ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของการพัฒนาทุนมนุษย์สมัยใหม่ที่มีผลต่อประสิทธิภาพการดำเนินงานของธุรกิจโรงแรมขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์
คำสำคัญ:
การพัฒนาทุนมนุษย์สมัยใหม่, ความสามารถในการปรับตัว, ประสิทธิภาพการดำเนินงานบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาแบบจำลองความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของการพัฒนาทุนมนุษย์สมัยใหม่ที่มีผลต่อประสิทธิภาพการดำเนินงานของธุรกิจโรงแรมขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ และ 2) เพื่อวิเคราะห์อิทธิพลของความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิภาพการดำเนินงานของธุรกิจโรงแรมขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ โดยใช้แบบสอบถามในการเก็บข้อมูลจากผู้ประกอบการธุรกิจโรงแรมขนาดกลางและขนาดย่อมในอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ จำนวน 225 ตัวอย่าง ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง โดยค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถามเท่ากับ 0.838 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน
ผลวิจัยพบว่า 1) ค่าดัชนีความสอดคล้อง Chi-square = 18.054, /df=1.128, p-value = 0.324, GFI = 0.987, AGFI = 0.972, RMR = 0.178, RMSEA = 0.024และ CFI = 0.963 มีความเหมาะสมสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ และ 2) ประสิทธิภาพการดำเนินงานของธุรกิจโรงแรมขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ได้รับอิทธิพลทางตรงจากปัจจัยความสามารถในการปรับตัว มีขนาดอิทธิพลเท่ากับ 0.76 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ในขณะที่ปัจจัยการพัฒนาทุนมนุษย์สมัยใหม่ ได้แก่ ปัจจัยการเรียนรู้ของบุคคล (HCDI) ปัจจัยการมุ่งการเรียนรู้ขององค์การ (HCDO) ปัจจัยการสร้างวิสัยทัศน์ (HCDV) ปัจจัยการพัฒนาความฉลาดทางอารมณ์ (HCDE) ปัจจัยขีดความสามารถเชิงกลยุทธ์ (HCDS) ส่งอิทธิพลทางอ้อมผ่านปัจจัยความสามารถในการปรับตัว โดยมีขนาดอิทธิพลเท่ากับ 0.21, 0.25, 0.35, 0.39 และ 0.37 ตามลำดับ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01