Islamic Reformation in Thailand by the Al-Islah Association Intellectuals, 1933-1957

Authors

  • Amin Lona Doctoral student of Department of History, Faculty of Liberal Arts, Thammasat University email: dolmabahce26@gmail.com

Keywords:

Islamic Resurgence, Muslim intellectuals, Islamic Revival, Salafism

Abstract

This article aims to study the Islamic reformation among Muslim intellectuals of Siam which was the movement whose beginnings coincided with the Siamese revolution of 1933 and lasted until 1957. The Islamic reformation during this period led to transfiguration of the Thai Muslim sense of identity. The study of how the Muslim intellectuals created the Islamic reformation during this period is an important piece in understanding the history, wisdoms and ideas of Thai Muslim society by giving a clear explanation of how religious thoughts—which include the Islamic school of thought, Islamic revival, the returning to adherence to the Quran, and the inner conflict of Islamic ideas—shaped the new figure of Thai Muslim society from 1933–1957 and how the political and social context of Siam was involved in shaping the figure of the Islamic reformation in Siam. Moreover, the arrival of the Islamic reform movement in Siamese society coincided with the context of great political changes which occurred in 1933. Under a more open political climate, religious identity was selected to replace the existing ethnic identity, becoming the key factor driving the importation of a new type of Islam that differed from the original perception of Islam among the Muslim population in Siam. This shift in religious identity later became a negotiating tool in relations between Muslims and the state power structure.

References

ภาษาไทย

คณะผู้จัดทำวารสารสายสัมพันธ์, 2522. ตอบ “อัลญิฮาด” และสมาคมญัมอียะตุลอิสลาม เรื่องคำชี้แจงเกี่ยวกับกลุ่มผู้ที่ไม่รู้จักความละอาย. กรุงเทพฯ: สายสัมพันธ์.

คณะมัสยิดหลวง, 2476. บรรดาหลักถานที่ได้รับความเชื่อถือแล้วสำหรับหนังสือวิธีละหมาดตามบัญญัติอิสลาม. พระนคร: จันหว่า.

ซะกะรียามะหฺมูดี, 2478. เอกสารอัล-อิศลาหฺ อันดับที่ 17 เรื่องอธิบายซูเราะฮอันนัศร. ม.ป.ท.: ประเสริฐสมุด.

ดิเรก กุลสิริสวัสดิ์, 2492. พระศาสดามูหัมหมัดและคำวิจารณ์. พระนคร: ไทยวัฒนาพานิช.

_________________, 2495. อิสลามศาสนาแห่งมนุษยชาติ. พระนคร: ท่าพระจันทร์.

_________________, 2512. ความหมาย ของ อัล-กุรฺอาน บทที่ 1 จบ บทที่ 18. พระนคร: วุฒิกรการพิมพ์.

ต. อัล-คอยรฺ, 2479. เอกสารอัล-อิศลาหฺ อันดับที่ 24 เรื่องวัล-อัศร์. พระนคร: พระจันทร์.

นิธิ เอียวศรีวงศ์, 2529. “200 ปี ของการศึกษาประวัติศาสตร์ไทยและทางข้างหน้า.” ศิลปวัฒนธรรม 7 (4): 10-13.

ฟาริดา หลำเบ็ลส๊ะ, 2549. “การปรับเปลี่ยนอัตลักษณ์ของสตรีมุสลิมผ่านการแต่งกาย (ฮิญาบ): กรณีศึกษาชุมชนมัสยิดหลวงอันซอริซซุนนะห์ (มัสยิดบางกอกน้อย).” รายงานการศึกษาเฉพาะบุคคลปริญญาศิลปศาสตรบัณฑิต ภาควิชามานุษยวิทยา มหาวิทยาลัยศิลปากร.

มงคล ไชยบุญแก้ว, 2556. “การสร้างความเป็นไทยในความเป็นมลายูมุสลิมบนพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้: กรณีศึกษานโยบายผสมกลมกลืนทางวัฒนธรรมของจอมพล ป. พิบูลสงคราม พ.ศ. 2481-2500.” วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต ภาควิชาการปกครอง คณะรัฐศาสตร์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

สง่า วิไลวรรณ, 2524. “ตอนที่ 2 ความเป็นมาของจุฬาราชมนตรี.” ใน ชานเมือง (บรรณาธิการ), จุฬาราชมนตรีต่วน สุวรรณศาสน์ และความเป็นมาของตำแหน่งจุฬาราชมนตรี. กรุงเทพฯ: เจริญผล.

สมเด็จพระราชปิตุลา บรมพงศาภิมุขฯ, 2471. ราชินิกูลรัชชกาลที่ 3. ม.ป.ท.: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร.

สมันตรัฐบุรินทร์ (บุรินทร์), 2507. ประวัติและเรื่องน่ารู้ ของพระยาสมันตรัฐบุรินทร์. พระนคร: โรงพิมพ์ส่วนท้องถิ่น กรมการปกครอง.

โสภา ชานะมูล, 2550. ชาติไทยในทัศนะปัญญาชนหัวก้าวหน้า. กรุงเทพฯ: มติชน.

