สถานภาพความรู้เกี่ยวกับการลดความเลื่อมล้ำคนจนเมืองเขตเศรษฐกิจพิเศษ

State of knowledge about reducing inequality for Urban Poor in Special Economic Zone

Authors

  • สักรินทร์ แซ่ภู่ Mahasarakham university

Keywords:

Inequality, Urban poor, Special economic zones, Urban development, Capital

Abstract

Abstracts

The concept of special economic zone development in Thailand has been driven by policy development towards determining border town areas. In fact, the aim of development is to reduce economic inequality in border areas. Practically, it was found that such ideas created a new form of inequality, especially for poor people in the border city. This study aims to review the related former research framework in order to reconceptualize and reframe the status of knowledge in terms of inequality and urban poor, particularly in the special economic cities. The objectives of this research are 3 items which are (1) collecting and synthesizing knowledge related to inequality in special economic cities (2) searching for research questions from former research gaps (3) developing the knowledge question based on the participation of various groups. The research methods which are (1) reviewing relevant literature based on 3 main issues; the definition of the meaning of the poor according to the context of urban development, the meaning of the inequality for the urban poor, and evaluation of special economic zone. (2) Interactive planning (Sapu, 2010) that integrates 4 communicative action models; social learning, deliberative planning, collaborative planning, and consensus-building. For this article, the method focuses on two first methods (social learning and deliberative planning). The results of the study found that the inequality of urban poor in the special economic zone has been a structure that suppressed based on four capitals, namely social and cultural capital, natural capital, political capital, and economic capital.

 

Keywords: inequality, urban poor, special economic zones, urban development, capital

References

สักรินทร์ แซ่ภู่ (2553). แนวคิดการวางแผนเชิงปฏิสัมพันธ์สำหรับการพัฒนาชุมชนกรณีศึกษา : ชุมชนคนจนเมืองภาคตะวันออกเฉียงเหนือประเทศไทย. สาขาวิชาการวางแผนชุมชนเมืองและสภาพแวดล้อม กรุงเทพมหานคร, สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง. การวางแผนภาคและเมืองดุษฎีบัณฑิต(การวางแผนชุมชนเมืองและสภาพแวดล้อม).
โครงการสุขภาพคนไทย (2556). ปฏิรูปโครงสร้างอำนาจเพิ่มพลังพลเมือง. นครปฐม, สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล,.
กรกกรัณย์ ชีวะตระกุลพงษ์ และคณะ (2558). แนวทางและมาตรการเพื่อการพัฒนาเขตเศรษฐกิจพิเศษบริเวณพื้นที่แนวชายแดนของไทย, สถาบันระหว่างประเทศเพื่อการค้าและการพัฒนา (องค์การมหาชน).
กรกรัณย์ ชีวะตระกุลพงษ์ (2558). แนวทางและมาตรการจัดตั้งเขตเศรษฐกิจพิเศษ บริเวณพื้นที่แนวชายแดนไทย. กรุงเทพฯ, สถาบันระหว่างประเทศเพื่อการค้าและการพัฒนา (องค์การมหาชน).
คณะกรรมการปฏิรูป (คปร.) (2554). แนวทางการปฎิรูปประเทศไทย: ข้อเสนอต่อพรรคการเมืองและผู้มีสิทธิเลือกตั้ง. กรุงเทพฯ, สำนักงานปฎิรูป.
ชฎา ณรงค์ฤทธิ์ (2547). ระบบสนับสนุนการวางแผนจัดการทรัพยากรเพื่อการพัฒนาพื้นที่ในเขตระบบเศรษฐกิจพิเศษ :สี่แยกอินโดจนและแนวเชื่อมโยงชายแดนตะวันออก–ตกของประเทศ. กรุงเทพฯ, สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
ฐิติเทพ สิทธิยศ และคณะ (2559). แนวทางการส่งเสริมความเป็นอิสระทางการคลังด้านรายได้ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น: กรณีศึกษาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่ตั้งอยู่ในพื้นที่เศรษฐกิจพิเศษ. กรุงเทพฯ, สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
ณรงค์ เพ็ชรประเสริฐ (2546). บทสังเคราะห์ภาพรวมการพัฒนาระบบสวัสดิการสำหรับคนจนและคนด้อยโอกาสในสังคมไทย. กรุงเทพฯ, บริษัท เอดิสันเพรส โปรดักส์ จำกัด.
ดวงจันทร์ อาภาวัชรุตม์ เจริญเมือง (2551). เมืองในสังคมไทย: กําเนิด พัฒนาการ และแนวโน้ม (พิมพ์ครั้งที่ 2). เชียงใหม่, สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ทวี ธนตระกูล และคณะ (2552). การจัดตั้งเขตเศรษฐกิจพิเศษเพื่อการพัฒนาสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. สงขลา, มูลนิธิอาเซีย.
นราพจน์ ทิวถนอม (2551). กฎหมายที่เกี่ยวกับโครงการรูปแบบเขตเศรษฐกิจพิเศษ กับการพัฒนาอุตสาหกรรมของประเทศ. กรุงเทพฯ, วิทยาลัยการยุติธรรม.
ประเวศ วะสี (2553). ปฏิรูปประเทศไทย รายการเรื่องที่ควรปฏิรูป. กรุงเทพฯ, บริษัท ที คิว พี จำกัด,.
ปิยธิดา เพียรลุประสิทธิ์ และคณะ (2558). การจัดการอุตสาหกรรมการบริการ จากการพัฒนาพื้นที่ในเขตชายแดน จังหวัดเชียงราย: ที่พัก ร้านอาหาร. กรุงเทพฯ, สนับสนุนโดยสำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
มณฑา วีระไวทยะ (2550). แนวความคิดในการจัดรูปแบบเขตเศรษฐกิจพิเศษ : ศึกษากรณีการนิคมอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย. กรุงเทพฯ, วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร.
มิติ ยาประสิทธิ์ (2549). เขตเศรษฐกิจพิเศษ : เขตอภิสิทธิ์พิเศษ. Mekong Salween, เชียงราย.
วันรักษ์ มิ่งมณีนาคิน และคณะ (2548). เศรษฐกิจ 11 มณฑลที่มีนัยสำคัญต่อไทย. กรุงเทพฯ, สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.),.
วาทิณี แก้วทับทิม (2554). ผลกระทบจากการจางแรงงานข้ามชาติของไทยภายใต้ยุคพิสูจน์สัญชาติ. กรุงเทพฯ, สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย.
วิจิตร ระวิวงศ์; วิไลวัจส์ กฤษณะภูติ และ;ประดิษฐ์ ศิลาบุตร (2542). สถานการณ์คนจนและการจัดการแก้ปัญหาคนจนในภาวะวิกฤติทางเศรษฐกิจ, สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
วีระศักดิ์ ญาวีระ (2548). ผลกระทบของนโยบายเขตเศรษฐกิจพิเศษที่มีต่ออำเภอแม่สายจังหวัดเชียงราย. สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. กรุงเทพฯ. รัฐประศาสนศาสตร์มหาบัณฑิต.
ศิริเพ็ญ แตปรเมศามัย (2549). ปัญหาทางกฎหมายที่เกี่ยวกับที่ดินของเขตเศรษฐกิจพิเศษ คณะนิติศาสตร์. กรุงเทพฯ, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. หลักสูตรนิติศาสตร์มหาบัณฑิต.
ศุภชัย วรรณเลิศสกุล (2550). เขตเศรษฐกิจพิเศษสะหวัน-เซโน : โอกาสและอุปสรรคสำหรับประเทศไทย, มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.
สถาบันพัฒนาองค์กรชุมชน (องค์การมหาชน) (2558). คู่มือโครงการบ้านมั่นคง. กรุงเทพฯ, สถาบันพัฒนาองค์กรชุมชน (องค์การมหาชน),.
สมชัย ฤชุพันธ์ (2545). รายได้ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น: มีปัญหาอะไร แก้อย่างไร. กรุงเทพฯ, เอส แอล พลับบลิเคชั่น.
สักรินทร์ แซ่ภู่ (2544). การศึกษาวิวัฒนาการและการเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบทางกายภาพของชุมชนริมฝั่งลุ่มน้ำชี. กรุงเทพฯ, สํานักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (2557). ข้อเสนอการปฎิรูปประเทศไทย. กรุงเทพฯ, สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ,.
สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการลงทุน (2558). คู่มือการลงทุนในเขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษ, สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการลงทุน,.
สิริวษา สิทธิชัย (2551). สิทธิประโยชน์ทางภาษีเพื่อประโยชน์ในการจัดตั้งเขตเศรษฐกิจพิเศษ. คณะนิติศาสตร์ กรุงเทพฯ, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. หลักสูตรนิติศาสตร์มหาบัณฑิต.
สุปรียา หวังพัชรพล (2559). ชุดโครงการวิจัยความเหลื่อมล้ำและคนจนเมือง, ส้านักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.),.
สุมาลี วงษ์วิทิต และคณะ (2550). ยุทธศาสตร์การพัฒนาเขตเศรษฐกิจพิเศษชายแดน. กรุงเทพฯ, คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สุรพงษ์ จรัสโรจนกุล และคณะ (2557). การพัฒนาการตลาดการท่องเที่ยวเพื่อเชื่อมโยงพื้นที่ภาคตะวันตกกับเขตเศรษฐกิจพิเศษทวาย. กรุงเทพฯ, สํานักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ (วช.) และสํานักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
อคิน รพีพัฒน์ (2541). วิวัฒนาการชุมชนแออัดและองค์กรชุมชนแออัดในเมือง, สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย
อทิตยา ดวงอำไพ (2555). ข้อเสนอแนะเชิงนโยบายต่อการจัดการแรงงานข้ามชาติในเขตเศรษฐกิจพิเศษ อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก. สาขานโยบายสาธารณะ. พิษณุโลก, มหาวิทยาลัยนเรศวร. หลักสูตรปริญญารัฐประศาสนศาสตร์มหาบัณฑิต.
Andrea Ascani; Crescenzi R.; and; Simona Iammarino (2012). Regional Economic Development: A Review, The European Community's Seventh Framework Programme.
Chomsky, N. (1999). Profit over People – Neoliberalism and Global Order. New York, Seven Stories Press.
Dag Einar Thorsen and Amund Lie (2009). What is Neoliberalism? Working paper
Thomas Farole, G. A., Ed. (2011). Special Economic Zones: Progress, Emerging Challenges, and Future Directions. Washington DC, The World Bank.
Touraine, A. (2001). Beyond Neoliberalism. Cambridge, Polity.
Bangladesh Bank (2009). Retrieved July 16, 2016, from http://www.bangladesh-bank.org.
United Nations Industrial Development Organisation (2015). Economic Zones in The ASEAN. Hanoi: Viet Nam, UNIDO VIET NAM.

Downloads

Published

2020-12-08

How to Cite

แซ่ภู่ ส. . (2020). สถานภาพความรู้เกี่ยวกับการลดความเลื่อมล้ำคนจนเมืองเขตเศรษฐกิจพิเศษ: State of knowledge about reducing inequality for Urban Poor in Special Economic Zone. Journal of Humanities and Social Sciences (HUSOKKU), 37(3), 1–53. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/HUSO/article/view/242396

Issue

Section

บทความวิจัย