แนวทางการออกแบบตกแต่งภายในศูนย์การเรียนรู้เรือนพื้นถิ่นลุ่มแม่น้ำท่าจีน กรณีศึกษา อาคารพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติชัยนาทมุนี จังหวัดชัยนาท
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยแนวทางการออกแบบตกแต่งภายในศูนย์การเรียนรู้เรือนพื้นถิ่นลุ่มแม่น้ำท่าจีน กรณีศึกษา อาคารพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติชัยนาทมุนี จังหวัดชัยนาท มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาทฤษฎีแนวคิดการออกแบบตกแต่งภายใน และนำเสนอผลการวิจัยเกี่ยวกับรายละเอียดประกอบแบบการออกแบบสถาปัตยกรรมภายใน ผลการศึกษาพบว่าลักษณะการจัดการพื้นที่ในรูปแบบการกระตุ้นเร้าให้เกิดความคิดสรรค์สร้าง ถ่ายทอดรับรู้ควบคู่กับการออกแบบสภาพแวดล้อมของพื้นที่กิจกรรมนั้น ประสบการณ์จากการจดจำให้กับทุกคนได้มีส่วนร่วมในกิจกรรมที่จัดแสดงคือพื้นที่แห่งการรับรู้ และความรู้สึก ที่เรียกว่า พื้นที่การเรียนรู้ ซึ่งถือเป็นองค์ความรู้ศาสตร์ด้านการศึกษา และการเรียนรู้จากกระบวนการออกแบบสภาพแวดล้อมตามบริบทของเนื้อหาสาระที่จัดแสดงหมุนเวียนเปลี่ยนแปลงข้อมูลในแต่ละส่วนพื้นที่ภายในอาคาร ดังนั้นการออกแบบตกแต่งภายในศูนย์การเรียนรู้ สิ่งสำคัญที่ควรคำนึงถึงประเด็นสำคัญคือ ความหมายของวัตถุประสงค์สำหรับการจัดแสดงเรื่องราว ตามบริบทของพื้นที่กิจกรรมแห่งเรียนรู้ที่สอดรับกับวัตถุจัดแสดงตามองค์ประกอบของส่วนพื้นที่ภายในอาคาร
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
J., Banjongpark. (2003). Evolution of the relationship between water and community
Case study : Bangkok Noi Canal. Silpakorn University, Thailand.
J., Bejrananda. (2008). Interior Environment of Vernacular House Case Study: Khihlek Yai
Village Bueng Kan Porvince. Bangkok : King Mongkut's Institute of Technology
Ladkrabang.
K., Kirdsiri. (2008). Cultural Landscape. Bangkok : SE-EDUCATION Public Company Limited,
Thailand.
K., Haocharoen. (2016). There are communities in the riverside market area in The -
Suphan Buri to Nakhon Pathom. Faculty of Architecture and Planning, Thammasat University.
K., Haocharoen. (2017). Evolution of spatial identity in social and cultural living along
the waterfront. Faculty of Architecture and Planning, Thammasat University.
K., Hong Heng Seng. (2019). Designing a temporary exhibition and educational program on
languages and cultural of Southeast Asia of museum. Bangkok : Burapha University.
Kevin, L. (1960). The image of the city. London, Massachusetts Institute of Technology.
Lennon, Jane, and Steve. (1996). Cultural Landscape Management. New York. Australian Alps
Liaison Committee.
Mickey A. Palmer. (1981). The architect's guide to facility programming. Washington, D.C. :
American Institute of Architects.
Office of the National Economic and Social Development Board. (2016). National Economic
and Social Development Plan.Issue 12 (2017-2021). Bangkok.
Panaro, Juliusand Marfin Zolnik. 1979. Human Dimension & Interior Space. New York :
Whitney Library of Design.
P., Kamphusaen. (2009). Guidelines for managing cultural landscapes Case study of
Chanthaboon riverside community province in Chanthaburi. Silpakorn University,
Thailand.
P., Sukmanee. (2015). Developing the Chanthaboon riverside community with the
concept of social enterprise. Liberal Arts Thesis. The Puey Ungphakorn School of
Development Studies, Thammasat University.
Phrakru S., Thiraphatto (Chulchua). S., Phakdisaen. (2022). Living together in a new way of
life -society multicultural community On the banks of the Chanthaboon River,
Mueang District, Chanthaburi : Journal of MCU Ubon Review. Ubon Ratchathani.
S., Chanchuphon. (2021). Project to suggest interior design of the regional vernacular
house learning center. Bangkok : Suan Sunandha Rajabhat University.
S., Chalayasap. (2023). Workshop project on designing learning spaces. Design of Learning
-Space. Bangkok: Suan Dusit University.
V., Horayangkura, B., Setthaworakit. (2013). Fundamentals of Thai architectural identity
The spirit of Thainess Iconic design :Thailand Science Research and Innovation.
Bangkok.
Mickey A. Palmer. (1981). The architect's guide to facility programming. Washington, D.C. :
American Institute of Architects.
