การพัฒนาระบบปฏิบัติการด้านการแพทย์ฉุกเฉินด้วยอากาศยานในพื้นที่จังหวัดตาก เพื่อเป้าหมายให้เกิดความยั่งยืนของระบบการแพทย์ฉุกเฉินครบวงจร และระบบส่งต่อ

บทคัดย่อ

ปัญหาที่พบจากระบบปฏิบัติการด้านการแพทย์ฉุกเฉินด้วยอากาศยานในพื้นที่จังหวัดตาก ในช่วง 10 กว่าปีแบ่งออกเป็น 3 ส่วน คือ ก่อนลำเลียงผู้ป่วย ทีมลำเลียงทางอากาศและทีมรับส่งต่อผู้ป่วย การศึกษานี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ความท้าทายเหล่านี้และเสนอแนวทางแก้ไขที่ยั่งยืน โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพเป็นแนวทางในการศึกษา ได้แก่ การรวบรวมข้อมูลเอกสารทั้งหมด การสัมภาษณ์เชิงลึกคณะทำงานฝ่ายปฏิบัติการที่เคยปฏิบัติงานลำเลียงผู้ป่วยทางอากาศ 2 ครั้งขึ้นไป จำนวน 15 คน และสนทนาแบบกลุ่มกับคณะทำงานฝ่ายสนับสนุน จำนวน 5 คน จากนั้นได้ทำสรุปการเสนอแนวทางเพื่อพัฒนา ในงานวิจัยนี้ได้นำ CIPP Model มาใช้แนวทางในการประเมิน ได้แก่ (1) การประเมินสภาพแวดล้อม (Context) พบว่า                 มีการพัฒนาอย่างต่อเนื่องและมีแผนปฏิบัติการชัดเจน สิ่งที่พัฒนาต่อไป คือ การวางกลยุทธ์ให้สอดคล้องกับนโยบายกระทรวงสาธารณสุข (2) ประเมินปัจจัยนำเข้า (Input) พบว่าควรเพิ่มอัตรากำลังบุคลากรทดแทน พัฒนาศักยภาพด้านเวชศาสตร์การบินและพัฒนาการจัดเก็บรักษายา เวชภัณฑ์ เครื่องมือแพทย์ รวมถึงเพิ่มค่าตอบแทนในการออกปฏิบัติการ (3) ประเมินกระบวนการ (Process) พบว่าควรเพิ่มวิทยุสื่อสารผ่านดาวเทียมและระบบสื่อสารแบบเวลาตามจริง (Real time) เพื่อแก้ปัญหาการประสานงานที่ล่าช้า (4) ประเมินผลลัพธ์ (Product) จะต้องปรับการดำเนินงานให้สอดคล้องกับนโยบายของกระทรวงสาธารณสุข พ.ศ. 2567 เรื่อง One Region One Sky Doctor รวมทั้งควรต่อยอดวิจัยโดยอาจเทียบผลการศึกษากับพื้นที่ใกล้เคียง หรือควรเก็บข้อมูลภายหลังขยายเส้นทางการบินทั่วเขตสุขภาพที่ 2 ได้แก่ จังหวัดตาก พิษณุโลก เพชรบูรณ์ สุโขทัย อุตรดิตถ์ ครบถ้วนแล้ว