การศึกษาเปรียบเทียบระบบเสียงภาษาไทถิ่นในจังหวัดบึงกาฬ

A phonological Comparison of Tai Dialects in Bueng kan Province

ผู้แต่ง

  • เพ็ญประภา สิงห์สวัสดิ์ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

คำสำคัญ:

: ระบบเสียง, ภาษาไทถิ่น, จังหวัดบึงกาฬ

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

          งานวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาเปรียบเทียบระบบเสียงไทถิ่นในจังหวัดบึงกาฬ ได้แก่ ภาษาลาว อำเภอศรีวิไล ภาษาพวน อำเภอเมือง ภาษาญ้อ อำเภอเซกา และภาษาผู้ไท อำเภอพรเจริญ จังหวัด      บึงกาฬ การศึกษาใช้วิธีการสัมภาษณ์โดยนำคำศัพท์พื้นฐานสอบถามผู้บอกภาษา และนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์หาหน่วยเสียงพยัญชนะ หน่วยเสียงสระ โดยการหาคู่เทียบเสียง ใช้แบบทดสอบเสียงวรรณยุกต์ของวิลเลียม เจ เก็ดนี่ วิเคราะห์หาหน่วยเสียงวรรณยุกต์ ผลการวิจัยสรุปได้ว่า ระบบเสียงภาษาไทถิ่นในจังหวัดบึงกาฬ ได้แก่ ภาษาลาว ภาษาพวน ภาษาญ้อ และภาษาผู้ไท มีหน่วยเสียงพยัญชนะต้น 20 หน่วยเสียง หน่วยเสียงสระ 21 หน่วยเสียง มีหน่วยเสียงวรรณยุกต์จำนวน 5 หน่วยเสียงและ 6 หน่วยเสียง มีการแตกตัวของวรรณยุกต์เป็น 2 ทางและ 3 ทาง ลักษณะทางสัทศาสตร์ของเสียงวรรณยุกต์มีความแตกต่างกันเล็กน้อย

คำสำคัญ : ระบบเสียง, ภาษาไทถิ่น, จังหวัดบึงกาฬ

ประวัติผู้แต่ง

เพ็ญประภา สิงห์สวัสดิ์, คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

ผู้ช่วยศาสตราจารย์ประจำสาขาวิชาภาษาไทย ภาควิชาภาษาไทยและภาษาตะวันออก คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

เอกสารอ้างอิง

ภาษาไทย
กันทิมา วัฒนะประเสริฐ และสุวัฒนา เลี่ยมประวัติ. (2531). รายงานการวิจัยเรื่อง ระบบเสียงภาษาลาว
ของลุ่มน้ำท่าจีน. พิมพ์ครั้งที่ 2. นครปฐม : มหาวิทยาลัยศิลปากร.
เพ็ญประภา จุมมาลี. (2553). ระบบเสียงภาษาผู้ไท ตำบลถ้ำเจริญ อำเภอโซ่พิสัย จังหวัดบึงกาฬ.
วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาภาษาไทย มหาวิทยาลัยศิลปากร.


เพ็ญประภา สิงห์สวัสดิ์. (2562). รายงานการวิจัยเรื่อง การเปรียบเทียบระบบเสียงและคำศัพท์ของ
กลุ่มชาติพันธุ์พวนในจังหวัดหนองคายและอุดรธานี. มหาสารคาม. ภาควิชาภาษาไทยและภาษา
ตะวันออก คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วิไลวรรณ ขนิษฐานันท์. (2520). ภาษาผู้ไทย. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สมคิด ไชยวงศ์. (2546). รายงานการสำรวจข้อมูลภาษาและวัฒนธรรมท้องถิ่นจังหวัดหนองคาย.
หนองคาย : ฝ่ายวิจัยและพัฒนาวัฒนธรรม ศูนย์วัฒนธรรมจังหวัดหนองคาย
โรงเรียนปทุมเทพวิทยาคาร.
สุวิไล เปรมศรีรัตน์ และคณะ. (2540). รายงานการวิจัยเรื่องแผนที่ภาษาของกลุ่มชาติพันธุ์ต่าง ๆ ใน
ประเทศไทย. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์การศาสนา.

ภาษาอังกฤษ
Brown, J Marvin. (1965). From Ancient Thai to modern dialects. Bangkok : Social Science
Association Press of Thailand.
Gedney, William J. (1973) “A Checklist for Determining Tones in Tai Dialects.” In Studies in
Linguistics in Honor of Geoge L.Trager. 423 – 437. Edited by M. Estellie Smith.
The Hangue : Mouton.
Li, Fang Kuei. (1959). “Classification by Vocabulary: Tai Dialects.” Anthropoligical
Linguistics 1.2 : 15 – 21.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2021-08-21

รูปแบบการอ้างอิง

สิงห์สวัสดิ์ เ. . (2021). การศึกษาเปรียบเทียบระบบเสียงภาษาไทถิ่นในจังหวัดบึงกาฬ: A phonological Comparison of Tai Dialects in Bueng kan Province. วารสารมนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์, 38(2), 70–106. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/HUSO/article/view/246628

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย