สัจนิยมมหัศจรรย์กับการนำเสนอแนวคิดในวรรณกรรมที่เข้ารอบสุดท้ายรางวัลซีไรต์ พ.ศ. 2539-2564

Ideas in Magical Realism Literary Works of S.E.A. Write Award Finalists, 1996 – 2021

ผู้แต่ง

  • ZHANG QI -
  • จันทร์สุดา ไชยประเสริฐ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ

คำสำคัญ:

วรรณกรรมสัจนิยมมหัศจรรย์, แนวคิด, รางวัลซีไรต์

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์สัจนิยมมหัศจรรย์กับการนำเสนอแนวคิดในวรรณกรรมที่เข้ารอบสุดท้ายรางวัลซีไรต์ พ.ศ. 2539-2564 จากนวนิยาย 7 เล่มและเรื่องสั้น 30 เรื่อง โดยใช้แนวคิดการนำเสนอแนวคิดในวรรณกรรมเป็นแนวทางในการศึกษา ผลการวิจัยพบว่า ผู้แต่งได้ใช้ตัวละครสัจนิยมมหัศจรรย์ เหตุการณ์มหัศจรรย์หรือฉากมหัศจรรย์มานำเสนอแนวคิดต่าง ๆ ได้แก่ แนวคิดเกี่ยวกับปรัชญาการใช้ชีวิต แนวคิดปัญหาทางสังคม แนวคิดเกี่ยวกับวัฒนธรรมพื้นบ้าน และแนวคิดการพัฒนา ดังนี้ 1) แนวคิดเกี่ยวกับปรัชญาการใช้ชีวิต ประกอบด้วยการยึดติดกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งทำให้เกิดความทุกข์ การเป็นตัวเองเสริมให้โลกสวยงาม และความรักความเมตตาทำให้สังคมมีความอบอุ่น แนวคิดเหล่านี้ได้สอดคล้องกับหลักคำสอนของศาสนาพุทธ 2) แนวคิดปัญหาทางสังคม ประกอบด้วยความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลที่เย็นชาเกิดปัญหาทางสังคม มนุษย์ใช้อำนาจในทางที่ผิด มนุษย์มุ่งแสวงหาผลประโยชน์ของตน ปัญหาเหล่านี้ได้กีดขวางความก้าวหน้าของสังคม 3) แนวคิดเกี่ยวกับวัฒนธรรมพื้นบ้าน ประกอบด้วยการเชิดชูภูมิปัญญาท้องถิ่นกับการเคารพบูชาผีสางเทวดา แสดงให้เห็นถึงคุณค่าของภูมิปัญญาท้องถิ่นและความเชื่อผีสางเทวดาในสังคมไทย และ 4) แนวคิดการพัฒนา ประกอบด้วยการพัฒนาทำให้วัฒนธรรมหลากหลายได้ผสมผสานเข้ามา และการพัฒนาเกิดการปะทะสังสรรค์ระหว่างความเชื่อดั้งเดิมกับสังคมสมัยใหม่ ผู้แต่งได้ใช้ความมหัศจรรย์มานำเสนอความจริงในสังคม

เอกสารอ้างอิง

กนกพงศ์ สงสมพันธ์. (2539). แผ่นดินอื่น. กรุงเทพมหานคร: นาคร.

กล้า สมุทวณิช. (2557). หญิงเสาและเรื่องราวอื่น. กรุงเทพมหานคร: มติชน.

จิรภัทร อังศุมาลี. (2549). เล่นเงา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มติชน.

จิรัฏฐ์ ประเสริฐทรัพย์. (2560). ประวัติศาสตร์ที่เพิ่งเศร้า. กรุงเทพมหานคร: แซลมอน.

ชัชวาลย์ โคตรสงคราม. (2552). ทะเลน้ำนม. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ชูศักดิ์ ภัทรกุลวณิชย์. (2552). วรรณกรรมสัจนิยมมหัศจรรย์ สุนทรียศาสตร์ของการต่อต้านและการเมืองว่าด้วยอัตลักษณ์วรรณกรรม. รัฐศาสตร์สาร รัฐศาสตร์ธรรมศาสตร์ 60 ปี/ รัฐศาสตร์สาร 30 ปี, 2, 53-87.

ชูศักดิ์ ภัทรกุลวณิชย์. (2555) สัจนิยมมหัศจรรย์ไทยในคาถาภูมิปัญญาท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร:อ่าน.

ชูศักดิ์ ภัทรกุลวณิชย์. (2559). สัจนิยมมหัศจรรย์ : ในงานของกาเบรียล การ์เซีย มาร์เกซ, โทนีมอร์ริสัน และวรรณกรรมไทย. กรุงเทพมหานคร: อ่าน.

แดนอรัญ แสงทอง. (2557). อสรพิษและเรื่องอื่น ๆ. กรุงเทพมหานคร: สามัญชน.

นพวรรณ รองทอง. (2543). กำเนิดและพัฒนาการของนวนิยายสัจนิยมแนวมหัศจรรย์. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.

ประชาคม ลุนาชัย. (2548). นิทานกลางแสงจันทร์. กรุงเทพมหานคร: ศรีปัญญา.

พิเชษฐ์ศักดิ์ โพธิ์พยัคฆ์. (2555). เรื่องเล่าในโลกลวงตา. กรุงเทพมหานคร: Way of book.

ภาสุรี ลือสกุล. (2561). สัจนิยมมหัศจรรย์ในลาตินอเมริกา: ประวัติศาสตร์ ชาติพันธุ์ วรรณกรรม. กรุงเทพมหานคร: โครงการเผยแพร่ผลงานวิชาการ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เรวัตร์ พันธุ์พิพัฒน์. (2554). กระดูกของความลวง. กรุงเทพมหานคร: ในดวงใจ.

วิมล ไทรนิ่มนวล. (2552). วิญญาณที่ถูกเนรเทศ. กรุงเทพมหานคร: สามัญชน.

วีรพร นิติประภา. (2564). ทะเลสาบน้ำตา. นนทบุรี: A-Book Distribution.

ศิริวร แก้วกาญจน์. (2555). โลกประหลาดในประวัติศาสตร์ความเศร้า. กรุงเทพมหานคร: ใบไม้ป่า.

ศิริวร แก้วกาญจน์. (2564). เดฟั่น: เรื่องเล่าของตระกูลคนเฆี่ยนเสือจากไทรบุรี. กรุงเทพมหานคร: ผจญภัย.

หัตถกาญจน์ อารีศิลป. (2556). สัจนิยมมหัศจรรย์ในวรรณกรรมของอนุสรณ์ ติปยานนท์. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.

อนุสรณ์ ติปยานนท์. (2551). เคหวัตถุ. นนทบุรี: เคหวัตถุ.

อนุสรณ์ ติปยานนท์. (2554). นิมิตต์วิกาล. นนทบุรี: เคหวัตถุ.

อุเทน พรมแดง. (2548). ต้นไม้ประหลาด. กรุงเทพมหานคร: ดับเบิ้ลนายน์.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-08-27

รูปแบบการอ้างอิง

QI, Z., & ไชยประเสริฐ จ. . (2024). สัจนิยมมหัศจรรย์กับการนำเสนอแนวคิดในวรรณกรรมที่เข้ารอบสุดท้ายรางวัลซีไรต์ พ.ศ. 2539-2564: Ideas in Magical Realism Literary Works of S.E.A. Write Award Finalists, 1996 – 2021. วารสารมนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์, 41(2), 133–160. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/HUSO/article/view/274240

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย