สี่แนวทางทฤษฎี เพื่อการศึกษาเศรษฐศาสตร์การเมือง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความเรื่องนี้นำเสนอสี่แนวทางทฤษฎี เพื่อการศึกษาเศรษฐศาสตร์การเมือง คือ แนวคิดเกี่ยวกับนวัตกรรมจากรากหญ้าเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน (grassroots innovations for sustainable development) แนวคิดเกี่ยวกับเครือข่ายชุมชน แนวคิดทุนสังคมของเอลินอร์ออสตรอม (Elinor Ostrom) และแนวคิดการกระทำหมู่เพื่อเปลี่ยนแปลงสังคม (transformative collective action) มีวัตถุประสงค์นำเสนอแนวทางทฤษฎี ทั้งสี่ทฤษฎี เพื่อเป็นวิทยาทานความรู้ให้กับผู้สนใจศึกษาเศรษฐศาสตร์การเมือง เพื่อนำทฤษฎีข้างต้น ไปประยุกต์ใช้ในกรณีศึกษาที่เห็นว่าเหมาะสมตามแต่กรณี ดังนั้น บทความนี้นำเสนอว่าทฤษฎีทั้งสี่เป็นการอธิบายองค์ความรู้แห่งทฤษฎีเศรษฐศาสตร์การเมือง เช่น กระบวนการสร้างนวัตกรรมจากรากหญ้าเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน ระบบเครือข่ายชุมชนแนวคิดทุนสังคม การกระทำหมู่เพื่อเปลี่ยนแปลงสังคม ฯลฯ เป็นแนวทางศึกษาสำหรับผู้ที่สนใจเศรษฐศาสตร์การเมือง
Article Details
All contents and information in the manuscripts published by Journal of Political Science Critique are the authors’ opinions; thus, the authors take sole responsibility for any contents. The editorial board does not agree with or accept responsibility for the manuscripts.
All published articles, information, contents, pictures, or other things in Journal of Political Science Critique are Copyright by the Journal. All Rights Reserved. All contents may not be copied or duplicated in whole or part by any means without the prior written permission of Journal of Political Science Critique.
References
ฉัตรทิพย์ นาถสุภา. (2544). แนวคิดเศรษฐกิจชุมชน : ข้อเสนอทางทฤษฎีในบริบท
ต่างสังคม. กรุงเทพฯ: สถาบันวิถีทรรศน์, 2544.
ธนพฤกษ์ ชามะรัตน์. (2555). เครือข่ายทางสังคมกับการมีส่วนร่วมของประชาชน.
(เอกสารประกอบการบรรยาย). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
นฤนันท์ สุริยมณี และคณะ. (2555). รายงานการวิจัยการศึกษากระบวนการส่งเสริม
และพัฒนาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นต้นแบบให้มีสมรรถนะสูง
ในการบริหารจัดการเครือข่าย ระดับ ท้องถิ่น. กรุงเทพฯ:
คณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล.
ประเวศ วะสี. (2542). เศรษฐกิจพอเพียงและประชาสังคม แนวทางพลิกฟื้น
เศรษฐกิจสังคม. กรุงเทพฯ: หมอชาวบ้าน.
พระมหาสุทิตย์ อาภากโร. (2547). เครือข่าย : ธรรมชาติความรู้และการจัดการ.
กรุงเทพฯ: โครงการเสริมสร้างการเรียนรู้เพื่อชุมชนเป็นสุข (สรส.).
สมพันธ์ เตชะอธิก และคณะ. (2537). ศักยภาพและเครือข่ายผู้นำชาวบ้าน “คู่มือ
และทิศทางการพัฒนาผู้นำชาวบ้านเพื่อแก้ปัญหาชนบท.
กรุงเทพฯ: เจริญวิทย์การพิมพ์.
เสรี พงศ์พิศ. (2546). คู่มือการปฏิบัติงานวิสาหกิจชุมชน. กรุงเทพฯ: สำนักส่งเสริม.
วิสาหกิจชุมชน.
Castells M. (1997). “The Power of Identity. The Information Age.”
Economy, Society and Culture, Vol. II. Oxford: Blackwell
Gambetta D. (Ed.) (1988). “Trust: Making and breaking cooperative
relations.” Oxford Blackwell. New York: 213-237.
Ostrom E. (2004). Collective action and property rights for sustainable
development. Workshop in Political Theory and Policy Analysis at Indiana University USA.
Ostrom E. & Ahn, T. K. (2007). Social capital: Workshop in political
theory and policy analysis USA.