อะหฺมัด วะฮาบ, 2481. สัทธาแบบอเนกภาพกับสัทธาแบบเอกภาพ. พระนคร: อัล-อิศลาหฺสมาคม.

อับดุลกะรีม มัสอูดี, 2478ก. เอกสารอัล-อิศลาหฺ อันดับที่ 13-14-15 เรื่องอธิบายกุรฺอาน. ม.ป.ท.: ประเสริฐสมุด.

_________________ , 2478ข. เอกสารอัล-อิศลาหฺ อันดับที่ 16 เรื่องอธิบายซูเราะฮฺอะบีละฮัม. ม.ป.ท: ประเสริฐสมุด.

_________________ , 2478ค. เอกสารอัล-อิศลาหฺ อันดับที่ 18 เรื่องอธิบายซูเราะฮอัล=กาฟิรูน. พระนคร: จันหว่า.

_________________ , 2478ง. เอกสารอัล-อิศลาหฺ อันดับที่ 19 เรื่องอธิบายซูเราะฮฺอัล-เกาซัรฺ. พระนคร: พระจันทร์.

_________________ , 2478จ. เอกสารอัล-อิศลาหฺ อันดับที่ 20 เรื่องอธิบายซูเราะฮฺอัล-มาอูน. พระนคร: พระจันทร์.

อัล-อิศลาหฺสมาคม, 2478. คำเชิญชวนและข้อบังคับของอัล-อิศลาหฺสมาคม. พระนคร: พระจันทร์.

_________________ , 2479. อาตมานุสสรณ์หรือคำตักเตือนตัวของฉัน. พระนคร: ท่าพระจันทร์.

_________________ , 2481. มุสลิมกับจริยศึกษา. พระนคร: พระจันทร์ท่าพระจันทร์.

_________________ , 2482. มุสลิมกับการศึกษา. พระนคร: พระจันทร์ท่าพระจันทร์.

_________________ , 2490. เรื่องบรรยายอัลฟาติหะฮฺ ตักลีด อิสลามิกานุสติ. ม.ป.ท.: ม.ป.พ.

_________________ , 2491ก. บรรยายอัล-ฟาติหะฮฺ (ตอนจบ). พระนคร: พระจันทร์.

_________________ , 2491ข. รายงานการประชุมใหญ่สามัญ ครั้งที่ 13. พระนคร: พระจันทร์.

_________________ , 2495. เรื่องความสัมพันธ์ในการสังคม (ต่อ) และสตรีในอิสลาม. พระนคร: ท่าพระจันทร์.

_________________ , 2532. วิธีละหมาดตามบัญญัติอิสลาม. กรุงเทพฯ: ทิพยวิสุทธิ์.

_________________ , 2547. เอกสารอันดับพิเศษของอัล-อิศลาหฺสมาคมเพื่อการฟื้นฟู เผยแผ่ และอนุรักษ์อิสลาม เนื่องในโอกาสครบรอบ 72 ปีของการดำเนินกิจกรรมต่าง ๆ ของสมาคม. กรุงเทพฯ: จิรรัชการพิมพ์.

อาลี อีซา, 2544. นี่หรือความจริง! ตอบโต้ข้อเขียนของ ริฎอ สมะดี. ม.ป.ท.: สายสัมพันธ์.

อิบรอฮีม กุเรชี, 2496. บยานุล กุรฺอาน ญุซอุที่ 1: คำบรรยาย อัล-กุรฺอาน ภาคภาษาไทย เล่ม 1. พระนคร: อักษรโสภณ.

_________________, 2497. บยานุล กุรฺอาน คำบรรยายอัล-กุรอานภาคภาษาไทย เล่มที่ 2. พระนคร: วิบูลกิจ.

_________________, 2500. คำบรรยาย อัล-กุรฺอานภาคภาษาไทย ญุซอุที่ 3 เล่ม 3. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์อัล-หุดา.

_________________, 2503. คำบรรยายอัล-กุรฺอานภาคภาษาไทย ญุซอุที่ 4, เล่ม 4. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ อัล-หุดา.

ภาษาต่างประเทศ

Armajani J., 2012. Modern Islamist movements: History, religion, and politics. Malden: Wiley-Blackwell.

Delong-Bas N. J., 2004. Wahhabi Islam: From revival and reform to global Jihad. New York: Oxford University Press.

Ishii Y., 1994. “Thai Muslims and the royal patronage of religion.” Law & Society Review 28 (3): 457.

Knodel J., 1999. “Religion and reproduction: Muslims in Buddhist Thailand.” Population Studies 53 (2): 151.

Lacroix S., 2011. Awakening Islam: The politics of religious dissent in contemporary Saudi Arabia. Cambridge: Harvard University Press.

Scupin R., 1980. “Islam in Thailand before the Bangkok period.” Journal of the Siam Society 68 (1): 55.

Sedgwick M. J. R., 1997. “Saudi Sufis: Compromise in the Hijaz, 1925-40.” Die Welt des Islams 37 (3): 353.

Downloads

Published

2023-12-26