TRACING RENOVATIONS UNDER THE SUPERVISION OF PRINCE THAMMATHIBET : Checking the Royal Annals and Arts
Keywords:
เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร, อยุธยา, พระราชพงศาวดาร, ศิลปกรรมAbstract
After Prince Thammathibet, the son of King Boromakot, was established as the heir apparent or crown prince to the throne of the Ayutthaya Kingdom in BE 2284, he was commanded to restore many structures that were in need of repairs. However, details vary in different royal annals.
The consistent historical records can allow us to conclude that he oversaw the restoration of Wat Phra Sisanphet and Viharn Somdej Throne Hall, although his role in the restoration of Wat Phra Rama is inconclusive. In addition, some annals indicate that Prince Thammathibet was assigned to the restoration of Phra Mongkolbophit, also the viharn. But some other annals state that those structures were restored in another reign.
The researcher chose to examine the various stages of late period Ayutthaya art and match them with the historical records, leading to the conclusion that the restorations occurred circa this period. Even though there are some places that could not be identified as being renovated under the supervision of Prince Thammathibet, the artwork could be classified in the late period of the Ayutthaya Kingdom. As a result, we can conclude the restoration took place at that time, even if it is not in the historical records.
References
นิธิ เอียวศรีวงศ์. ประวัติศาสตร์รัตนโกสินทร์ในพระราชพงศาวดารอยุธยา. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์บรรณกิจ, 2523.
ประชุมพงศาวดารภาคที่ 82 เรื่อง พระราชพงศาวดารกรุงสยาม จากต้นฉบับของบริติชมิวเซียม กรุงลอนดอน. กรุงเทพ : กรมศิลปากร, 2537.
“พระราชพงศาวดารกรุงเก่า ฉบับ หลวงประเสริฐอักษรนิติ์” ใน คำให้การชาวกรุงเก่า คำให้การขุนหลวงหาวัด และ พระราชพงศาวดารกรุงเก่า ฉบับ หลวงประเสริฐอักษรนิติ์. พิมพ์ครั้งที่ 2, พระนคร : คลังวิทยา, 2515.
“พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับ พันจันทานุมาศ (เจิม)” ใน พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับ พันจันทานุมาศ (เจิม) กับ พระจักรพรรดิพงศ์ (จาด). พระนคร : อักษรบริการ, 2507.
พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับ สมเด็จพระนพรัตน์ วัดพระเชตุพน. พระนคร : คลังวิทยา, 2505.
สันติ เล็กสุขุม, กระหนกในดินแดนไทย. กรุงเทพฯ : มติชน, 2539.
สันติ เล็กสุขุม, เจดีย์ราย “ทรงปราสาทยอด” วัดราชบูรณะ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. กรุงเทพ : สำนักพิมพ์อมรินทร์วิชาการ, 2541.
สันติ เล็กสุขุม, ลวดลายปูนปั้นแบบอยุธยาตอนปลาย (พ.ศ. 2172-2310). กรุงเทพฯ : มูลนิธิ เจมส์ ธอมป์สัน, 2532.
สันติ เล็กสุขุม, วิวัฒนาการของชั้นประดับลวดลาย และลวดลายสมัยอยุธยาตอนต้น. กรุงเทพฯ : อมรินทร์การพิมพ์, 2522.
สันติ เล็กสุขุม, ศิลปะอยุธยา : งานช่างหลวงแห่งแผ่นดิน. กรุงเทพฯ : มติชน, 2542.
อุษณีย์ ธงไชย, พระราชพงศาวดาร และพงศาวดาร หลักฐานที่สร้างขึ้นเพื่อสถาบันกษัตริย์. เชียงใหม่ : ภาควิชาประวัติศาสตร์ประวัติศาสตร์ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 2540.
Downloads
Issue
Section
License
บทความนี้เป็นผลงานของข้าพเจ้าแต่เพียงผู้เดียว และ/หรือเป็นผลงานของข้าพเจ้าและผู้ร่วมงาน ตามชื่อที่ระบุในบทความจริง และเป็นผลงานที่มิได้ถูกนำเสนอหรือตีพิมพ์ที่ใดมาก่อน