บทบาทของสตรีกับการจัดการความขัดแย้งโดยสันติวิธีในประเทศไทย

Role of Women for Conflict Management by Peaceful Means in Thailand

ผู้แต่ง

  • อภิญญา ดิสสะมาน

คำสำคัญ:

Role of women, Conflict management, Peaceful means, Thailand

บทคัดย่อ

บทความนี้เป็นบทความวิจัย  ที่มุ่งวิเคราะห์ บทบาทของผู้หญิงในประเทศไทยที่มีต่อกระบวนการลดความขัดแย้งยุติความรุนแรงและการศึกแนวทางการแก้ไขปัญหาของผู้หญิง ใน 4 มิติ หลัก คือ การเมือง เศรษฐกิจ สิ่งแวดล้อม และสังคม เพื่อค้นหาและวิเคราะห์ปัจจัยและอุปสรรคสำคัญที่มีผลต่อการขับเคลื่อนบทบาทผู้หญิงต่อการลดความขัดแย้งของปัญหาในสังคมไทย และอัตลักษณ์ของการแก้ไขปัญหาในแต่ละภูมิภาคของประเทศไทย โดยการศึกษาครั้งนี้เป็นงานวิจัยแบบผสมผสาน ( Mix –Method ) คือในเชิงปริมาณและคุณภาพ เนื่องจากต้องการยืนยันข้อมูลทั้ง 2 แบบ โดยกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดเป็นการสุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง (Purposive sampling) โดยในการเก็บข้อมูลในเชิงปริมาณใช้กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 1,000 ชุด โดย แบ่งออกเป็นสี่ภาค (กลาง เหนือ อีสาน ใต้) ภาคละ 250 ชุด และวิเคราะห์โดยสถิติแบบ SPSS  และกลุ่มตัวอย่างเชิงคุณภาพ เป็นกลุ่มผู้นำสตรีที่ทำงานด้านการจัดการความขัดแย้งในแต่ละภูมิภาคของประเทศไทย โดยกลุ่มตัวอย่างจะเป็นผู้นำชุมชนสตรีที่มีประสบการณ์ในการแก้ไขปัญหาความขัดแย้งประเด็นต่าง ๆ ในพื้นที่แต่ละภูมิภาค  จำนวน ภูมิภาคละ 5 คนจำนวน 4 ภูมิภาค รวมทั้งหมด 20 คน ซึ่งใช้เครื่องมือในการลงพื้นที่คือแบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง  โดยข้อมูลที่ค้นพบจะเห็นถึงบทบาทของผู้หญิงและวิธีการสร้างความตระหนักรู้และนำเสนอรูปแบบข้อเสนอเชิงนโยบายต่อภาครัฐและองค์กรที่เกี่ยวข้อง กล่าวโดยผลสรุปงานวิจัยในเชิงปริมาณ พบว่าจากการ บทบาทของผู้หญิงกับการจัดการความขัดแย้งในประเทศไทยนั้น  ในด้าน มิติทางเศรษฐกิจ  มีค่าเฉลี่ยโดยอยู่ระดับ มากที่สุด  คือ 4.25 รองลงมาคือรองลงมาเป็นบทบาทในมิติด้านสังคม และบทบาทในมิติการแก้ไขด้านสิ่งแวดล้อมตามลำดับ

คำสำคัญ : บทบทสตรี, การจัดการความขัดแย้ง, สันติวิธี, ประเทศไทย

ประวัติผู้แต่ง

อภิญญา ดิสสะมาน

Academic ,Office of Peaceand Governance,King Prajadhipok's Instittue

เอกสารอ้างอิง

ชัยวัฒน์ สถาอานันท์.(2557).ท้าทาย ทางเลือก:ความรุนแรง การไม่ใช้ความรุนแรง (ฉบับปรับปรุงใหม่).สำนักพิมพ์โกมลคีมทอง,กรุงเทพ.
ณฐพงศ์ จิตรนิรัตน์, คนึงนิจ มากชูชิต และกอแก้ว วงษ์พันธ์. (2556). ผู้หญิงกับการพัฒนาเพื่อสร้างความ มั่นคงของชุมชนในจังหวัดชายแดนภาคใต้. สงขลา : มหาวิทยาลัยทักษิณ.
สุชาดา ทวีสิทธิ์ (2548). “การเลื่อนไหลของเพศภาวะและเพศวิถีของผู้หญิงไทย”. เพศสถานะและเพศวิถีใน สังคมไทย. กรุงเทพฯ: ส านักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุภัตรา ภูมิประภาส, (2552). สตรี....ราณี บทบาทผู้หญิงในสังคมมุสลิมจากท่าเรือถึงวังหลวง.ศิลปวัฒนธรรม 30, 3 (ม.ค. 52) 70 – 85.
รายงานฉบับสมบูรณ์ ผลการสำรวจความคิดเห็นประชาชน ต่อกระบวนการสันติภาพในจังหวัดชายแดนภาคใต้ ( Peace survey ) ครั้งที่ 2 กรกฎาคม –สิงหาคม 2559 :74
อภิญญา ดิสสะมาน. (2559).สันติวิถี: ผู้หญิงพุทธ – มุสลิมในจังหวัดชายแดนใต้,สถาบันพระปกเกล้า: 20-21
Aspinall, E. (2008) Peace without Justice? The Helsinki Peace Process in Aceh, Geneva: Centre for Humanitarian Dialogue.
Nazish Brohi and Saba Gul Khattak. (2013). Exploring Women’s Voices Women in Conflict Zones: The Pakistan study. Retrieved from https://docs.wixstatic.com/ugd/d56377_4983045de10e46b0b250862fb5b97376.pdf (access April 25, 2017)
Suraiya Kamaruzzaman.(2008). Agents for change: the roles of women in Aceh’s peace process. Retrived from http://www.c-r.org/accord-article/case-study-indonesia-aceh. (access June 22,2017 )

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-08-29

รูปแบบการอ้างอิง

ดิสสะมาน อ. . (2020). บทบาทของสตรีกับการจัดการความขัดแย้งโดยสันติวิธีในประเทศไทย: Role of Women for Conflict Management by Peaceful Means in Thailand. วารสารมนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์, 37(2), 1–18. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/HUSO/article/view/225123

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย