แนวคิดเกี่ยวกับการสร้างปราสาทบนภูเขาในวัฒนธรรมเขมรโบราณ: กรณีศึกษาปราสาทเขาโล้น จังหวัดสระแก้ว

ผู้แต่ง

  • สิขรินทร์ ศรีสุวิทธานนท์ นักโบราณคดีชำนาญการ สำนักศิลปากรที่ 5 ปราจีนบุรี กรมศิลปากร, นักศึกษาระดับปริญญาโท สาขาวิชาโบราณคดี ภาควิชาโบราณคดี คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร อีเมล: a_sikarin@hotmail.com

คำสำคัญ:

เขาโล้น, จังหวัดสระแก้ว, ปราสาทเขมร, ปราสาทบนภูเขา , ศิลปะบาปวน , สมัยเมืองพระนคร

บทคัดย่อ

ปราสาทเขาโล้นเป็นสถาปัตยกรรมรูปปราสาทในศิลปะเขมรแบบบาปวน (พ.ศ.1553 - 1623) สมัยเมืองพระนคร สร้างขึ้นช่วงกลางพุทธศตวรรษที่ 16 ตั้งอยู่บนภูเขาหินทรายลูกโดด ศิลาจารึกซึ่งพบ ณ ที่นี้ กล่าวถึง การประดิษฐานรูปเคารพในศาสนาฮินดูลัทธิไศวนิกาย จึงถือได้ว่าปราสาทแห่งนี้สร้างขึ้นตามแนวคิดศาสนาแบบฮินดู-เขมร คือการจำลองเขาไกลาสอันเป็นที่สถิตของพระศิวะและพระเทวีลงมาบนโลกมนุษย์ พร้อมประดิษฐานศิวลึงค์ด้วย อย่างไรก็ตามหลักฐานทางโบราณคดีและผลจากการศึกษาด้านภูมิรัฐศาสตร์โบราณในการเปรียบเทียบกับแนวคิดการสร้างศาสนสถานบนภูเขาแห่งอื่น ๆ ในวัฒนธรรมเขมร แสดงให้เห็นว่า การสร้างปราสาทเขาโล้นบนภูเขานั้น เป็นไปตามความมุ่งประโยชน์ทางการปกครองคือ การเมืองและเศรษฐกิจ กล่าวคือ 1) การเป็นศูนย์กลางการปกครองของชุมชนบริเวณเขาสันกำแพง 2) การเป็นจุดสังเกตหรือจุดแวะพักก่อนขึ้น-ลงช่องเขาในเส้นทางติดต่อระหว่างพื้นที่ ทั้งเส้นทางบกข้ามเทือกเขาสันกำแพงและเส้นทางน้ำที่สามารถติดต่อกับชุมชนใกล้เคียงกันได้

เอกสารอ้างอิง

คีธ ดับเบิลยู. เทย์เล่อร์, 2552. “ราชอาณาจักรยุคเริ่มแรก.” ใน นิโคลาส ทาร์ลิ่ง, บรรณาธิการ. ประวัติศาสตร์เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ฉบับเคมบริคจ์ (หน้า 193 – 256). (แปลโดย มัทนา เกษกมล). กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).

เชษฐ์ ติงสัญชลี, 2565. ปราสาทในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้. กรุงเทพฯ: มติชน.

ทรงธรรม ปานสกุณ, 2548. ร่องรอยพระพุทธศาสนาในอาณาจักรเขมรโบราณก่อนพุทธศตวรรษที่ 17. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเขมรศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร, กรุงเทพฯ.

ทรงธรรม ปานสกุณ และคณะ, 2566. “จารึกวัดบ้านหนองเสม็ด (K.1588): จารึกพระเจ้ามเหนทรวรมันพบใหม่ ที่ บ้านหนองเสม็็ด อำเภอโนนดินแดง จังหวัดบุรีรัมย์.” ใน ดำรงวิชาการ. 22 (1): 89 - 110.

ธาดา สุทธิธรรม, 2544. ผังเมืองในประเทศไทย: ผังชุมชนและการใช้ที่ดิน สายอารยธรรมเขมรในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ขอนแก่น: บริษัท ขอนแก่นพิมพ์พัฒนา.

ปรียานุช จุมพรม, 2548. การศึกษาพัฒนาการของชุมชนโบราณในวัฒนธรรมเขมรบริเวณรอบเขาพนมรุ้ง จังหวัดบุรีรัมย์ (ระหว่างพุทธศตวรรษที่ 15 - 18). วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาโบราณคดีสมัยประวัติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, กรุงเทพฯ.

เป็นภัสญ์ ศรีสุวิทธานนท์, 2565. “โบราณคดีภูมิประวัติจังหวัดสระแก้ว.” ใน กรมศิลปากร. ปราสาทสด๊กก๊อกธม: อุทยานประวัติศาสตร์ ณ ชายแดนตะวันออก (หน้า 33 - 71). กรุงเทพฯ: กรมศิิลปากร.

ยอร์ช เซเดส์, 2556. เมืองพระนคร นครวัด นครธม. (แปลโดย ปรานี วงษ์เทศ). พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพฯ: ดรีม แคทเชอร์. (ต้นฉบับพิมพ์เมื่อ 2504, ภาษาอังกฤษ)

รุ่งโรจน์ ธรรมรุ่งเรือง, 2548. ปราสาทขอมในดินแดนไทย: ความเป็นมาและข้อมูลด้านประวัติศาสตร์ศิลปะ. กรุงเทพฯ: มติชน.

รุ่งโรจน์ ธรรมรุ่งเรือง และ ศานติ ภักดีคำ, 2557. ศิลปะเขมร. กรุงเทพฯ: มติชน.

วีณา มูลมงคล, 2554. การศึกษาพัฒนาการของชุมชนโบราณในวัฒนธรรมเขมร บริเวณรอบปราสาทเขาน้อย อำเภออรัญประเทศ จังหวัดสระแก้ว. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาโบราณคดีสมัยประวัติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, กรุงเทพฯ.

ศักดิ์ชัย สายสิงห์, 2556. ศรีศิขเรศวร: ปราสาทพระวิหาร. กรุงเทพฯ: มติชน.

ศานติ ภักดีคำ, 2554. ปราสาทพระวิหารของไทยหรือของใครกันแน่. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: อมรินทร์.

ศิลาจารึก, 2529. จารึกในประเทศไทย เล่ม 4 อักษรขอม พุทธศตวรรษที่ 17 – 18. กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร.

ศิลาจารึก, 2559. จารึกในประเทศไทย เล่ม 1 อักษรปัลลวะ อักษรหลังปัลลวะ พุทธศตวรรษที่ 11 – 14. พิมพ์ครั้งที่ 2 แก้ไขเพิ่มเติม. กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร.

ศิลาจารึก, 2565. จารึกในประเทศไทย เล่ม 3 อักษรขอมโบราณ พุทธศตวรรษที่ 14 – 16. พิมพ์ครั้งที่ 2 แก้ไขเพิ่มเติม. กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร.

สำนักโบราณคดีและพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ, 2542. ทำเนียบโบราณสถานขอมในประเทศไทย เล่มที่ 5: ปราจีนบุรี สระแก้ว. กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร.

สำนักโบราณคดีและพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ , 2543. ปราสาทพนมรุ้ง. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร.

สำนักศิลปากรที่ 5 ปราจีนบุรี, 2560. รายงานการดำเนินงานโบราณคดีโบราณสถานปราสาทเขาโล้น ตำบล ทัพราช อำเภอตาพระยา จังหวัดสระแก้ว. ปราจีนบุรี: สำนักศิลปากรที่ 5 ปราจีนบุรี.

สำนักศิลปากรที่ 5 ปราจีนบุรี, 2561. รายงานการขุดตรวจและขุดแต่งทางโบราณคดีโบราณสถานปราสาทเขาโล้น ตำบลทัพราช อำเภอตาพระยา จังหวัดสระแก้ว. ปราจีนบุรี: สำนักศิลปากรที่ 5 ปราจีนบุรี.

