การพัฒนาหลักสูตรเสริมการเป็นผู้ประกอบการโดยบูรณาการสะเต็มศึกษากับโมเดลธุรกิจแคนวาสสำหรับนักเรียนที่มีความสามารถพิเศษทางวิทยาศาสตร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนปรินส์รอยแยลส์วิทยาลัย

Main Article Content

เฉลิมเกียรติ เพ็ชรภู่
สมเกียรติ อินทสิงห์
ศักดา สวาทะนันทน์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อ พัฒนาและศึกษาผลการใช้หลักสูตรเสริมการเป็นผู้ประกอบการโดยบูรณาการแนวคิดสะเต็มศึกษากับโมเดลธุรกิจแคนวาสสำหรับนักเรียนที่มีความสามารถพิเศษทางวิทยาศาสตร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนปรินส์รอยแยลส์วิทยาลัย ประชากร ได้แก่ 1) ผู้เชี่ยวชาญด้านหลักสูตรและการสอนจำนวน 5 คน และ2) นักเรียนที่มีความสามารถพิเศษทางวิทยาศาสตร์ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2564 โรงเรียนปรินส์รอยแยลส์วิทยาลัย 1 ห้องเรียน จำนวน 44 คน โดยการเลือกแบบเจาะจง การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ เครื่องมือที่ใช้ในงานวิจัย คือ แบบประเมินคุณภาพหลักสูตรเสริมการเป็นผู้ประกอบการโดยบูรณาการสะเต็มศึกษากับโมเดลธุรกิจแคนวาสสำหรับนักเรียนที่มีความสามารถพิเศษวิทยาศาสตร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนปรินส์รอยแยลส์วิทยาลัย แบบประเมินความสามารถในการเขียนแผนธุรกิจ และแบบประเมินความสามารถในการพิชชิ่ง วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าเฉลี่ย ร้อยละ และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1) หลักสูตรเสริมการเป็นผู้ประกอบการโดยบูรณาการสะเต็มศึกษากับโมเดลธุรกิจแคนวาสสำหรับนักเรียนที่มีความสามารถพิเศษทางวิทยาศาสตร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนปรินส์รอยแยลส์วิทยาลัย ประกอบด้วย 9 องค์ประกอบได้แก่ (1) หลักการของหลักสูตร (2) วัตถุประสงค์ของหลักสูตร (3) คำอธิบายรายวิชา (4) โครงสร้างหลักสูตร (5) การจัดกิจกรรมการเรียนรู้ (6) สื่อและแหล่งการเรียนรู้ (7) บทบาทครู (8) บทบาทผู้เรียน และ (9) การวัดและการประเมินผล โดยภาพรวมคุณภาพของหลักสูตรมีความถูกต้องอยู่ในระดับมากที่สุด 2) ผลการใช้หลักสูตรเสริมการเป็นผู้ประกอบการโดยบูรณาการแนวคิดสะเต็มศึกษากับโมเดลธุรกิจแคนวาสสำหรับนักเรียนที่มีความสามารถพิเศษทางวิทยาศาสตร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนปรินส์รอยแยลส์วิทยาลัย พบว่า นักเรียนมีความสามารถในการเขียนแผนธุรกิจ และการพิชชิ่งอยู่ในระดับดีมาก

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551. ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย. http://academic.obec.go.th/images/document/1559878925_d_1.pdf

กฤตนัน วิโรจน์สายลี. (2562, 12 มีนาคม). บทที่ 49 : หลักพื้นฐานของการ Pitching. Sales101thailand. https://sales101thailand.com/basic-principles-of-pitching/

กัลยารัตน์ ธีระธนชัยกุล. (2562). การเป็นผู้ประกอบการและการสร้างธุรกิจใหม่. ซีเอ็ดยูเคชั่น.

จิราภา วิทยาภิรักษ์. (2562, 26 สิงหาคม). “Pitch” สกิลใหม่ที่นักนำเสนอมืออาชีพต้องมี. กรุงเทพธุรกิจ. https://www.bangkokbiznews.com/pr-news/biz2u/265561

เฉลียวศรี พิบูลชล, อรุณี วิริยะจิตรา, และ อุษณีย์ อนุรุทธ์วงศ์. (2554). การพัฒนามาตรฐานการศึกษาสำหรับผู้มีความสามารถพิเศษ. ออฟเซ็ท. http://backoffice.onec.go.th/uploads/Book/1093-file.pdf

ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2564). การพัฒนาหลักสูตร ทฤษฎีสู่การปฏิบัติ (พิมพ์ครั้งที่ 8 ฉบับปรับปรุง). เอ็มดี ออล กราฟิก.

ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. (2563). Business Model Canvas. https://www.set.or.th/set/enterprise/html.do?name=bmc

ทัสริน โตนุช. (2561). การพัฒนาหลักสูตรเสริม เรื่อง วิทยาศาสตร์สุขภาพกับความงามและการชะลอวัยเพื่อส่งเสริมความสามารถในการคิดแก้ปัญหาและความคิดสร้างสรรค์สำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนสาธิตในเขตกรุงเทพมหานคร [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์]. http://libdoc.dpu.ac.th/thesis/Tassarin.Ton.pdf

ธงชัย สุทธิสม. (2560). การเป็นผู้ประกอบการ. ส.ส.ท.

