Product development process case study : the hand-woven khun yay Nyuan Baan Mab More Ban Puek subdistrict Chonburi province

Main Article Content

Tidtaya Iempairote

Abstract

This academic article aims to present the fabric product development process of the hand-woven Khun Yay Nyuan Baan Mab More group as part of the development of the product development process for made-to-order fabric of the hand-woven Khun Yay Nyuan Baan Mab More Ban Puek subdistrict Chonburi province research. The hand-woven Khun Yay Nyuan group features the traditional loom folding method is currently very few in the community. A community focused on conservation and education about local hand-woven fabrics. The researcher studied Ulrich and Eppinger's product development process in 2012, explaining three components: (1) marketing (2) design (3) manufacturing, and the generic product development processes, together with data from field trips to explain the fabric product development process of the hand-woven Khun Yay Nyuan group by adapting to the context of the group and able to show the details of the fabric product development process for the researcher to understand and be able to identify the problems that arise, leading to the development of the fabric product development process to be efficient.

Article Details

Section
บทความวิจัย

References

กานต์ชนิต กุลนิล. (2552). ต้นแบบกระบวนการการสร้างนวัตกรรม ของผลิตภัณฑ์น้ำยางธรรมชาติในประเทศไทย วท.ม., จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร.

กองส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน. (2564). รายงานสรุปประเภทกิจการของวิสาหกิจชุมชนที่อนุมัติการจดทะเบียนแล้วจำแนกตามพื้นที่ระดับประเทศ (ทั้งหมด). สืบค้นเมื่อ 25 พฤษภาคม 2564, จาก http://smce.doae.go.th/smce1/report/select_report_smce.php?report_id=17.

จักรสิน น้อยไร่ภูมิ และสิงห์ อินทรชูโต. (2560). กระบวนการพัฒนานวัตกรรมวัสดุอัพไซเคิลในประเทศไทย. The Journal of Architectural/Planning Research and Studies (JARS), 14(1): 47-59.

จิตติวัฒน์ นิธิกาญจนธารและคณะ. (2559). การวิจัยและพัฒนาเครื่องจัดเรียงเส้นไหมสำหรับวิสาหกิจชุมชน. นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน.

ธันยมัย เจียรกุล. (2557). ปัญหาและแนวทางการปรับตัวของ OTOP เพื่อพร้อมรับการเปิด AEC. วารสารนักบริหาร, 34(1): 177-191.

ประดิษฐ์ จุมพลเสถียร. (2544). การสื่อสารการตลาดเชิงกลยุทธ์. กรุงเทพมหานคร: อาร์ตโปรเกส.

วิโรจน์ ลักขณาอดิศร. (2552). ลีนอย่างไรสร้างกำไรให้องค์กร. กรุงเทพฯ: ส.ส.ท

สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (2563). รายงานสถานการณ์ MSME ปี 2563. สืบค้นเมื่อ 25 พฤษภาคม 2564, จาก http://www.sme.go.th/th/download.php?modulekey=215.

อุทัย ปริญญาสุทธินันท์. (2560). “วิสาหกิจชุมชน” ปฏิทรรศน์ในการแข่งขันทางธุรกิจ. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 37(2): 131-150.

Grosicki, Z. (1975). Watson’s Textile Design and Colour 7th Edition. Cambridge: Woodhead Publishing.

George E. Belch & Michael A. Belch. (2009). Advertising and Promotion : An Integrated Marketing Communications Perspective 8th Edition. New York: McGraw-Hill.

Lori Siebert and Lisa Ballard. (1992). Making a good layout. Cincinnati, Ohio: North Light Books.

Natalie J. Sayer and Bruce Williams. (2012). Lean For Dummies. 2nd ed. New Jersey: John Wiley & Sons.

Shigenobu Kobayashi. (1990). Color Image Scale. New York: Kodansha America.

Ulrich.K.T. and Eppinger.S.D. (2012). Product Design and Development. 5th ed. New York: McGraw-Hill.