KHAO DURIAN: MANAGING THE LIFELONG LEARNING CERTRE
Keywords:
การจัดการ, แหล่งเรียนรู้ตลอดชีวิต, บ้านเขาทุเรียนAbstract
Education is presently viewed as a very important component of Thai society, and new learning centers are developing across the nation. However, it is questionable whether the learning centers are in accordance with the needs of the local population, and whether the knowledge provided at the centers is applicable to real life and can lead to proper conservation of local cultural resources. The author believes that these questions must be considered when managing a learning centre.
The main objective of this article is to present the appropriate model for turning cultural resources in Ban Khao Durian, Nakhon Nayok, into a lifelong learning centre. The cultural resources can be classified into two knowledge groups: local wisdom and historical knowledge; archaeological knowledge, together they form the basic cultural database of the learning centre. This study proposes that the centre should comprise of two exhibition sections. The first section would comprise of an exhibition hall while the second section would be a site museum for studying Second World War history and archaeology, as well as local natural resources. A management plan is also proposed.
References
ภาษาไทย
กระทรวงศึกษาธิการ. พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และแก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 พร้อมกฎกระทรวงที่เกี่ยวข้องและพระราชบัญญัติการศึกษาภาคบังคับ พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.พ.), 2546.
กรมศิลปากร. กอง โบราณคดี. เมืองนครนายก. กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร, 2535. “ข้อมูลการสํารวจจากกอง ประวัติศาสตร์โรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า.” ม.ป.ท., ม.ป.ป. (อัดสําเนา)
“รายงานเบื้องต้นการขุดค้นแหล่งโบราณคดีเขาทุเรียน ตําบลเขาพระ อําเภอเมืองนครนายก จังหวัดนครนายก” ม.ป.ท., 2552. (อัดสําเนา)
รัตนา ลักขณาวรกุล. “การจัดทําเส้นทางศึกษาธรรมชาติในอุทยานแห่งชาติ.” เอกสารสมทบการประชุมสัมมนาหัวหน้าอุทยานแห่งชาติและวนอุทยาน ครั้ง ที่ 2 ระหว่าง วัน ที่ 12 – 15 กันยายน 2540 ณ จังหวัดเชียงใหม่, ม.ป.ท., 2540. (อัดสําเนา)
รัฐบาลในพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช. “บัญชีเรื่องจํานวนครัวซึ่งมาแต่เมืองหลวงพระบาง จ.ศ. ๑๑๙๒” จดหมายเหตุรัชกาลที่ ๓ เล่ม ๕. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลสหประชาพาณิชย์, 2530.
โรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า. กองประวัติศาสตร์. “การสัมมนาทางวิชาการ เล่ม 2 เรื่อ ภาษากับประวัติศาสตร์และความเคลื่อนไหวในวิชาประวัติศาสตร์ไทย.” จัดโดยโรงเรียนรัตนราชสุดาฯ สยามบรม ราชกุมารี ณ โรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า 16-18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2533. (อัดสําเนา)
โรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า. ประวัติศาสตร์เมืองนครนายก. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ, 2544.
สํานักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ สํานักนายกรัฐมนตรี. แผนพัฒนาเศรษฐกิจ และสังคมแห่งชาติ ฉบับที่สิบ “ฉบับสมบูรณ์” พ.ศ. 2550-2554. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์สูตรไพศาล, 2549.
เออิจิ มูราชิม่า และนครินทร์ เมฆไตรรัตน์, ผู้แปล. ผู้บัญชาการชาวพุทธ ความทรงจําของนายพลนากามูระ เกี่ยวกับเมืองไทยสมัยสงครามมหาเอเชียบูรพา. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์มติชน จํากัด, 2546.
การสัมภาษณ์
ณรงค์ จันทร์พรหมมา. อาจารย์ โรงเรียนวัดสมบูรณ์สามัคคี (ปากช่องประชานุกูล) ตําบลเขาพระ จังหวัดนครนายก. สัมภาษณ์, 4 กุมภาพันธ์ 2553.
บุญฮงค์ กัตตา. กํานันตําบลเขาพระ จังหวัดนครนายก. สัมภาษณ์, 5 กุมภาพันธ์ 2553.
พวง อะโนดาษ. ชาวบ้าน บ้านเขาทุเรียน ตําบลเขาพระ จังหวัดนครนายก สัมภาษณ์, 23 พฤศจิกายน 2552.
ไสว ศรีทา. ประธานสภาวัฒนธรรม ตําบลเขาพระ จังหวัดนครนายก. สัมภาษณ์ 6 กุมภาพันธ์ 2553.
สุข ปานเขาแดง. ชาวบ้าน บ้านเขาทุเรียน ตําบลเขาพระ จังหวัดนครนายก. สัมภาษณ์ 23 พฤศจิกายน 2552.
สมพงษ์ พวยอ้วน. อดีตกํานันตําบลเขาพระ จังหวัดนครนายก. สัมภาษณ์, 1 กุมภาพันธ์ 2553.
Downloads
Issue
Section
License
บทความนี้เป็นผลงานของข้าพเจ้าแต่เพียงผู้เดียว และ/หรือเป็นผลงานของข้าพเจ้าและผู้ร่วมงาน ตามชื่อที่ระบุในบทความจริง และเป็นผลงานที่มิได้ถูกนำเสนอหรือตีพิมพ์ที่ใดมาก่อน