ผลสัมฤทธิ์ของการบริหารงานวิจัยของมหาวิทยาลัยวิจัยในประเทศไทย/Achievement of Research Administration in Thai Research Universities

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยเชิงคุณภาพนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษา ผลสัมฤทธิ์ของการบริหารงานวิจัยของมหาวิทยาลัยวิจัยในประเทศไทย โดยใช้เทคนิคการวิจัยเชิงคุณภาพ ประเภทการศึกษาเฉพาะกรณี และกำหนดให้มหาวิทยาลัยวิจัยแห่งชาติ ทั้ง 4 แห่ง ได้แก่ มหาวิทยาลัยมหิดล มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เป็นหน่วยวิเคราะห์ โดยผู้วิจัยได้ทำการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จากมหาวิทยาลัยวิจัยแห่งชาติ ทั้ง 4 แห่ง จำนวน 16 คน และจากหน่วยงานกลาง 5 แห่ง ได้แก่ (1) เลขาธิการคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ (วช.) (2) ผู้อำนวยการสำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา ซึ่งได้รับมอบหมายจากเลขาธิการสำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา (สกอ.) (3) ผู้อำนวยการสำนักบริหารโครงการส่งเสริมการวิจัยในอุดมศึกษาและพัฒนามหาวิทยาลัยวิจัยแห่งชาติ สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา (4) รองผู้อำนวยการด้านการวิจัยพื้นฐานและพัฒนานักวิจัย และรักษาการผู้อำนวยการฝ่ายวิชาการ ซึ่งได้รับมอบหมายจากผู้อำนวยการสำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.) และ (5) ผู้อำนวยการสำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ (สวทช.) จำนวน 5 คน รวมเป็นจำนวน 21 คน วิธีในการศึกษาประกอบด้วย การศึกษาเอกสาร และการสัมภาษณ์เชิงลึก ส่วนการวิเคราะห์ข้อมูลจะใช้วิธีการวิเคราะห์แบบอุปนัย

            ผลการศึกษาพบว่า ผลสัมฤทธิ์ที่เกิดจากการบริหารงานวิจัยของมหาวิทยาลัยวิจัยในประเทศไทย ประกอบไปด้วย (1) จำนวนผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ (publication) ในระดับนานาชาติในวารสารที่อยู่ในฐานข้อมูล SCOPUS/ISI มีสัดส่วนเพิ่มมากขึ้น (2) บทความวิจัยที่ได้รับการอ้างอิง (citation) ใน refereed journal หรือในฐานข้อมูลระดับชาติหรือระดับนานาชาติเพิ่มมากขึ้น  และ (3) การบริหารทรัพย์สินทางปัญญา จำนวนสิทธิบัตร อนุสิทธิบัตร และมีการจดลิขสิทธิ์ที่เพิ่มขึ้น และ (4) การผลิตและพัฒนาบุคลากรวิจัยระดับสูงและอาจารย์