The study of Thai language learning skills through creative stage plays
Main Article Content
Abstract
This article is a study of Thai language learning skills through creative theater. The objective was to study skills for learning Thai subjects through creative stage plays with Thai language major students. Faculty of Education and Educational Innovation Kalasin University in the academic year 2020, totaling 60 students. Building skills through creative stage play In which actors must learn various skills to be used in learning management. such as communication skills It consists of critical listening and viewing skills. deep listening and viewing skills Speaking skills include interpersonal speech group speaking Reading skills include analytical reading Reading comprehension, reading comprehension, and writing skills include Drama writing skills song writing skills teamwork skills analytical thinking and problem solving skills These skills are all learned through the process of creative theater. The actors can apply these skills in their professional and daily life.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. Any views and comments in the FEU Academic Review Journal are the authors’ views. The editorial staff have not to agree with those views and it is not considered as the editorial’s responsibility.
2. The responsibility of content and draft check of each article belongs to each author. In case, there is any lawsuit about copyright infringement. It is considered as the authors’ sole responsibility.
3. The article copyright belonging to the authors and the Far Eastern University are copyrighted legally. Republication must be received direct permission from the authors and the Far Eastern University in written form.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ ของพ.ศ. 2542 ที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2)พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
เกรียงไกร ฟูเกษม. (2556). กระบวนการสร้างสรรค์ละครเวทีเพื่อการเรียนรู้เพื่อการเปลี่ยนแปลงมโนทัศน์ของนักแสดง [วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]. http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/43177
ชลลดา ทองทวี. (2557). ละคร: เครื่องมือเพื่อการเรียนรู้เปลี่ยนแปลงภายในแนวจิตตปัญญาศึกษา. วารสารศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 6(1), 112-129. https://so02.tci- thaijo.org/Index.php/fakku/article/view/26950/22864.
ตถาตา สมพงศ์. (2561). การศึกษาและออกแบบกระบวนการละครสร้างสรรค์เพื่อใช้ในการสื่อสารกับนักเรียนออทิสติก: กรณีศึกษาที่สถาบันการศึกษาพิเศษ มรภ.สงขลา. วารสารปาริชาต, 31(3), 51-59. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/parichartjournal/article/view/147371
ธนสิน ชุตินธรานนท์. (2560). ละครการศึกษาในสังคมตะวันตกและสังคมไทย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 37(4), 195-207. https://utcc2.utcc.ac.th/utccjournal/374/195_207.pdf
ปาริชาติ จึงวิวัฒนาภรณ์. (2547). ละครสร้างสรรค์สำหรับเด็ก. กรุงเทพฯ: สถาบันพัฒนาคุณภาพวิชาการ.
ไพบูลย์ โสภณสุวภาพ. (2558). ละครเพื่อการเรียนรู้: การออกแบบกระบวนการเรียนรู้ผ่านละคร สำหรับพัฒนาเยาวชนในศตวรรษที่ 21. วารสารดนตรีและการแสดง, 1(1), 112-126. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/Mupabuujournal/article/view/243706
ภัทรศิลป์ สุกัณศีล และ กิตติ มีชัยเขตต์. (2561). ละครเพี่อการศึกษาในศตวรรษที่ 21. รายงานรวมบทความวิจัย บทความวิชาการ และงานสร้างสรรค์ สืบเนื่องจากการประชุมวิชาการด้านศิลปกรรมระดับชาติครั้งที่ 1, 1(3), 68-72. http://www.farcar.ssru.ac.th/files/Full%20Paper/Proceedings-Full2.pdf
ภาควิชาภาษาไทย คณะศึกษาศาสตร์และนวัตกรรมการศึกษา. (2560). หลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย 5 ปี (หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2560). กาฬสินธุ์: มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์.