การพัฒนาผลิตภัณฑ์ชุมชนบนฐานภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านหัตถกรรมของบ้านบางหวาย ตำบลบางปลา อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม

Main Article Content

พรพิมล ศักดา
วรารัตน์ วัฒนชโนบล

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อออกแบบและพัฒนารูปแบบผลิตภัณฑ์ชุมชนบนฐานภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านหัตถกรรมของบ้านบางหวาย ตำบลบางปลา อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม ประเมินความคิดเห็นต่อรูปแบบผลิตภัณฑ์ชุมชน และสำรวจพฤติกรรมการซื้อและปัจจัยที่ส่งผลในการซื้อผลิตภัณฑ์ชุมชนที่ออกแบบและพัฒนาขึ้น ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มวิสาหกิจชุมชนหัตถกรรมบ้านบางหวายมีความต้องการที่จะพัฒนาผลิตภัณฑ์ใน 5 ประเภท ได้แก่ 1. กระเป๋าเป้ 2. รองเท้า 3. ตะกร้า ใส่ของ 4. ของที่ระลึก และ 5. ของตกแต่งบ้าน มีขั้นตอนการออกแบบและพัฒนาผลิตภัณฑ์ดังนี้ 1. แบบร่าง (Sketch) 2. แบบร่าง 2 มิติ 3. แบบร่าง 3 มิติ 4. แผ่นนำเสนอรูปแบบ (Plate Present) 5. แบบจำลอง (Mock Up) และ 6. ต้นแบบ (Prototype) ผลการประเมินความคิดเห็นโดยผู้เชี่ยวชาญ พบว่า วัสดุที่ใช้ในผลิตภัณฑ์มีความเหมาะสมในระดับมากที่สุด ได้แก่ รองเท้า (  = 4.76; S.D. = 0.44) และของตกแต่งบ้าน ( = 4.64; S.D. = 0.49) รองลงมาเป็นด้านวัสดุที่ใช้ในผลิตภัณฑ์มีความเหมาะสมในระดับมาก ได้แก่ กระเป๋าเป้ (  = 4.36; S.D. = 0.49) 2. ด้านความงาม พบว่า ความงามมีความเหมาะสมในระดับมากที่สุด ได้แก่ ของที่ระลึก (  = 4.67; S.D. = 0.49) และตะกร้าใส่ของ (  = 4.53; S.D. = 0.52) ผลการสำรวจพฤติกรรมการซื้อและปัจจัยที่ส่งผลในการซื้อผลิตภัณฑ์ชุมชนที่ออกแบบและพัฒนาขึ้น พบว่า ตัวอย่างส่วนใหญ่ มีความต้องการซื้อผลิตภัณฑ์ประเภทของที่ระลึกมากที่สุด (ร้อยละ 40.16) รองลงมาเป็นตะกร้าใส่ของ (ร้อยละ 21.31) รองเท้า (ร้อยละ 12.31) กระเป๋าเป้ และของตกแต่งบ้าน มีค่าเท่ากัน (ร้อยละ 13.11) และปัจจัยที่ส่งผลในการซื้อผลิตภัณฑ์ชุมชนที่ออกแบบและพัฒนาขึ้น ได้แก่ ด้านผลิตภัณฑ์ที่ออกแบบมีความแปลกใหม่จากผลิตภัณฑ์ทั่วไปในท้องตลาด จัดอยู่ในระดับมากที่สุด (  = 4.78; S.D. = 0.42) รองลงมาเป็นการมีรูปแบบการใช้งานที่หลากหลาย จัดอยู่ในระดับมากที่สุด (  = 4.61; S.D. = 0.49) มีการเลือกใช้วัสดุประกอบที่เหมาะสมต่อการใช้งาน จัดอยู่ในระดับมากที่สุด (  = 4.60; S.D. = 0.49) มีรูปแบบและลวดลายที่สวยงามสอดคล้องกับความต้องการของผู้บริโภค จัดอยู่ในระดับมากที่สุด (  = 4.59; S.D. = 0.49) และผลิตภัณฑ์ยังคงแสดงถึงความเป็นเอกลักษณ์ของงานหัตถกรรม จัดอยู่ในระดับมากที่สุด (  = 4.56; S.D. = 0.50)

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

โฆสิต ปั้นเปี่ยมรัษฎ์. (2550). ทรัพยากรธรรมชาติกับการพัฒนาชนบทกรุงเทพฯ. สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและ
สังคมแห่งชาติ.

เจษฎา พัตรานนท์. (2553). การพัฒนารูปแบบผลิตภัณฑ์หัตถกรรมจักสานท้องถิ่นโดยใช้ วิธีการวิจัยปฏิบัติการแบบมีส่วน
ร่วม กรณีศึกษา กลุ่มจักสานใบกะพ้อ ตำบลทุ่งโพธิ์ อำเภอจุฬาภรณ์ จังหวัดนครศรีธรรมราช. วิทยานิพนธ์ปริญญา
การศึกษามหาบัณฑิต สาขาศิลปศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. กรุงเทพฯ

ทรงจิตร พูลลาภ. (2541). ศักยภาพและสถานภาพของภูมิปัญญาไทยเพื่อสืบสานการพัฒนาชุมชน ให้เข้มแข็งและยั่งยืน.
กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ

นิรัช สุดสังข์. (2548). การวิจัยการออกแบบผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม. สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์. กรุงเทพฯ

ประชาไท. (2549). บรรณาธิการข่าวหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์แนวหน้า.สัมภาษณ์, 18 เมษายน 2549.

วาสนา เจริญวิเชียรฉาย. (2549). การออกแบบลวดลายผลิตภัณฑ์ของตกแต่งบ้านประเภทผ้าของผลิตภัณฑ์ OTOP จังหวัด
ปทุมธานี. คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี

สถาพร ดีบุญ ณ ชุมแพ. (2550). ผลของเทคโนโลยีที่มีต่อการออกแบบ. สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์. กรุงเทพฯ

เสกสันต์ ศรีสันต์. (2549). การออกแบบและพัฒนาผลิตภัณฑ์จากต้นกกในภาคอีสาน.คณะศิลปประยุกต์และการออกแบบ:
มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.