FOR STUDENT CARE AND SUPPORT SYSTEM MANAGEMENT ACCORDING TO THE PDCA QUALITY CYCLE OF THE SECONDARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE BURIRAM
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The research article were1) to study current conditions, desirable conditions and need for Student Care and Support System Management. 2)Develop guidelines for Student Care and Support System Management According to the PDCA Quality Cycle of The Secondary Educational Service Area Office Buriram. This research was divided into 2 phases: phases 1: study current conditions, desirable conditions and need of Student Care and Support System Management. Samples were selected from administrators and teachers totally 346 and phases 2: Guidelines for Student Care and Support System Management According to the PDCA Quality Cycle of The Secondary Educational Service Area Office Buriram. The 7 professionals were group the of informants. The research instrument was evaluation form. The Statistics used for analyzing data were mean and standard deviation.
The result of the research revealed that: 1. the results of the current state of Student Care and Support System Management were at a high level. Desirable conditions of Student Care and Support System Management were at highest level. And Order of Needs to Student Care and Support System Management were in Referral for students are needed, followed by prevention and problem solving, and student promotion, respectively. 2. The result of Guidelines for Student Care and Support System Management According to the PDCA Quality Cycle of The Secondary Educational Service Area Office Buriram were 5 categories. The first category was the principle. The second category was the Purpose. The third category was the system and mechanism. The fourth category was the operation. The Guidelines was divided into 5 factors. 1) The individual knowing activity. 2) The student selecting activity. 3) The student supporting activity. 4) The preventing and problem-solving activity. 5) The student transferring activity. The fifth categories were the Evaluation guidelines. The sixth categories were the Conditions. The results of possibility, suitability of guidelines were at the highest level.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรมสามัญศึกษา. (2544). การประกันคุณภาพระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน สังกัดกรมสามัญศึกษา. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์การศาสนา.
กรมสุขภาพจิต. (2546). คู่มือวิทยากรระบบดูแลการช่วยเหลือนักเรียนช่วงชั้นที่ 3-4. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.
กนิษฐา ไทยกล้า, เกรียงไกร พึ่งเชื้อ และสุชาดา ภัยหลีกลี้. (2559). พฤติกรรมการใช้สารเสพติด พฤติกรรมเสี่ยงต่อสุขภาพและเครือข่ายทางสังคมของเยาวชนนอกสถานศึกษา. สงขลา : หน่วยระบาดวิทยา คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
จิตราพร สุทธิสาร. (2562). การพัฒนาแนวทางการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของสถานศึกษาเอกชน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 1. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. คณะศึกษาศาสตร์ : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ณัฐนียา ห้องกระจก. (2562). แนวทางการบริหารจัดการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนตามวงจรคุณภาพ PDCA ของสถานศึกษาในสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
ปกรณ์ ปรียากร. (2538). ทฤษฎีและแนวคิดเกี่ยวกับการพัฒนาในการบริหารการพัฒนา.กรุงเทพมหานคร : สามเจริญพานิช.
เพลินพิศ สิงห์คำ. (2560). การพัฒนาแนวทางการดำเนินงานตามระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 28. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. คณะศึกษาศาสตร์ : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วิรากานต์ บุตรพรม. (2560). แนวทางการพัฒนาระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 24. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. คณะศึกษาศาสตร์ : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วิไลลักษณ์ ลังกา, อรอุมา เจริญสุข, พัชราภรณ์ ศรีสวัสดิ์และกัมปนาท บริบูรณ์. (2559). การวิเคราะห์สภาพการณ์ปัจจุบันและอนาคตภาพของปัจจัยเสี่ยงและปัจจัยภูมิคุ้มกันที่มีต่อพฤติกรรมเสี่ยงต่อการใช้สารเสพติดของเด็กและเยาวชนในพื้นที่หมู่บ้านอาสาพัฒนาและป้องกันตนเอง (อพป.). กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วีรพงษ์ เฉลิมจิระรัตน์. (2547). การแก้ปัญหาแบบคิวซี. กรุงเทพมหานคร : สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี.
ศูนย์เฉพาะกิจคุ้มครองและช่วยเหลือเด็กนักเรียน. (2557). คู่มือการคุ้มครองและช่วยเหลือเด็กนักเรียน. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
สมาคมแนะแนวแห่งประเทศไทย. (2559). การพัฒนาระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
สุชาดา ภัยหลีกลี้, กนิษฐา ไทยกล้า, ศิมาลักษณ์ ดิถีสวัสดิ์เวทย์, นพพร ตันติรังสี และศยามล เจริญรัตนะ. (2559). รายงานผลโครงการการเฝ้าระวังพฤติกรรมการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และพฤติกรรมเสี่ยงต่อสุขภาพของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาในประเทศไทย. ขอนแก่น : ภาควิชาเวชศาสตร์ชุมชน คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาบุรีรัมย์. (2563). แผนพัฒนาการศึกษาขั้นพื้นฐานระยะที่ 1 ฉบับปรับปรุง 2563-2565). บุรีรัมย์ : สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาบุรีรัมย์.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2552). แนวทางการจัดกิจกรรมพัฒนาผู้เรียนตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2550. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2560). เยาวชนไทยใครมีปัญหา. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ.
Good, C. V. (1973). Dictionary of Education. New York : MC Graw-Hill Publishers.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement. 30(3). 607-610.