การเข้าสู่ตำแหน่งบริหารและความแตกต่างของรายได้ระหว่างเพศชายและหญิงในภาคการเงินของประเทศไทย

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้เป็นการใช้ข้อมูลการสำรวจภาวะการทำงานของแรงงานไทยจากสำนักงานสถิติแห่งชาติ ไตรมาสที่ 3 ปี 2555 – 2558 เพื่อศึกษารายได้ที่ต่างกันระหว่างพนักงานชายและหญิงในภาคอุตสาหกรรมการเงินของประเทศไทย โดยวิธีการแยกส่วนความแตกต่างของรายได้เพศชายและเพศหญิงด้วยวิธีการของ Blinder (1973) และ Oaxaca (1973) ได้ถูกนำมาประยุกต์ใช้ ผลการศึกษาพบว่ารายได้ของเพศชายมีรายได้สูงกว่าเพศหญิงอย่างชัดเจน ปัจจัยส่วนใหญ่เกิดจากความแตกต่างที่อธิบายได้ (Explained difference) ในขณะที่ความแตกต่างที่ไม่สามารถอธิบายได้ (Unexplained difference) มีส่วนน้อย ความรับผิดชอบในครัวเรือนไม่ส่งผลที่ต่างกันในเพศชายและเพศหญิง  นอกจากนั้นการกดค่าแรงในแต่ละกลุ่มอาชีพจมิได้ส่งผลมากนัก แต่อย่างไรก็ดีจากข้อมูลชี้ให้เห็นว่าเพศหญิงเข้าสู่ตำแหน่งผู้จัดการหรือหัวหน้างานได้น้อยกว่าเพศชาย เนื่องจากเพศหญิงมักจะออกจากสายงานนี้ในอายุที่น้อยกว่าเพศชาย ผลการสัมภาษณ์กลุ่มตัวอย่างของพนักงานในระดับต่างๆ ในภาคอุตสาหกรรมการเงิน เป็นไปตามสมมุติฐานที่ว่าเพศหญิงมีความยืดหยุ่นในด้านของการให้เวลากับการทำงานน้อยกว่าเพศชาย เนื่องจากรูปแบบงานมักจำเป็นต้องไปพบลูกค้าในเวลาที่ไม่แน่นอน ดังนั้นความไม่ยืดหยุ่นดังกล่าวจึงลดโอกาสของเพศหญิงในการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้บังคับบัญชา ซึ่งส่งผลในทางลบต่อโอกาสการเลื่อนขั้น