การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันของภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรม ของครูระดับหัวหน้าในโรงเรียนกรุงเทพคริสเตียนวิทยาลัย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อวิเคราะห์และตรวจสอบองค์ประกอบเชิงยืนยันของภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของครูระดับหัวหน้าในโรงเรียนกรุงเทพคริสเตียนวิทยาลัย เพื่อทดสอบคุณสมบัติการวัดของแบบจำลองของภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรม ผู้วิจัยได้รวบรวมข้อมูลจากครูระดับหัวหน้าโรงเรียนกรุงเทพคริสเตียนวิทยาลัย จำนวน 70 คน
ผลการวิจัยพบว่า องค์ประกอบเชิงยืนยันเกี่ยวกับภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมสามารถแบ่งออกเป็น 5 ด้าน มีค่าน้ำหนักองค์ประกอบมาตรฐานตามลำดับจากมากไปน้อยที่สุด ได้แก่ การมีวิสัยทัศน์เชิงนวัตกรรม การสร้างทีมเชิงนวัตกรรม การพัฒนาทักษะเชิงนวัตกรรม การจัดการเชิงนวัตกรรม และการสร้างบรรยากาศเชิงนวัตกรรม ผลการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันแสดงให้เห็นว่าโมเดลที่สร้างขึ้นมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์อย่างมีนัยสำคัญ โดยค่าดัชนีความกลมกลืน ดังนี้ ค่า = 75.239, ค่า df = 74, ค่า P-value = 0.438 ค่า
/df = 1.017 ค่า GFI = 0.982, ค่า AGFI = 0.969, ค่า NFI = 0.976, ค่า TLI = 0.996, และ ค่า CFI = 0.998, ค่า RMSEA = 0.016 และค่า RMR = 0.024 ซึ่งแสดงว่า องค์ประกอบของภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมที่พัฒนาขึ้นนั้น มีโครงสร้างที่เหมาะสมกับข้อมูลเชิงประจักษ์และสามารถนำไปใช้ในบริบทของโรงเรียนกรุงเทพคริสเตียนวิทยาลัยได้
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่นำมาสมัครลงตีพิมพ์ในวารสารต้องไม่เคยได้รับการตีพิมพ์เผยแพร่มาก่อน และไม่ส่งต้นฉบับบทความซ้ำซ้อนกับวารสารอื่น รวมทั้งผู้เขียนบทความต้องไม่ละเมิดหรือคัดลอกผลงานของผู้อื่น
เอกสารอ้างอิง
กรุงเทพคริสเตียนวิทยาลัย. (2566). รายงานการประเมินตนเองของสถานศึกษา ปีการศึกษา 2566. https://drive.google.com/drive/folders/1sIFavIbRqrKBGQRVdecALHgR8Bt3fiGR
จีราภา ประพันธ์พัฒน์. (2560). การศึกษาภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษา ตามความคิดเห็นของครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี]. คลังปัญญามหาวิทยาลัยมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. http://www.repository.rmutt.ac.th/dspace/handle/123456789/3353
เชิดพงษ์ งอกนาวัง, เอกราช โฆษิตพิมานเวช, และ ยิ่งสรรค์ หาพา. (2566). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษา. Journal of Modern Learning Development, 9(6), 482–493.
ฐิตินันท์ นันทะศรี, วาโร เพ็งสวัสดิ์, วัลนิกา ฉลากบาง, และ พรเทพ เสถียรนพเก้า. (2562). การพัฒนาตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 14(3), 93–106.
ทินกร บัวชู. (2559). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของหัวหน้าหอผู้ป่วย โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยของรัฐ [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]. Chula Digital Collections. https://doi.org/10.58837/CHULA.THE.2016.607
บุญชม ศรีสะอาด. (2539). การแปลผลเมื่อใช้เครื่องมือรวบรวมข้อมูลแบบมาตราส่วนประมาณค่า. วารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 2(1), 64–70.
ปิยาภรณ์ พลเสนา และ พนายุทธ เชยบาล. (2564). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงานของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 6(1), 207–222.
ประสพชัย พสุนนท์. (2558). ความเที่ยงตรงของแบบสอบถามสำหรับงานวิจัยทางสังคมศาสตร์. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 18, 375–396.
ปวีณา กันถิน, มนต์นภัส มโนการณ์, และ ธารณ์ ทองงอก. (2560). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาโรงเรียนประชารัฐ เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 5. Veridian E-Journal Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 10(3), 1833–1848.
รัชนีกร ไข่หิน และ เพชรน้อย สิงห์ช่างชัย. (2565). การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันอันดับที่หนึ่งและอันดับที่สองของภาวะผู้นำด้านนวัตกรรมของหัวหน้าหอผู้ป่วยในโรงพยาบาลชุมชน. วารสารพยาบาลและการศึกษา, 16(2), 16–27.
