การศึกษาพัฒนาการภารกิจกาชาดไทยในด้านการบรรเทาทุกข์ให้กับสาธารณะในกรอบการวิเคราะห์แบบ Incrementalism Model

บทคัดย่อ

งานวิจัยเรื่อง การศึกษาพัฒนาการภารกิจกาชาดไทยในด้านการบรรเทาทุกข์ให้กับสาธารณะในกรอบการวิเคราะห์แบบ Incrementalism Model มีวัตถุประสงค์ของงานวิจัย เพื่อศึกษานโยบายการดำเนินภารกิจสภากาชาดไทยในด้านการบรรเทาทุกข์เพื่อมนุษยธรรม ศึกษาพัฒนาการของสภากาชาดไทยในการทำหน้าที่บรรเทาทุกข์ให้กับประชาชนในฐานะผู้ประสบภัยในรัฐไทยในกรอบการวิเคราะห์แบบ Incrementalism Model และเสนอแนะการพัฒนาสภากาชาดไทยในด้านการบรรเทาทุกข์ที่เหมาะสมกับรัฐไทย งานชิ้นนี้เป็นการศึกษาวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) ใช้วิธีการเก็บข้อมูลจากการศึกษาเอกสารและการสัมภาษณ์กลุ่มตัวแสดงที่เกี่ยวข้องกับภารกิจกาชาดไทย 17 คน และใช้การวิเคราะห์เนื้อหาตามข้อมูลการวิจัย 

ผลการศึกษาวิจัยพบว่า (1) นโยบายการดำเนินภารกิจสภากาชาดไทยในด้านการบรรเทาทุกข์ สภากาชาดไทยคงรักษาหลักมนุษยธรรมและรักษาอิสระ สามารถปรับตัวร่วมกับรัฐได้อย่างต่อเนื่อง มีโครงสร้างการบริหารเชิงนโยบายแบบคณะกรรมการซึ่งมีนัยสำคัญจากที่มาของตัวแสดง  และมีกลไกการบรรเทาทุกข์ในพื้นที่สองรูปแบบ คือ สถานีกาชาดและเหล่ากาชาดจังหวัด ส่งผลให้การช่วยเหลือผู้ประสบภัยรวดเร็วและทั่วถึง (2) พัฒนาการของสภากาชาดไทยในการทำหน้าที่บรรเทาทุกข์ให้กับประชาชนในรัฐไทยในกรอบการวิเคราะห์แบบ Incrementalism Model ค่อยเป็นค่อยไปและมีการปรับตัวตามสถานการณ์ โดยแบ่งยุคของพัฒนาการออกเป็น 5 ช่วง ได้แก่ การบรรเทาทุกข์จากภัยสงคราม  พ.ศ.2436-2489 การบรรเทาทุกข์ด้านสาธารณภัยในเชิงพื้นที่ พ.ศ.2490-2519 การบรรเทาทุกข์ตามหลักมนุษยธรรมสากล พ.ศ.2520-2545 การบรรเทาทุกข์เชิงรุก พ.ศ.2546-2554 และการบรรเทาทุกข์แบบบูรณาการด้วยเทคโนโลยี พ.ศ.2555-ปัจจุบัน (3) การพัฒนาสภากาชาดไทยในด้านการบรรเทาทุกข์ที่เหมาะสมกับภาครัฐไทย ควรพัฒนาเทคโนโลยีในฐานะกลไกเชิงสถาบันในการสร้างความร่วมมือระหว่างหน่วยงานอย่างยั่งยืน งานวิจัยจึงเสนอแนะเชิงนโยบายการดำเนินภารกิจกาชาดไทยด้านการบรรเทาทุกข์ให้คงรักษาความเป็นอิสระ วางเกณฑ์กำหนดตำแหน่งแห่งที่ให้กับสถานีกาชาด จัดความสัมพันธ์ระหว่างสถานีกาชาดและเหล่ากาชาดจังหวัด พัฒนาแนวทางการสร้างอาสาสมัครด้านการบรรเทาทุกข์ในพื้นที่ รวมถึงตั้งกองทุนเพื่อบรรเทาทุกข์ในระดับพื้นที่ด้วยหลักการมีส่วนร่วมและความโปร่งใส