Development of Academic Affairs Administration Model of Islamic Private Schools in Southern Border Provinces to Make Learners Perfect Men
Keywords:
Academic Affairs Administration, Islamic Private Schools, Perfect MenAbstract
This research aimed to propose a model of academic affairs administration towards making learners perfect men. The sample of this research divided into 3 groups. They are 1) group of questionnaire consisted of 370 samples. 2) group of an in-depth interview consisted of 15 samples and 3) groups of experts to assess the suitability and feasibility of the model consisted of 17 experts.
The results of the study indicates the suitable model of academic affairs administration that could make learners perfect men consists of 3 important components: 1) objective and principles, 2) axis and structure, and 3) implementation with conditions leading to its success. This model should be geared up by PDCA working process in connection with 5 aspects of academic affairs administration. They are 1) development of school-based curriculum which is concerned with the curriculum that is practical to Muslim ways of life, well-balanced between knowledge and ethics, and compatible with learners’ competence and learning context in order for them to keep abreast with the changing society, 2) development of technology, innovation, media and learning process which is related to the learning process that links between this world and hereafter and enables learners to translate it into real practice in their daily life. In addition, the use of technology, innovation and media should be based on religious teaching so that it could result in positive character of learners’ mind and spirit, 3) educational research and measurement and evaluation which are concerned with research conduct to improve teaching and learning and to solve learners’ behaviors. As to measurement and evaluation, it is necessary to be systematic and authentic, covering cognitive, affective and psychomotor aspects of learners, 4) supervision and counseling which are concerned with continuity in in-service supervision and life skills, studying, and profession guidance counseling, and 5) academic enhancement that is concerned with schools’ personnel involvement in organizing activities to help strengthen the community in regard to related knowledge, providing chance for the community to take part in academic affairs development, creating good relationship with community, setting up academic network for the community, supporting life-long learning, and coordinating with schools and other institutions to help improve schools’ academic work.
References
บัณฑิตย์ สะมะอุน และคณะ. (2549). พหุวัฒนธรรมกับการพัฒนาการศึกษาใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ : กรณีศึกษาปอเนาะ. ศูนย์มุสลิมศึกษา สถาบันเอเชียศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2553). การบริหารงานวิชาการ. กรุงเทพฯ : ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพฯ
มุมีน๊ะห์ บูงอตาหยง. (2552). กิจกรรมพัฒนาผู้เรียน เพื่อปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมอิสลามแก่ นักเรียนระดับมัธยมศึกษาในโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามเขตพื้นที่การศึกษายะลา เขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาอิสลามศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
นินาวาลย์ ปานากาเซ็ง แมงกาจิ. (2551). การจัดการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนของโรงเรียน เอกชนสอนศาสนาอิสลามในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้. วิทยานิพนธ์
ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
ฟาริด เตะมาหมัด. (2550). แนวทางการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามจังหวัดชายแดนภาคใต้. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
มูหามัดรูยานี บากา. (2554). การบูรณาการสาระและมาตรฐานการเรียนรู้ช่วงชั้นที่ 3 สำหรับ โรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในจังหวัดชายแดนภาคใต้ . วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาอิสลามศึกษามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ มหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร
อัฮมัดซากี มาหามะ. (2551). สภาพและปัญหาการจัดการเรียนการสอนภาษาอาหรับในโรงเรียน เอกชนสอนศาสนาอิสลาม อำเภอเมือง จังหวัดยะลา. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปะศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาอิสลามศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
อับดุลลาตีฟ การี. (2550). การจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญตามแนวปฏิรูปการศึกษาของครูอิสลามศึกษาในโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม จังหวัดปัตตานี. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาอิสลามศึกษามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
อัสมาวาตี ดอเลาะ. (2550). กระบวนการนิเทศงานวิชาการของผู้บริหารตามทัศนะของหัวหน้าฝ่ายบริหารงานวิชาการในโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม จังหวัดปัตตานี. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและการจัดการการศึกษาอิสลามมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
อิบราเฮ็ม ณรงค์รักษาเขต. (2546). ประวัติการศึกษาอิสลาม. วิทยาลัยอิสลามศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี
‘Abd al-Rahman Bin ‘Abd al-Karim al-‘Abid. (1993). Usul al-Manhaj al-Islam : Dirasah Mu‘asarah fi al-‘Aqidah wa al-Ahkam wa al-Adab. (أصول المنهج الإسلام دراسة معاصرة في العقيدة و الأحكام و الأداب).
al-Dammam : Dar al-Zakha‘ir ‘Abdullah Nasih Ulwan. (1996). Tarbiyyat al-Awlad fi al-Islam. (تربية الأولاد في الإسلام) . Lubnan : Dar al-Fikr al-Islam‘
Ahmad Farid. (2004). al-Tarbiyyah ‘Ala Manhaj Ahli al-Sunnah wa al-Jama‘ah. (التربية على منهج أهل السنة والجماعة) . Riyad : Dar Taiyibah li al-Nashar wa al-Tauzi‘al-Mu‘asir
al-Hazimi, Khalid Hamid. (2000). Usul al-Tarbiyyah al-Islamiyyah. (أصول التربية الإسلامية) . Saudi Arabia : Dar Alim al-Kutub
al-Tahhan, Mustafa Muhammad. (2002). al-Tarbiyyah wa Dauruha fi Tashkil al-Suluk. (التربية و دورها في تشكيل السلوك) . Kuwait : al-Taba‘a al-Ula.
al-Zintani, ‘Abd al-Hamid al-Said. (1993). Usus al-Tarbiyyah al-Islamiyyah fi al-Sunnat al-Nabawiyyah. أسس التربية الإسلامية في السنة النبوية) . Libya-Tunis : al-Dar al-‘Arabiyyat li al-Kutub
ชุมศักดิ์ อินทร์รักษ์ และคณะ. (2553). “การพัฒนาคุณภาพการจัดการศึกษาตามวิถีอิสลามใน โรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามเพื่อบูรณภาพสังคมในสามจังหวัดชายแดน ภาคใต้” วารสารสงขลานครินทร์ ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษย์ศาสตร์มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี (ปีที่ 16 ฉบับที่ 6 พ.ย. – ธ.ค. 2553)
