แนวคิดการพัฒนาเครื่องมือวัดผลประเมินผลการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 พื้นที่สังคมพหุวัฒนธรรมชายแดนใต้

ผู้แต่ง

  • อัรฟัน หะสีแม มหาวิทยาลัยฟาฏอนี
  • อับดุลฆอนี จะโซะ
  • สะอาด อาแซ
  • อิสมาอีล ราโอบ

คำสำคัญ:

การวัดผลประเมินผล การเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 สังคมพหุวัฒนธรรม

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาเครื่องมือวัดผลประเมินผลการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ในพื้นที่สังคมพหุวัฒนธรรมชายแดนใต้ จากการศึกษาพบว่าแนวคิดการพัฒนาเครื่องมือวัดประเมินผลการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 พื้นที่สังคมพหุวัฒนธรรมประกอบด้วย 1) บูรณาการเนื้อหาวิชาและการอยู่ร่วมกันในสังคมพหุวัฒนธรรมอย่างสันติ  2) ใช้เครื่องมือการวัดที่หลากหลายผ่านสถาณการณ์ โจทย์ปัญหา หรือการทำงานที่สอดคล้องกับความรู้และบริบทของผู้เรียน 3) เครื่องมือควรวัดทักษะการใช้ชีวิตในสังคมที่หลากหลาย ทักษะภาษา คุณลักษณะที่พึงประสงค์ และสมรรถนะต่างๆ ตามแนวคิดทฤษฎีการเรียนรู้และหลักสูตรฐานสมรรถนะ 4) การประเมินควรเน้นสะท้อนความจริงเพื่อพัฒนาการเรียนรู้และส่งเสริมการเติบโตเป็นรายบุคคลมากกว่าการใช้เพื่อตัดสินผู้เรียน 5) เครื่องมือวัดควรมีคุณภาพมาตรฐานตามแนวคิดและกระบวนการของการประเมินผล และ 6) เครื่องมือควรออกแบบให้ใช้งานง่าย สะดวกและเหมาะสมกับนักเรียนและครูผ่านเทคโนโลยีหรือแอปพลิเคชัน

เอกสารอ้างอิง

จิราภรณ์ มีสง่า, &อิศรา รุ่งทวีชัย. (2018). การศึกษาสภาพและปัญหาการวัดและประเมินผล ทักษะผู้เรียนในศตวรรษที่21ของครูสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา พระนครศรีอยุธยาเขต 1 และเขต 2. ARU Research Journal Humanities and Social Sciences, 5(2), 93-100.

จุฑาภัค มีฉลาด, ชนิดา มิตรานันท์, &ประพิมพ์ พงศ์วัฒนะรัตน์. (2021). แนวทางการพัฒนาระบบการตอบ สนองต่อการช่วยเหลือ เพื่อแก้ปัญหาการอ่านของนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 2. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์มจร, 9(3), 1284-1295.

ณัฐพงศ์ เชื้อเพชร, &ยุรวัฒน์ คล้ายมงคล. (2018)สภาพและแนวทางแก้ไขปัญหาการอ่านสะกดคำและเขียน สะกดคำ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาในโรงเรียนสังกัดสำนักการศึกษากรุงเทพมหานคร. An Online Journal of Education, 13(3), 82-95.

พิชามญช์ จันทุรส, สิงหา จันทน์ขาว,& อนันต์ มาลารัตน์. (2021). การพัฒนารายวิชาชีวิตและครอบครัวแบบบูรณา การสำหรับนักศึกษาโดยอิงบริบทเชิงวัฒนธรรมสามจังหวัดชายแดนภาคใต้.วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, 16(1), 110-119.

มูนีเร๊าะ ผดุง, &เสาวนีย์ ดือราแม. (2019). การพัฒนาหนังสืออิเล็กทรอนิกส์แบบมีปฏิสัมพันธ์เพื่อการเรียนรู้ภาษาไทยสำหรับนักเรียนที่ใช้ภาษามลายูถิ่นเป็นภาษาแม่ในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, 14(3), 318-327.

มูฮัมหมัดอาฟีฟี อัซซอลีฮีย์, นัชชิมา บาเกาะ, ยุโสบ บุญสุข, &อิบรอฮี มลามีนซาโน. (2021). การเปรียบเทียบกลยุทธ์การสอนในศตวรรษที่ 21 ของโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม ใน ประเทศมาเลเซีย อินโดนีเซีย และสิงคโปร์กับประเทศไทย. วารสาร มหาวิทยาลัย ราชภัฏ ยะลา, 16(2), 231-239.

วีรลักษณ์ คาล่า, ประเวศ เวชชะ,& สุชาติ ลี้ตระกูล.(2021).ยุทธศาสตร์การบริหารจัดการปัญหานักเรียนอ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ในระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-3 โรงเรียนศิวิไลพิทยาที่สอดคล้องกับทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่21. Journal of Education Academic Chiang Rai Rajabhat University, 1(2), 137-145.

ศิริวรรณ ฉัตรมณีรุงเจริญ และ วรางคณา ทองนพคุณ. (2557). ทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 (21st Century Learning Skills).สืบคนเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2558, จากhttp://goo.gl/MzhVts

สำนักงานสภาความมั่นคงแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี.(2560). นโยบายการบริหารและการพัฒนาจังหวัดชายแดนภาคใต้พ.ศ.2560-2562. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักนายกรัฐมนตรี.(2548).หนังสือของสำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรีที่นร0504/18022.สำนักนายกรัฐมนตรี.

Khareng, M., & Machae, R. (2020). สภาพการจัดการเรียนการสอนของครูสอนศาสนาอิสลามใน โรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามชั้นนำ ในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้.Princess of Naradhiwas University Journal of Humanities and Social Sciences, 7(1), 111-127.

Kramjantuek, P. (2018). การสร้างชุดการเรียนส่งเสริมความสามารถในการใช้ภาษาไทย เพื่อการสื่อสาร ด้วยการอ่านและเขียนวิชาภาษาและวัฒนธรรมไทยเพื่อการเป็นครู.Wiwitwannasan Journal of Language and Culture, 2(1), 97-110.

Kunirat, N. (2017). Process for Enhancing Reading Ability of At-Risk Student Based on Response to Intervention Concept. Journal of Graduate School Pitchayatat, 12(2), 41-49.

Phadung, M., Suksakulchai, S., Kaewprapan, W., Somrueng, S., Anuntrasena, P. & Panaejakah, R. (2013). States of Learning Experience for the Preschool Children using Thai as Second Language and Tendency of Bilingual Multimedia Development: Case study of Narathiwat Province. Journal of Yala Rajabhat University, 8(1), 31-39. (in Thai)

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

เผยแพร่ 2024-01-01 — ปรับปรุง 2023-06-30

เวอร์ชัน

รูปแบบการอ้างอิง

หะสีแม อ., จะโซะ อ., อาแซ ส., & ราโอบ อ. . (2023). แนวคิดการพัฒนาเครื่องมือวัดผลประเมินผลการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 พื้นที่สังคมพหุวัฒนธรรมชายแดนใต้. วารสาร อัล-ฮิกมะฮฺ, 13(26), 81–90. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/HIKMAH/article/view/269524 (Original work published 1 มกราคม 2024)