HUMAN RESOURCE MANAGEMENT PROCESS AFFECTING THE PERFORMANCE EFFECTIVENESS OF LOCAL ADMINISTRATIVE ORGANIZATION IN NONG WUA SO DISTRICT, UDON THAINI PROVINCE

Main Article Content

Supan Somsa
Danai Lamkham

Abstract

The purposes of the research were to studying The Level of Human Resource Management Process  Affecting The Performance Effectiveness of Local  Administrative Organization in Nong Wua So District, Udon thani Province, to investigating the relationship between the Human Resource Management Process and The Performance Effectiveness of Local Administrative Organization in Nong Wua So District, Udon thani Province, and to studying the Influences of the Human Resource Management Process  towards the Performance Effectiveness of Local  Administrative Organization in Nong Wua So District, Udon thani Province, Population was composed of administrators, councilors, civil servants, employees, mentor of childhood centers and caregivers of childhood centers of Local Administration in Nong Wua So District, Udon thani Province, The sample were 258 persons chosen with the techniques of stratified random sampling and simple random sampling. The research tools were composed of a questionnaire. The statistics employed were frequency, percentage, mean, standard deviation, pearson correlation coefficient and multiple regression analysis.


The research findings showed that the 1) For level of The Human Resource Management Process include the average values were in “High” level. Considering the order of average value, found that the first in highest level of average value, assignment of responsibility. The second order was, manpower planning, compensation, performance evaluation, recruitment and selection of personnel, human resource development.  For the aspect with lowest level of average value, it was Maintenance of personnel. The Performance Effectiveness of Local Administrative Organization in Nong Wua So District, Udon thani Province, include the average values were in “High” level. Considering the order of average value, found that the first in highest level of average value, Personnel management and council affairs Dimension. The second order was Management Dimension. 2) The relationship between the Human Resource Management Process and the Performance Effectiveness on Management Dimension and Personnel Management and Council Affairs of Local Administrative Organization in Nong Wua So District, Udon thani Province, were correlated in the same direction (r=0.89) at 0.01 level of significance.  3) Four direct effects of factors affecting the Performance Effectiveness, ranking in order were as follows: performance evaluation, compensation, recruitment and selection of personnel, and responsibility.

Article Details

How to Cite
Somsa, S., & Lamkham, D. (2024). HUMAN RESOURCE MANAGEMENT PROCESS AFFECTING THE PERFORMANCE EFFECTIVENESS OF LOCAL ADMINISTRATIVE ORGANIZATION IN NONG WUA SO DISTRICT, UDON THAINI PROVINCE. Academic Journal of Mahamakut Buddhist University Roi Et Campus, 13(1), 434–445. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/AJMBU/article/view/269660
Section
Research Article

References

กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. (2561). แบบประเมินประเมินประสิทธิผลองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (Local Performance Assessment : LPA) ประจำปี 2561. สืบค้นเมื่อ 21 เมษายน 2565. จาก http://www.thailocalmeet.com/index.php?topic=65823.0

กรสรรค์ เอนกศักยพงศ์. (2556). กระบวนการบริหารทรัพยากรมนุษย์ที่มีผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของอุตสาหกรรมยานยนต์และชิ้นส่วน. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต.บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.

จันทนา ครบแคล้ว. (2555). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ที่ส่งผลต่อสมรรถนะครูของสถานศึกษาเอกชนในจังหวัดเพชรบุรี. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.

ชัญภร เสริมศรี. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างกำรบริหารทรัพยากรมนุษย์กับความผูกพันต่อองค์ การของบุคลากรบริษัทแห่งหนึ่ง ในเขตนิคมอุตสาหกรรมอมตะนคร จังหวัดชลบุรี. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยบูรพา.

ณัฏฐพันธ์ เขจรนันทน์. (2551). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพมหานคร : ซีเอ็ดยูเคชั่น.

ธีรพงศ์ บูรณวรศิลป์. (2556). ผลการดำเนินงานการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามการรับรู้ของบุคลากรสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดนนทบุรี. วารสารวิทยบริการ. 21(3). 15-37.

บุญชม ศรีสะอาด. (2547). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร : สุวีริยาสาสน์.

พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2547). ระเบียบวิธีการวิจัยทำงสังคมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร : เฮาสออฟเคอรมีสท์.

สัมฤทธิ์ ยศสมศักดิ์. (2549). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ : หลักการและแนวคิด. กรุงเทพมหานคร : วิลดเทรด.

อนงค์ อาจจงทอง. (2559). ความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารทรัพยากรมนุษย์กับประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชัยภูมิ เขต 2. วารสารบัณฑิตศึกษา. 10(1). 38-48.

Daff, R.L. (2008). New Era of Management. 2nd ed. Mason, OH : Thomson Souyh – Western.

Dejnozka, E.L. (1983). Education administration glossary. Westport. Connecticut : Greenwood.

Gibson, J. L., Ivancevich, J. M., & Donnelly J. H., Jr. (2003). Organization : Behavior, Structure, Processes. 11th ed. New York : McGraw - Hill.

Hoy, W. K. & Miskel, C.G. (2005). Educational Administration Theory, Research, and Practice. 7th ed. New York : McGraw -Hill.

Koul, L. (1984). Methodology of Educational Research. New Delhi : Vikas Publishing House Pvt. Ltd.

Mondy, R.W., Noe, R.M., & Premeaux, S.R. (2002). Human Resource Management. UK : Pearson Education Limited.

Prowse, P., & Prowse, J. (2010). Whatever happened to human resource management performance?. International Journal of Productivity and Performance Management. 59(2). 145-162.

Schermerhorn, J. R., Jr., Hunt, J. G., Osborn, R. N., & Uhl-Bien, M. (2010). Organizational Behavior. 11th ed. Hoboken, NJ : John Wiley & Sons.

Yamane, T. (1973). Statistics an introduction analysis. New York : Harper & Row.