การจัดการองค์การในภาวะวิกฤติฉุกเฉิน ของบริษัท การบินไทย จํากัด (มหาชน)

Main Article Content

ชิติพัทธ์ เบญจมาภา
เอนก เหล่าธรรมทัศน์
จิราภรณ์ ศรีศล

บทคัดย่อ

งานวิจัยเชิงคุณภาพนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) วิเคราะห์ปัจจัยที่มีส่วนเกี่ยวข้องต่อกลไกในการบริหารจัดการในภาวะวิกฤติฉุกเฉินของบริษัทการบินไทย จากัด
(มหาชน) 2) วิเคราะห์ปัญหาและอุปสรรคในการบริหารจัดการในภาวะวิกฤติฉุกเฉินของบริษัทฯ และ 3) เสนอแนวทางการบริหารจัดการในภาวะวิกฤติฉุกเฉิน    ของบริษัทฯ งานวิจัยนี้ใช้วิธีเก็บรวบรวมข้อมูลจากหลักฐานเชิงประจักษ์ เอกสาร งานวิจัย รายงานการประชุม และการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-Depth Interview) จากผู้ให้ข้อมูลสําคัญ 9 คน เพื่อสํารวจข้อมูลด้านทัศนคติ ภาพรวมในการจัดการภาวะวิกฤตฉุกเฉินของบริษัทฯตลอดจนปัญหาและอุปสรรคที่เกิดขึ้นผลการวิจัยพบว่าฝ่ายบริหารของบริษัท การบินไทย จํากัด (มหาชน) สามารถกําหนดบทบาทหน้าที่ภายใต้นโยบายและมาตรการที่เหมาะสมในการควบคุมจํากัดขอบเขต
ภาวะวิกฤติเพื่อไม่ให้ภาวะวิกฤติขยายวงกว้างออกไปได้ นอกจากนี้งานวิจัยได้เสนอแนะแนวทางการจัดการภาวะวิกฤติของบริษัท ฯ ดังนี้ 1) โครงสร้างในการบริหารจัดการต้องมีความกระชับ ไม่มีโครงข่ายที่ซับซ้อน 2) การกําหนดนโยบายต้องสอดคล้องไม่ขัดกับภาครัฐ และการดําเนินนโยบายต้องทําได้รวดเร็ว และ 3) ผู้นําควรมุ่งเน้นความสําเร็จของงาน มีส่วนร่วมในการพัฒนาระบบทรัพยากรมนุษย์ มีความรู้และความชํานาญในธุรกิจการบิน การบริหารความเสี่ยง และงบประมาณ ตลอดจนสามารถสร้างบรรยากาศการทํางานที่เป็นสุขให้แก่พนักงาน เพื่อให้บริษัทให้พ้นสภาพจากปัญหาขาดทุน 

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

ชมพู โกติรัมย์. (2561). ศตวรรษที่ 21 ปัจจัยการผลิตที่ท้าทายก้าวย่างที่ต้องปรับของไทย. ค้นเมื่อ 22 ธันวาคม 2561, จากhttp://dspace.spu.ac.th/handle/123456789/3866.

ธนบดี ครองยุติ. (2555). การสื่อสารภาวะวิกฤติอุทกภัยของกรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย (Unpublished Doctoral dissertation). นนทบุรี:

มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ดุษณีย์ ยศทอง. (2561). แนวทางการพัฒนาคุณภาพการบริหารจัดการสู่องค์การพยาบาลสมรรถนะสูง: กรณีศึกษา โรงพยาบาลศิริราช (Unpublished Doctoral dissertation). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยสยาม.

เนตร์พัณณา ยาวิราช. (2558). การพัฒนาองค์การและการเปลี่ยนแปลง. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์บริษัททริปเพิ้ล กรุ๊ป.

ประสาน หอมพูลและทิพวรรณ หอมพูล. ( 2540). การบริหารงานบุคคล. กรุงเทพฯ: ฟิสิกส์เซ็นเตอร์.

ไพรัช ธัชยพงษ์ และ พิเชษ ดุรงคเวโรจน์. (2541). เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการศึกษา. ค้นเมื่อ 20 สิงหาคม 2561 จาก www.moe.go.th/moe/th/news/detail.php?NewsID=9776&Key=news_research

สุวิมล จินะมูล. (2559). บทบาทสื่อโทรทัศน์ยุคดิจิทัลในการรายงานข่าวแผ่นดินไหวประเทศเนปาล ของสถานีโทรทัศน์พีทีวี(Unpublished Master’s thesis).

กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.

Gibson, J. L., Ivancevich, J. M., and Donnelly, J. H. (1997). Organization: Behavior, Structure, Process. Boston: McGraw-Hill.

Iftikhar, R. (2017). Crisis management in project based organizations and mega projects: an integrated approach (Unpublished Master’s thesis). Italy: Libera University.