Competitive Advantage of Real Estate Business
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were 1) to study the relationship of factors influencing the competitive advantage of Real Estate Business, 2) to create a competitive advantage model of Real Estate Business. This research was a stratified random sampling. From a population of 2,279 people, the sample size was determined according to the criteria of Hare et al. The sample group consisted of 340 entrepreneurs and executives. The instrument used for data collection was a questionnaire. The statistics used in this research were percentage, mean, standard deviation. and structural equation model analysis.
Major Findings: (1) the competitive advantage of operators. It has a positive influence on the competitive advantage of Real Estate Business. The index measures the level of consistency of the model ( = 234.613, df = 95, / df = 2.469, p-value = 0.0517, CFI = 0.980, TLI = 0.971, RMSEA = 0.065, SRMR = 0.022) (2) Creating a competitive advantage There should be a response to customers by creating technology in services. and the process of providing services to customers correctly and quickly, can reduce the process and steps in working or providing services that are always flexible to customer changes and continuous service development.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรมพัฒนาธุรกิจการค้า กระทรวงพาณิชย์. (2566). ภาพรวมโอกาสทางธุรกิจ. สืบค้นเมื่อ 12 กรกฎาคม 2566 จาก https://datawarehouse.dbd.go.th/biz/opportunity/overview.
นิตยา สุภาภรณ์. (2564). ความสามารถและความได้เปรียบทางการแข่งขันของผู้ประกอบการวิสาหกิจขนาดกลางและ ขนาดย่อม (SMEs) ในจังหวัดนนทบุรี. วารสารวิชาการวิทยาลัยสันตพล, 7(2), 43-52.
บุญชม ศรีสะอาด. (2561). หลักการวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่9). กรุงเทพฯ: สุวิริยาสาส์น.
ธันวาพร วิมลชัยฤกษ์ เขมิกา แสนโสม และนิศารัตน์ โชติเชย. (2562). รูปแบบความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพการบริการเพื่อสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขันของธุรกิจนวดแผนไทยในประเทศไทย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, 21(2), 45-62.
พัชรา กลิ่นชวนชื่น. (2564). แนวโน้มธุรกิจ/อุตสาหกรรม ปี 2564-2566. สืบค้นเมื่อ 20 กรกฎาคม 2566 จาก https://www.krungsri.com/th/research/industry/industry-outlook/real-estate/housing-in-upcountry/io/io-housing-in-upcountry-21.
ฟารีดา มะ. (2564). การจัดการทรัพยากรมนุษย์ที่มีอิทธิพลต่อความได้เปรียบทางการแข่งขันของธุรกิจโรงแรม. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี, 10(2), 133-146.
รุ่งรวี ปะกิระถา และบุญฑวรรณ วิงวอน. (2560). การจัดการลูกค้าสัมพันธ์ การรับรู้คุณภาพบริการและการรับรู้ประโยชน์ของผู้บริโภคที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเลือกซื้อสินค้าผ่านแอพพลิเคชั่นบนโทรศัพท์เคลื่อนที่ในจังหวัดลำปาง. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย, 12(2), 42-59.
สุภมาส อังศุโชติ สมถวิล วิจิตรวรรณา และรัชนีกูล ภิญโญภานุวัฒน์. (2554). สถิติวิเคราะห์สำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์และพฤติกรรมศาสตร์:เทคนิคการใช้โปรแกรม LISREL. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: เจริญดีมั่นคงการพิมพ์.
สุวิมล ติรกานันท์. (2557). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์: แนวทางสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศูนย์ข้อมูลอสังหาริมทรัพย์. (2566). ดัชนีรวมตลาดอสังหาฯ ปี 2565. สืบค้นเมื่อ 20 กรกฎาคม 2566 จาก https://www.reic.or.th/Activities/PressRelease/167.
Almasi, F. & Pirzad, A. (2017). The Effect of Intellectual Capital and Knowledge Management on Competitive Advantage: Testing the Mediating Role of Customer Relationship Management. Journal of Economic & Management Perspectives, 11(3), 895-904.
Anwar, M. Khan, S. Z. & Khan, N. U. (2018). Intellectual Capital, Entrepreneurial Strategy and New Ventures Performance: Mediating Role of Competitive Advantage. Business and Economic Review, 10(1), 63-93.
Atilla, A. (2006). Measuring service quality in the hotel industry: A study in a business hotel in Turkey. International Journal of Hospitality Management, 25, 170-192.
Bryman, A. & Bell, E. (2001). Business Research Methods. (3rd ed.). Wellington Square: Oxford University.
Cui, Y., Sun, C., Xiao, H. & Zhao, C. (2016). How to become an excellent entrepreneur: The moderating effect of risk propensity on alertness to business ideas and entrepreneurial capabilities. Technological Forecasting and Social Change, 112, 171-177.
DDproperty. (2566). Thailand Property Market Report Q2. สืบค้นเมื่อ 20 กรกฎาคม 2566 จาก https://www.ddproperty.com.
Ebrahimi, E., Fathi, M. R. & Irani, H. R. (2016). A new hybrid method based on fuzzy Shannon's Entropy and fuzzy COPRAS for CRM performance evaluation (Case: Mellat Bank). Iranian Journal of Management Studies, 9(2), 333-358.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data Analysis: A Global Perspective. (7th ed.). New Jersey: Pearson Education Inc.
Hatten, T. S. (2006). Small Business Management: Entrepreneurship and Beyond. (3rd ed.). Boston: Houghton Mifflin.
Jones, G. R. & George, M.J. (2003). Contemporary management. (9th ed.). New York: McGraw-Hill.
Mohammed, A. A. & Rashid, B. (2012). Customer Relationship Management (CRM) in Hotel Industry : A framework Proposal on the Relationship among CRM Dimensions, Marketing Capabilities, and Hotel Performance. International Review of Management and Marketing, 2(4), 220-230.
Morales, G. & Silvia, T. (2015). Factors of the entrepreneur's profile and the service quality management that influence firm survival. Pensamiento & Gestión, 38, 176-207.
Pantouvakis, A. & Mpogiatzidis, P. (2013). The impact of internal service quality and learning organization on clinical leaders' job satisfaction in hospital care services. Leadership in Health Services; Bradford, 26(1), 34-49.
Patel, N. & Bhatt, N. (2017). An Empirical Study on Integration of Seroquel and Kano Model for Measuring Service Quality of Hospitals in Ahmedabad. Indian Journal of Commerce and Management Studies, 8(3), 77-95.
Smith, D. (2006). Exploring Innovation. Berkshire: McGraw-Hill Education.
Tseng, S. (2016). Knowledge management capability, customer relationship management, and service quality. Journal of Enterprise Information Management, 29(2), 202-221.