Transformational leadership of school administrators affecting the learning organization of educational institutions under Nakhon Ratchasima Primary Educational Service Area Office 3
Keywords:
transformational leadership, learning organization, factors affecting learning organizationAbstract
This research aimed to 1) study the transformational leadership of school administrators and the learning organization of educational institutions under Nakhon Ratchasima Primary Educational Service Area Office 3, 2) to study the correlation between transformational leadership of school administrators and the learning organization of educational institutions, and 3) to study the transformational leadership of school administrators affecting the learning organization of educational institutions under Nakhon Ratchasima Primary Educational Service Area Office 3. The sample consisted of 335 teachers under the Nakhon Ratchasima Primary Educational Service Area Office 3, which was obtained by simple random sampling according to the proportion of teachers in each school. The instrument used in this study was a 5-level rating scales. There is discrimination between 0.205 to 0.857. The reliability value was .974, and the data was analyzed with mean, standard deviation, Pearson's correlation coefficient analysis, and multiple regression analysis.
The research results showed that:
1. The transformational leadership of the school administrators and the learning organization of educational institutions under the Nakhon Ratchasima Primary Educational Service Area Office 3 in every aspect was at the high level.
2. The transformational leadership of school administrators and the learning organization of educational institutions under Nakhon Ratchasima Primary Educational Service Area Office 3 had a positive correlation. It was statistically significant at .01 level, with a correlation coefficient (rxy) between 0.581 and 0.836
3. Transformational leadership of school administrators in inspiration motivation (x3), idealized influence (x1), and intellectual stimulation (x2), they were able to jointly forecast the learning organization of educational institutions under the Nakhon Ratchasima Primary Educational Service Area Office 3, which was 50.40 percent (R Square = 0.504) and were able to write the forecasting equations in raw scores and standard scores as follows.
= 2.065 +.227X1 + .182X3 +.153X2
= .329X1 + .279X3 +.242X2
References
กชนันท์ ศุขนิคม และศันสนีย์ จะสุวรรณ์. (2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน. วารสารการวิจัยการบริหารการพัฒนา. 9(3), 104 – 113.
นิตยา นามโส. (2556). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของสถานศึกษากับการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาลพบุรี เขต 2 . วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
นุช สัทธาฉัตรมงคล และอรรถพล ธรรมไพบูลย์.(2559).ผู้นำการเปลี่ยนแปลงในยุคโลกาภิวัฒน์สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน. วารสาร ธุรกิจปริทัศน์. 8(1), 167 – 182.
ปกรณ์ นามมุนี, เสาวณีย์ สิกขาบัณฑิต และ ปัญญา ธีระวิทยเลิศ. (2563). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำด้านการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีของนักเรียนนายร้อยตำรวจที่สอดคล้องกับนโยบายประเทศไทย 4.0. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ, 9(1), 49-56.
ปริพนธ์ จำเริญพัฒน์. (2560). แนวทางการพัฒนาสู่ความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสำนักงานพาณิชย์จังหวัดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ.วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
พิพัฒน์พงศ์ หมวกไธสง. (2559). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษากับความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบุรีรัมย์ เขต 4. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์ และคณะ. (2560). โรงเรียน 4.0 โรงเรียนผลิตภาพ. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต.
ภารดี อนันต์นาวี. (2553). หลักการ แนวคิด ทฤษฎีทางการบริหารการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). ชลบุรี: มนตรี.
รุ้งนภา จันทร์ลี. (2562). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
วิจารณ์ พานิช. (2548). การจัดการความรู้: ฉบับนักปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.
ศรีวรรณ จันทร์เชื้อ. (2558). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงกับการเป็นองค์แห่งการเรียนรู้ของข้าราชการและ บุคลากรของสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน. การค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
ศุภรัตน์ ทิพยะพร. (2558). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารกับองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
สุริยัน วะนา. (2559). ความสัมพันธ์ของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงกับการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ สังกัดกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
สุวิมล โพธิ์กลิ่น. (2560). การบริหารสถานศึกษายุคใหม่ที่มีประสิทธิผล. อุบลราชธานี: ยงสวัสดิ์อินเตอร์กรุ๊ป.
สุเทพ พงศ์ศรีวัฒน์. (2550). ภาวะความเป็นผู้นำ.กรุงเทพฯ: ส.เอเชียเพรส.
สมบัติ กุสุมาวลี. (2546). การพัฒนาสู่องค์การแห่งการเรียนรู้ (ภาคนิพนธ์พัฒนบริหารศาสตรมหาบัณฑิต). สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, กรุงเทพฯ.
สมเกียรติ ตั้งกิจวานิชย์ และคณะ. (2556). ปฏิรูปการศึกษาขั้นพื้นฐานเพื่อการเรียนรู้แห่งศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: สำนักงานสถิติแห่งชาติ.
อุไรวรรณ คงสิม.(2557). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่ส่งผลต่อองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสถาบันอาชีวศึกษาเอกชน ในเขตอำเภอเมืองจังหวัดนครราชสีมา. วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน.
Hill, Charles W.L., & Mcshane, Steven Lattimore. (2008). Principles of management. New York: McGraw-Hill
Hoy, W.K., & Miskel, C.G. (2001). Education administration: theory research and practice. New York: McGraw-Hill.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Senge, P. M. (1990). The fifth discipline: the art and practice of the learning organization. New York: Doubleday.
