หิกมะฮฺของการมีภรรยาหลายคนตามหลักกฎหมายอิสลาม และการนำไปใช้ของครอบครัวมุสลิมในจังหวัดนราธิวาส

The Wisdom of Polygamy in Islamic law and Application of the Muslim family In Narathiwat Province.

ผู้แต่ง

  • นูรีฮะ สามะ นักศึกษาปริญญาโทมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
  • อัสมัน แตอาลี

คำสำคัญ:

หิกมะฮฺ การมีภรรยาหลายคน ครอบครัวมุสลิม

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาหลักการและหิกมะฮฺของการมีภรรยาหลายคนตามหลักกฎหมายอิสลาม 2) ศึกษาการนำไปใช้ของครอบครัวมุสลิมที่มีภรรยาหลายคนตามหลักกฎหมายอิสลามในจังหวัดนราธิวาสซึ่งเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพโดยใช้วิธีวิจัยเอกสารและสัมภาษณ์แบบเชิงลึก (Indepth Interview) พร้อมด้วยการสังเกต (observation) โดยการเลือกสัมภาษณ์ครอบครัวมุสลิมที่มีภรรยาหลายคนจำนวนห้าครอบครัวในจังหวัดนราธิวาส 

ผลการวิจัยพบว่า 

  1. ศาสนาอิสลามได้วางแนวทางการดำเนินชีวิตแก่มนุษย์ได้อย่างสมบูรณ์และครอบคลุมในทุกมิติด้าน การบัญญัติให้บุรุษสามารถมีภรรยาได้หลายคนนั้นเป็นหิกมะฮฺอันดีงามสอดคล้องกับธรรมชาติของความเป็นบุรุษเพศ และยังสร้างความสมดุลให้กับสตรีในสังคมที่มีความเหลื่อมล้ำในจำนวนตามยุคสมัย 
  2. การนำหลักการที่เกี่ยวข้องไปใช้ในการสร้างครอบครัวให้อยู่ในครรลองอิสลามของครอบครัวมุสลิมที่มีภรรยาหลายคนในจังหวัดนราธิวาสมีหลายประเด็นคือ1) การให้ความยุติธรรม 2) การจ่ายนัฟเกาะฮ์ 3) การให้ที่อยู่อาศัย 4) การให้เวลาค้างแรม 5) การดูแลเอาใจใส่คนในครอบครัว ซึ่งการนำหลักการไปใช้ในการบริหารจัดการครอบครัวที่มักจะประสบความสำเร็จนั้นส่วนใหญ่แล้วเกิดจากคนในครอบครัวที่มีความรู้ความเข้าใจในหลักการ บทบัญญัติ และหิกมะฮฺที่เกี่ยวข้องกับการมีภรรยาหลายคน คือจะเห็นได้ว่าครอบครัวที่มีความรู้ความเข้าใจในหลักการจะมีการนำไปใช้และปฏิบัติจริงมากกว่าครอบครัวที่ขาดความรู้ความเข้าใจในหลักการอิสลามน้อยจนถึงน้อยที่สุด 

เอกสารอ้างอิง

มุฮำหมัดซากี เจ๊ะหะ. (2011). บทบัญญัติเกี่ยวกับสตรีในอิสลาม.
มหาวิทยาลัยอิสลามยะลา.
สุภางค์ จันทวานิช. (2546). วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ. กรุงเทพฯ :
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Abu Abdu al-Rahman. (1991). Faḍlu Ta‘addadu al-Zawjāt.
Dār al-manār.

Abdullah Naṣih ‘Ulwan. n.d. Ta‘addadu al-Zawjāt Fī al-Islām Wa Hikmah Ta‘addadu Fī al-Nabiy. Dār al-Salām.

Abdu al-Tawwab Haikal. n.d. Ta‘addadu al-Zawjāt Fī al-Islām Wa Hikmah Ta‘addadu Fī al-Nabiy. Bairūt : Dār al-Qalam

Abdu al-Nāṣir Tawfīq al-Aṭṭār. (1972). Ta‘addadu al-Zawjāt Min al-Nawāhiy al-Dīniyyah Wa al-Ijtimā‘iyyah Wa al-Qanūniyyah. Gozzah.

Ahmad al-Huṣọīn. (1990). Limādhā al-Hujūm ‘Ala Ta‘addadu al-Zawjāt. al-Riaḍ : Dār al-Ḍiyā’a.

al-SaiyidSabiq. (1994). Fiqh al-Sunnah. Cairo :
Dār al- Fath Li al- I’ilami al-arabiy.

al-Bukhariy, Muhammad Bin Ismail. (1400). al-Jami‘i al-Sahīh. Egypt :
al-Maktabah al-Salafiyah.

Bunaidir Bin Muqbil al-Haisūniy. n.d. Da‘awah Ila Ta‘addadu al-Zawjāt.
Dār al-ṣami‘iiy.

Khālid Bin Abdu al-Rahmān al-Jeraisiy. (1999). Faḍlu Ta‘addadu al-Zawjāt. al-Riaḍ : Maktabah al-Malik Fahad al-Waṭoniyyah.

Muhammad Bin Musfir Bin Husayn al-Ṭawīl. (2004). Ta‘addadu al-Zawjāt Fī al-Islām. Maktabah Mishkāh al-Islāmiyah.

Mustafa al-Siba‘iiy. (1999). al-Mar’aah Baina al-Fiqh Wa al-Qānūn. al-Riaḍ :
Maktabah al-Waraq.

Zakir Naik, Zakir Abdu al-Karīm Naik. nd. Answer To Non-Muslims’ Common Questions About Islam. Islamic Research Foundation.
รูดียะห์ หะ. (2556). การบริหารจัดการในครอบครัวมุสลิมที่มีภรรยาหลายคนในอำเภอเมือง จังหวัดปัตตานี.
ศิลปศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
อาหมัด อัลฟารีตีย์. (2547). สิทธิและหน้าที่ของภริยาตามกฎหมายอิสลาม: ศึกษากรณีการปฏิบัติในจังหวัดปัตตานี.
ศิลปศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2019-12-29

รูปแบบการอ้างอิง

สามะ น., & แตอาลี อ. (2019). หิกมะฮฺของการมีภรรยาหลายคนตามหลักกฎหมายอิสลาม และการนำไปใช้ของครอบครัวมุสลิมในจังหวัดนราธิวาส: The Wisdom of Polygamy in Islamic law and Application of the Muslim family In Narathiwat Province. วารสาร อัล-ฮิกมะฮฺ, 9(18), 57–67. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/HIKMAH/article/view/134820