นงลักษณ์ แพงเรือน. (2558). การพัฒนาหลักสูตรเสริมสร้างความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษเพื่อให้ข้อมูลตามแนวคิดฐานสมรรถนะ สำหรับผู้เรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]. http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/50683

พันทิวา กุมภิโร. (2560). การพัฒนาหลักสูตรเสริมตามแนวคิดการเรียนรู้แบบอิงบริบท โดยใช้ปัญหาเป็นฐานเพื่อเสริมสร้างทักษะและกระบวนการทางคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร]. SNRU e-Thesis. https://gsmis.snru.ac.th/e-thesis/thesis_detail?r=55632227104

ภรณี ศิริวิศาลสุวรรณ. (2562). การพัฒนาหลักสูตรเสริมสร้างทักษะชีวิตในยุคดิจิทัลสำหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นของโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร]. http://ithesis-ir.su.ac.th/dspace/bitstream/123456789/2666/1/58253904.pdf

โรงเรียนปรินส์รอยแยลส์วิทยาลัย. (2563). รายงานการประเมินตนเองของสถานศึกษา (Self – Assessment Report : SAR) ปีการศึกษา 2563. https://a069c3b0-7366-4d77-885b-6e23d6b16151.filesusr.com/ugd/83f488_e0eb36df33e64eeebec9d7cd8b08688a.pdf

วศิณีส์ อิศรเสนา ณ อยุธยา. (2559). เรื่องน่ารู้เกี่ยวกับ STEM Education (สะเต็มศึกษา). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิชัย วงษ์ใหญ่. (2554). การพัฒนาหลักสูตรระดับอุดมศึกษา. อาร์ แอนด์ ปริ้น.

สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2561). STEM Education Thailand สะเต็มศึกษา ประเทศไทย. Stemedthailand. http://www.stemedthailand.org/?page_id=23

สมเกียรติ อินทสิงห์. (2563). การบริหารหลักสูตรสถานศึกษา. หน่วยพิมพ์เอกสารคณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2562). ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี (พ.ศ. 2561-2580). สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. http://nscr.nesdb.go.th/wp-content/uploads/2019/09/Rev-05-ยุทธศาสตร์ชาติ.docx

สำนักงานบริหารและพัฒนาองค์ความรู้. (2561). THE KNOWLEDGE. โคคูน แอนด์ โค.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). การศึกษาสภาพและรูปแบบการจัดการศึกษาสำหรับกลุ่มผู้ที่มีความต้องการจำเป็นพิเศษที่เหมาะสมกับบริบทของประเทศไทย: กรณีผู้มีความสามารถพิเศษ. พริกหวานกราฟฟิค. http://backoffice.onec.go.th/uploads/Book/1711-file.pdf

สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. (2563). Business Model Canvas เครื่องมือสร้างโมเดลธุรกิจ. https://www.smeknowledgecenter.com/slides/slide/business-model-canvas-213

สิริพงศ์ จึงถาวรรณ. (2561). LEAN ผู้ประกอบการยุคใหม่ จากก้าวเล็กๆ สู่ก้าวที่ยิ่งใหญ่ในโลกธุรกิจ. 7D ACADEMY.

สุเทพ อ่วมเจริญ. (2557). การพัฒนาหลักสูตร: ทฤษฎีและการปฏิบัติ. โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สุนีย์ ภู่พันธ์. (2546). แนวคิดพื้นฐานการสร้างและพัฒนาหลักสูตร. เชียงใหม่โรงพิมพ์แสงศิลป์.

สุพัชรา ดิษฐบรรจง. (2562). ความสำคัญของผู้ประกอบการเยาวชนและการเตรียมความพร้อมของเขตเศรษฐกิจพิเศษนครพนม. Itd. https://www.itd.or.th/wp- content/uploads/2019/06/unnamed-file1.pdf

Carpineanu, S. (2021, March 4). How to Create a Successful Business Pitch. Visme. https://visme.co/blog/business-pitch

Dalton, W. (2020, August 25). What is STEM? Pearson. https://pearsonaccelerated.com/blog/stem

Hom, E. J. & Dobrijevic, D. (2022, February 17). What is STEM Education? Livescience. https://www.livescience.com/43296-what-is-stem-education.html

Lima, M. & Baudier, P. (2017). Business Model Canvas Acceptance among French Entrepreneurship Students: Principles for Enhancing Innovation Artefacts in Business Education. Journal of Innovation Economics & Management, 23(2), 159. https://doi.org/10.3917/jie.pr1.0008

Osterwalder, A. & Pigneur, Y. (2010). Business model generation: A handbook for visionaries, game changers, and challengers. Bridge Communications.

Redko, O. & Moskalenko, O. (2021). Psychological Strategies in the Process of Pitching New Business Opportunities. Education of Economists and Managers, 59(1), 21–30. https://econjournals.sgh.waw.pl/EEiM/article/download/2718/2415

Renzulli, J. S. (1976). The enrichment triad model. A guide for developing defensible programs for the gifted and talented. Gifted Child Quarterly, 20(3), 303–326. https://doi.org/10.1177/001698627602000327

Saylor, J. G. & Alexander, W. M. (1974). Planning Curriculum for Schools. Rinehart and Winston.

Taba, H. (1962). Curriculum Development: Theory and Practice. Harcourt, Brace and World.

Tyler, R. W. (1949). Basic principles of curriculum and instruction. The University of Chicago Press.

Ulger, B. B. & Cepni, S. (2020). Gifted education and STEM: A Thematic Review. Journal of Turkish Science Education, 17(3), 443-466. https://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1272816.pdf