A study of the wisdom of the ruean ton Thai dress and the chitralada Thai dress to develop a sewing technique guide
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were: 1.to collect knowledge on the wisdom of tailoring of Ruan Ton Thai dress and Chitralada Thai dress 2. to develop a prototype of Ruan Ton Thai dress and Chitralada Thai dress to synthesize the body of knowledge for preparing a cutting technique guide. 3. evaluate the sewing techniques guide for Ruan Ton Thai dress and Chitralada Thai dress. The tools used for data collection were unstructured interview forms. Participant observation form opinion questionnaire and satisfaction assessment form. The results showed that Thai royal costumes can reflect the nation and traditional arts and crafts that have changed over time. Especially the Ruan Ton Thai dress and Chitralada Thai dress that appear the most because there are patterns that can be worn for both regular and special occasions. Which can divide the body of knowledge about sewing techniques in 4 areas to cutting techniques, cutting Modification techniques, techniques for pasting cutting patterns onto fabric and technical sewing. The results of the assessment of opinions on the manual from a sample of people who teach about tailoring. Civil servants at the Bangkok Vocational Training School. The Social Development Agency, in terms of form, content and application, found that the sample group had the most appropriate overall opinion with ( )=4.6, (S.D.) = 0.50. The students who studied pattern making and Thai dress sewing were found to have a high level of overall satisfaction with a ( )=4.35, (S.D.) = 0.50.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรมศิลปากร. (2525). กองจดหมายเหตุแห่งชาติ การแต่งกายระยะที่ 2500 - ปัจจุบัน. กรุงเทพฯ: อมรินทร์การพิมพ์.
เจริญขวัญ โรจนพงศ์สถาพร สุณิสา สุมิรัตน และรุ่งทิวา แย้มรุ่ง. (n.d.). ผลของการจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้ร่วมกับ
การเขียนบันทึกการเรียนรู้ เรื่องสมการเชิงเส้นตัวแปรเดียว ที่มีต่อความรู้เชิงมโนทัศน์และความรู้เชิงกระบวนการทาง
คณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วารสารอุตสาหกรรมศึกษา,14(1),41-55.
ชลธาร สมาธิ สมเกตุ อุทธโยธา และบุญเลิศ คำปัน. (2560). การพัฒนาคู่มือการบริหารจัดการศึกษาเรียนเรียนร่วมหลักสูตร
อาชีวศึกษาและมัธยมศึกษาตอนปลาย (ทวิศึกษา) ของโรงเรียนสบเมยวิทยาคม จังหวัดแม่ฮ่องสอน.วารสารบัณฑิตวิจัย, 9(1),149-165.
ดนัย เรียบสกุล. (2556). การพัฒนากระบวนการออกแบบชุดประจำชาติไทยสำหรับนำเสนอระดับนานาชาติ(ศป.ด.).
พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ทวีพร ปรีชา. (2554). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมการออกแบบและตัดเย็บเสื้อสตรีในการประกอบอาชีพอิสระ กศ.ม,
มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2560). การวิจัยและการวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS และ AMOS. กรุงเทพฯ: วี.อินเตอร์ ปริ้นท์.
นิรัช สุดสังข์. (2559). ระเบียบวิธีวิจัยทางการออกแบบ. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
มณีรัตน์ ธรรมปิยะ. (พฤศจิกายน 2560). ประวัติความเป็นมาของชุดไทยพระราชนิยม. กรมพัฒนาสังคมและสวัสดิการ. สืบค้น
เมื่อ 16 ธันวาคม 2563 จาก http://www.dsdw2016.dsdw.go.th/doc_pr/ndc_2560-2561/PDF/8484st/8484
วินิทร สอนพรินทร์. (2559). การทำแบบตัดและเทคนิคการตัดเย็บเสื้อผ้า. กรุงเทพฯ: หจก. เกียรติกร การพิมพ์.
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน. องค์ความรู้. สืบค้นเมื่อ 4 สิงหาคม 2562 จาก:
http://www.royin.go.th/dictionary
พวงผกา คุโรวาท. (2540). ประวัติเครื่องแต่งกาย. กรุงเทพฯ: อักษรพิทยา.