ผลการจัดการเรียนรู้แบบผสมผสาน (Blended Learning) ที่ส่งเสริมทักษะการใช้ภาษาไทย สำหรับนักศึกษาผู้ดูแลเด็กปฐมวัย
คำสำคัญ:
การจัดการเรียนรู้แบบผสมผสาน, เด็กปฐมวัย, ทักษะการเรียนรู้ภาษาไทยบทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาผลลัพธ์ในการเรียนรู้ภาษาไทยของนักศึกษาต่อรูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบผสมผสาน 2) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาต่อรูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบผสมผสานประชากรที่ศึกษาคัดเลือกแบบเจาะจง คือ นักศึกษาระดับปริญญาตรี ภาคพิเศษ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา ชั้นปีที่ 2 ที่ลงทะเบียนในรายวิชาการส่งเสริมทักษะทางภาษาไทยสำหรับเด็กปฐมวัย ภาคการศึกษา 1 ปีการศึกษา 2567 จำนวน 115 คน เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยวิธีการการสนทนากลุ่ม (Focus group Discussion) แบบสอบถามผลลัพธ์ในการเรียนรู้ และแบบสอบถามความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า 1. การจัดการเรียนรู้แบบผสมผสานต่อผลลัพธ์ในการส่งเสริมทักษะการเรียนรู้ภาษาไทยสำหรับเด็กปฐมวัยมี 3 ผลลัพธ์ ได้แก่ 1. ผลลัพธ์ในการเรียนรู้ภาษาไทยของนักศึกษาต่อรูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบผสมผสาน 2. ผลลัพธ์การออกแบบการจัดการเรียนรู้ภาษาไทยด้วยรูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบผสมผสาน และ 3. ผลลัพธ์การจัดการเรียนรู้ด้วยรูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบผสมผสานสำหรับครู/ผู้ดูแลเด็กปฐมวัย 2. ความพึงพอใจของนักศึกษาต่อรูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบผสมผสานต่อผลลัพธ์ในการส่งเสริมทักษะการเรียนรู้ภาษาไทยสำหรับเด็กปฐมวัยมีความพึงพอใจโดยรวมอยู่ในระดับเหมาะสมมากที่สุด (M = 4.83, S.D = 0.07) ผลการวิจัยครั้งนี้สามารถใช้เป็นข้อมูลพื้นฐานในการจัดการเรียนรู้แบบผสมผสานและเป็นแนวทางในการพัฒนาการจัดการเรียนรู้ในรายวิชาการการส่งเสริมทักษะทางภาษาไทยสำหรับเด็กปฐมวัยต่อไป
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). หลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2560. สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
กุลธิดา ทุ่งคาใน. (2564). การเรียนรู้แบบผสมผสานในวิถี New Normal. ครุศาสตร์สาร, 15(1), 29–43.
มาเรียม นิลพันธุ์. (2558). วิธีวิจัยทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 9). นครปฐม : ศูนย์วิจัยและพัฒนาทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วิจารณ์ พานิช. (2556). สนุกกับการเรียนในศตวรรษ ที่ 21. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสยามกัมมาจล
ทัศนีย์ ธราพรและคณะ. (2563). การเรียนรู้แบบผสมผสาน (Blended Learning) กับอนาคตการจัดการศึกษาสำหรับสังคมในแบบฐานวิถีชีวิตใหม่. วารสารศิลปศาสตร์ 1 (กรกฎาคม-ธันวาคม 2563): 25-39.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 พ.ศ. 2566-2570. สำนักนายกรัฐมนตรี.
Carman, J. M. (2005). Blended learning design: five Key Ingredients. Retrieved 5 December 2014. http://www.agilantlearning.com/Blended Learning.
Gall, M.D, W.R. and J.P. (1996). Educational Research An Introduction. 6th ed. U.S.A. : Longman.
McCarthy, S., & Palmer, E. (2023). Defining an effective approach to blended learning in higher education: A systematic review. Australasian Journal of Educational Technology, 39(2), 98–114. https://doi.org/10.14742/ajet.8489.
Oliver, M. & Trigwell, K. (2005). Can BlendedLearning Be Redeemed?. E-Learning :Innosight Institute. 2(1), 17–26.
Pruaksakullanunt, V. (2009). Ineffective communication. http://www.moe.go.th/moe/ upload/news research/htmlfiles/9779-1181.html (in Thai)
Rasheed, A., Kamsin, A., & Abdullah, A. (2020). Challenges in the online component of blended learning: A systematic review. Computers & Education, 144, 103701.
Singh, J., Steele, K., & Singh, L. (2021). Combining the best of online and face-to-face learning: Hybrid and blended learning approach for COVID-19, post vaccine, & post-pandemic world. Journal of Educational Technology Systems, 50(1), 5–24. https://doi.org/10.1177/00472395211047865.
Wang, Y., Han, X., & Yang, J. (2021). Revisiting the blended learning literature: Using a complex adaptive systems framework. Educational Technology Research and Development, 69, 261–284. https://doi.org/10.1007/s11423-020-09751-9
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสาร อัล-ฮิกมะฮฺ

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.