ปัจจัยกำหนดแบบแผนการทำงานภาคอุตสาหกรรมของผู้เดินทางไปกลับในเมืองหลักขอนแก่น

Factors Determining the Working Pattern of Commuter in Industrial Sector of Major City, Khon Kaen

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

          บทความนี้มีวัตถุประสงค์การวิจัยเพื่อศึกษาแบบแผนการทำงานภาคอุตสาหกรรม และปัจจัยกำหนดแบบแผนการทำงานภาคอุตสาหกรรมของผู้เดินทางไปกลับในเมืองหลักขอนแก่น โดยใช้การวิจัยเชิงปริมาณ มีหน่วยการวิเคราะห์เป็นระดับปัจเจก ตัวอย่างได้แก่ ผู้เดินทางไปกลับที่เข้ามาทำงานในจังหวัดขอนแก่น จำนวน 1,013 คน จากข้อมูลระดับย่อยโครงการสำรวจการย้ายถิ่นของประชากร สำนักงานสถิติแห่งชาติ (2562) ซึ่งเก็บข้อมูลเมื่อเดือนตุลาคม – ธันวาคม 2562 ด้วยแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนาและใช้สถิติถดถอยโลจิสติกทวิ เพื่อทดสอบปัจจัยกำหนดแบบแผนการทำงานภาคอุตสาหกรรมของผู้เดินทางไปกลับในเมืองหลักขอนแก่น

          ผลการวิจัยพบว่า ผู้เดินทางไปกลับเป็นชาย ร้อยละ 52.5 อยู่ในช่วง Generation X (อายุระหว่าง 44 - 54 ปี) ร้อยละ 44.7  กว่า 3 ใน 4 สมรสแล้ว จบการศึกษาระดับประถมศึกษา
ร้อยละ 57.7 ส่วนใหญ่เป็นนายจ้างและประกอบธุรกิจส่วนตัว ร้อยละ 61.3  มีแบบแผนการเดินทางจากเขตชนบทสู่เขตชนบท มากถึงร้อยละ 47.8 ส่วนใหญ่ทำงานอยู่ในภาคเกษตรกรรมและบริการ ร้อยละ 56.0 และ 29.8 ตามลำดับ ทั้งนี้ พบว่า เพศหญิง อายุ สถานภาพการทำงานเป็นลูกจ้างเอกชน ชั่วโมงการทำงานต่อสัปดาห์ และระยะทางเดินทางต่อวัน เป็นปัจจัยกำหนดแบบแผนการทำงานภาคอุตสาหกรรมของผู้เดินทางไปกลับ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 โดยตัวแปรอิสระทั้งหมดอธิบายการผันแปรของแบบแผนการทำงานภาคอุตสาหกรรมของผู้เดินทางไปกลับในเมืองหลักขอนแก่นได้ร้อยละ 19.1 (R² = 0.191)

คำสำคัญ: การทำงานภาคอุตสาหกรรม การเดินทางไปกลับ ผู้เดินทางไปกลับ เมืองหลัก