วิชากวี: แนวคิดของ “คำหลวง” ในพระนลคำหลวงพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว

ผู้แต่ง

  • พิสิทธิ์ กอบบุญ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี

คำสำคัญ:

พระนลคำหลวง, กวีนิพนธ์, Poetics, Phra Non Khamluang

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

          พระนลคำหลวง พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้รับยกย่องจากวรรณคดีสโมสร ให้เป็นยอดแห่งกวีนิพนธ์ บทความนี้มุ่งศึกษาวิเคราะห์ความเป็นกวีนิพนธ์ poetics ของพระนลคำหลวง โดยมุ่งเน้นศึกษาแนวคิดของคำว่า “คำหลวง” ในพระราชนิพนธ์ ผลการศึกษาพบว่า แนวคิดเรื่อง “คำหลวง” ในพระราชนิพนธ์มุ่งให้ความสำคัญต่อความหมายของ คำหลวง ว่า หมายถึง วิชาเกี่ยวกับการกวี หรือวิชาการแต่งหนังสือ ซึ่งพระองค์ปรารถนาให้บทพระราชนิพนธ์นี้เป็นแนวทางหรือแบบอย่างของการแต่งวรรณคดีที่ดี “คำหลวง” ยังหมายถึง งานกวีนิพนธ์ที่แต่งเป็นคำประพันธ์หลากชนิด มีที่มาจากคัมภีร์หลักทางศาสนาจึงมีการร้อยคาถา สลับกับการแปลและแต่งเป็นภาษาไทย นอกจากนี้ยังพบว่า วรรณคดีคำหลวงมีสาระคติคำสอนจากประสบการณ์อันยิ่งใหญ่ของบุคคลสำคัญเพื่อให้ประโยชน์แก่ผู้อ่าน พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวได้สังเคราะห์ความรู้จากวรรณคดีคำหลวงในอดีต นำมาสร้างแบบแผนของการแต่งวรรณคดีคำหลวง ซึ่งมีลักษณะเป็น “วิชากวี”กล่าวคือสามารถนำไปเป็นแบบอย่างของการแต่งวรรณคดีเพื่อแสดงความสามารถอันเลิศของกวี

คำสำคัญ: พระนลคำหลวง,  กวีนิพนธ์

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2018-08-31

รูปแบบการอ้างอิง

กอบบุญ พ. (2018). วิชากวี: แนวคิดของ “คำหลวง” ในพระนลคำหลวงพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. วารสารมนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์, 35(2), 200–228. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/HUSO/article/view/145535

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