ศิริรัตน์ หงษ์เวียงจันทร์, พิชญาภา ยืนยาว, และ นภาภรณ์ ยอดสิน. (2567). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อความเป็นองค์การแห่งนวัตกรรมของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรี เขต 2. วารสารการอาชีวศึกษาภาคกลาง, 8(1), 149–161.
สมพงษ์ เชือกพรม, พจนีย์ มั่งคั่ง, และ อำนาจ บุญประเสริฐ. (2565). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมที่ส่งผลต่อการเป็นองค์การสมรรถนะสูงของโรงเรียนสังกัดสำนักการศึกษาเมืองพัทยา จังหวัดชลบุรี. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัย ราชภัฏสกลนคร, 19(86), 123–139.
สุจิตรา เกิดผล, สุทธิวรรณ ตันติรจนาวงศ์, และ ศจี จิระโร. (2566). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารที่ส่งผลต่อความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษาในกรุงเทพมหานคร. วารสารวิจัยและนวัตกรรม สถาบันการอาชีวศึกษากรุงเทพมหานคร, 6(2), 18–29.
อรภัทรกาญจน์ ชัยวัฒน์จตุพร, ชัยณรงค์ สุวรรณสาร, และ ธนีนาฏ ณ สุนทร. (2562). คุณลักษณะภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของอาจารย์มหาวิทยาลัยเซนต์จอห์น. วารสารมหาวิทยาลัยพายัพ, 29(2), 126–137.
Adair, J. (2009). Not bosses but leaders. How to lead the way to success (3rd ed.). Kogan Page.
Gliddon, D. G. (2018). Innovation leadership (1st ed.). Routledge.
Gül, İ., & Örs Özdil, S. (2023). The contemporary leadership behavior of school principals scale according to teacher's perceptions: Validity and reliability study. International Journal of Assessment Tools in Education, 10(3), 613-637. https://doi.org/10.21449/ijate.1311604
Hender, J. (2003). Innovation leadership: Roles and key imperatives. Grist Ltd.
Iqbal, Q., & Piwowar-Sulej, K. (2021). Sustainable leadership in higher education institutions: Social innovation as a mechanism. International Journal of Sustainability in Higher Education, 23(8), 1-20. https://doi.org/10.1108/IJSHE-06-2021-0235
Kanter, R. M. (1983). The change masters: How people and companies succeed through innovation in the new corporate era. Simon and Schuster.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(1), 607-610. https://doi.org/10.1177/001316447003000308
Kurniawan, B. P. Y., Sundari, S., & Wardati, I. (2019). Confirmatory factor analysis and the development of a supply chain management for creating sustainable competitive advantage of coffee production in Jember Indonesia. International Journal of Supply Chain Management, 8(1), 610-621. https://doi.org/10.59160/ijscm.v8i1.2671
Nguyen, H. T., Vu, N. T. T., Ha, X. V., Dinh, H. V. T., Truong, T. D., & Reynolds, B. L. (2023). Principal instructional leadership and its influence on teachers' professional development at Vietnamese primary schools. Education 3-13, 53(3), 408-416. https://doi.org/10.1080/03004279.2023.2195409
Nunnally, J. C. (1978). Psychometric theory (2nd ed.). McGraw-Hill.
Sarıoğlu Kemer, A., & Öztürk, H. (2022). A psychometric assessment of nurses: Development of the innovative leadership scale. Perspectives in Psychiatric Care, 58(4), 1832-1838. https://doi.org/10.1111/ppc.12998
Schumacker, R. E., & Lomax, R. G. (2004). A beginner's guide to structural equation modeling (2nd ed.). Lawrence Erlbaum Associates.
Silverstein, D., Samuel, P., & DeCarlo, N. (2008). The innovator's toolkit: 50+ techniques for predictable and sustainable organic growth (2nd ed.). Wiley.
Teerasak, A., Tungkunanan, P., & Sisan, B. (2021). Confirmatory factor analysis of head of department's functional competencies development: A case study in the secondary schools in Thailand. Espacios, 42(13), 56-65. https://doi.org/10.48082/espacios-a21v42n13p05
The Organisation for Economic Co-operation and Development. (2023a, 5 December). PISA 2022 results (volume I): The state of learning and equity in education. OECD. https://www.oecd.org/en/ publications/pisa-2022-results-volume-i_53f23881-en.html
The Organisation for Economic Co-operation and Development. (2023b, 5 December). PISA 2022 results (volume II): Learning during and from disruption. OECD. https://www.oecd.org/en/ publications/pisa-2022-results-volume-ii_a97db61c-en.html
The Organisation for Economic Co-operation and Development. (2024, 18 June). PISA 2022 results (volume III): Factsheets - Thailand. OECD. https://doi.org/10.1787/ff214311-en
