The competencies of basic educational school administrator in accordance with educational goal of Thailand 4.0 for world-class standard schools in Roi-Kean-Sala-Sin Group
Keywords:
Administrator competencies, Thailand 4.0, World-class standard schools, Roi-Kaen-Salasin GroupAbstract
This research aimed to identify the competency of administrators of basic education institutions in accordance with the educational goals of the Thailand 4.0 policy of international standard schools at Roi-Kaen-Salasin Group. The sample groups used in this research were educators, teachers, and administrators of basic education institutions in the Roi-Kaen Sarasin group by random sampling to determine the sample size using the table of Krejcie and Morgan (1970, p.608), a total of 214 samples were obtained, proportional samples by province. The data were analyzed by mean, standard deviation, Pearson's correlation coefficient, and multiple regression analysis.
The research results revealed as follows;
1. Overall, the competence of administrators of basic education institutions that are consistent with the educational goals of the Thailand 4.0 policy of international standard schools. Roi-Kaen-Salasin Group is at a high level: self-improvement, team working, achievement oriented, and good service, respectively.
2. Performance level of preparation of Thai people according to the Thailand 4.0 policy of international standard schools Roi-Kaen-Sala-Sin Group in an overall was at a high level. As follower adjusting the paradigm and skills of Thai teachers, to develop a learning management service system, curriculum development and teaching and learning process, and laying-out landscapes to support learning, respectively.
3. The competence of school administrators and the efficiency of preparing Thailand 4.0 of the international standard schools in the Roi-Kaen-Salasin Group had positive relationship at .01 level.
4. The competences of the educational institute administrators affecting the efficiency of preparing Thailand 4.0 of the Roi-Kaen-Sarasin Group were that team-working, achievement oriented, self-development, and good service, respectively.
References
กนกรัตน์ มณีเนตร และ วุฒิชัย เนียมเทศ. (2562). นวัตกรรมกับการพัฒนากลยุทธ์การบริหารโรงเรียนสู่ความเป็นเลิศ. วารสารวิทยบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. 30(2), 196-208.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2542). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2542. บริษัทสยามสปอรต์ ซินดิเคท จำกัด.
กองบริหารงานวิจัยและประกันคุณภาพการศึกษา. (2559). พิมพ์เขียว Thailand 4.0 โมเดล ขับเคลื่อนประเทศไทยสู่ความมั่งคั่งมั่งมีและยั่งยืน. กองฯ.
กุลยา ก่อสุวรรณ. (2553). การสอนเด็กที่มีความบกพร่องระดับเล็กน้อย. สหมิตรพริ้นติ้งแอนด์พับลิสซิ่ง.
จักรพันธุ์ จันทร์เจริญ. (2564). ภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์ในศตวรรษที่ 21 ของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครู โรงเรียนเอกชนสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาเอกชน (สช.) ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลาง. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยนอร์ท กรุงเทพ. 10(2), 45-61.
ทรงพล เทพคำ. (2557). การพัฒนาสมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในภาคเหนือตอนบน, วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย. 7(1), 1-12.
บุญชอบ พรรณนิกร. (2558). สมรรถนะหลักผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระบุรี เขต 1 ตามความคิดเห็นของข้าราชการครูในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระบุรี เขต 1. [ปริญญานิพนธ์ หลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา]. มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์.
พิพัฒน์พันธ์ จันทร์มณี. (2559). สมรรถนะหลักของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อการบริหารงานวิชาการของสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาราชบุรีเขต 1. [วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาการบริหารการศึกษา]. มหาวิทยาลัยราชภัฏจอมบึง.
โพยม จันทร์น้อย. (2560). การศึกษา 4.0. http://www.manager.co.th/Daily/ViewNews.aspx?NewsID=9600000025195.
รักษิต สุทธิพงษ์. (2560). กระบวนทัศน์ใหม่ทางการศึกษากับการพัฒนาครูไทยในยุค ดิจิตอล. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวร. 19(2), 344-355.
เรชา ชูสุวรรณ. (2550). รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของสมรรถนะบุคคลที่ส่งผลต่อ ประสิทธิผลของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. [วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา]. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
วิชิต แสงสว่าง และคณะ. (2563). สมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการเตรียมคนไทย 4.0 ของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษามัธยมศึกษาเขต 6. http://dr-wichit.com/index_files/researchwichit/r10.pdf
สุนิดา พินิจการ. (2550). เอกสารประกอบการบรรยายกระบวนวิชาหลักและทฤษฎีการบริหาร การศึกษา: สมรรถนะผู้บริหาร. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สำนักงานนคณะกรรมการข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา. (2548). สมรรถนะหลักของผู้บริหาร. สำนักงานฯ.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement. 30(3), 607-610.
Smith, D.T. & S, Tomlinson. (1989). The School Effect: A Study of Multi-Racial Comprehensive.Policy Studies Institute.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Academic journal of north Bangkok university
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