สุภัทรดิศ ดิศกุล, ม.จ., 2547. ศิลปะสมัยลพบุรี. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร, ที่ระลึก ในงานพระราชทานเพลิงศพ ศาสตราจารย์หม่อมเจ้าสุภัทรดิศ ดิศกุล ณ เมรุหลวงหน้าพลับพลาอิศริยาภรณ์ วัดเทพสิรินทราวาส กรุงเทพมหานคร วันอังคารที่ 29 มิถุนายน พุทธศักราช 2547.

ภัทรดิศ ดิศกุล, 2549. ประวัติศาสตร์เอเชียอาคเนย์ถึง พ.ศ. 2000. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: สามลดา.

สุริยวุฒิ สุขสวัสดิ์, ม.ร.ว., 2536ก. ปราสาทเขาพนมรุ้ง: ศาสนบรรพตที่งดงามที่สุดในประเทศไทย. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: มติชน.

สุริยวุฒิ สุขสวัสดิ์, 2536ข. ปราสาทเขาพระวิหาร: ศาสนบรรพตที่โดดเด่นที่สุดในภาคพื้นเอเชียอาคเนย์. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ.

อานนท์ วันเพ็ญ, 2559. การสำรวจและศึกษาปราสาทแบบเขมรตามแนวชายแดนไทย - กัมพูชา ในพื้นที่อำเภอโคกสูงและอำเภอตาพระยา จังหวัดสระแก้ว. เอกสารการศึกษาเฉพาะบุคคลปริญญา ศิลปศาสตรบัณฑิต (โบราณคดี) ภาควิชาโบราณคดี คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร, กรุงเทพฯ.

อมรา ศรีสุชาติ, 2565. “ปัจฉิมบทรจนาสด๊กก๊อกธม ศัพทานุกรมปริวรรต.” ใน กรมศิลปากร. ปราสาทสด๊กก๊อกธม: อุทยานประวัติศาสตร์ ณ ชายแดนตะวันออก (หน้า 312 - 339). กรุงเทพฯ: กรมศิิลปากร.

Bhattacharya, K., 1953. “Some Aspects of Temple Administration in the Ancient Khmer Empire.” In The Indian History Congress. 16: 153 - 162.

Chevance, J. et al., 2019. “Mahendraparvata: An early Angkor - period capital defined through airborne laser scanning at Phnom Kulen.” In Antiquity, 93 (371): 1303 - 1321.

Cœdès, G., 1951. Inscriptions du Cambodge Vol. III. Paris: École française d’Extrême – Orient.

Cœdès, G.,1954. Inscriptions du Cambodge Vol VI. Paris: École française d’Extrême - Orient.

Hall, K. R., 2011. A history of early Southeast Asia: maritime trade and societal development, 100 - 1500. Maryland: Rowman & Littlefield Publisher, Inc.

Hendrickson, M., 2010. “Historic routes to Angkor: Development of the Khmer road system (ninth to thirteenth centuries AD) in mainland Southeast Asia.” In Antiquity. 84: 480 - 496.

Jacques, C. & Lafond, P., 2007. The Khmer empire: cities and sanctuaries fifth to the thirteenth centuries. Bangkok: River Books.

Kummu, M., 2009. “Water management in Angkor: Human impacts on hydrology and sediment transportation.” In Journal of Environmental Management. 90 (3): 1413 - 1421.

Lorrillard, M., 2014. “Pre - Angkorian Communities in the Middle Mekong Valley (Laos and Adjacent Areas).” In Revire, N. & Murphy, S.A., (eds.). Before Siam: Essays in Art and Archaeology (pp. 186 - 215). Bangkok: River Books.

Ricklefs, M.C., 1967. “Land and the Law in the Epigraphy of Tenth - Century Cambodia.” In The Journal of Asian Studies. 26, (3): 411 - 420.

Santoni, M. et al., 2017. The French archaeological mission and Vat Phou: Research on an exceptional historic site in Laos. 27 p. hal-03144441.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-06-24

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความ