Further Research into the Lotus-bud Style Chedi of Thailand
Keywords:
The Lotus-bud style chedi, The prasat style chedi, Sukhothai Art, banana-bud, The Mon style chediAbstract
This article aims to further the academic knowledge and the analysis of the Lotus-budstyle chedi of Thailand. The research resolves questions of the Lotus-bud style chedi that are still outstanding and which have not been properly analyzed. The paper firstly looked at the meaning and concept of the design of the prasat stylechedi by comparing it with the Lotus-bud style chedi and concluded that it is one kind of prasat style chedi in Sukhothai Art. Secondly, the paper examined some new issues in relation to the origin of the Lotus-bud in the Lotus-bud style chedi. The research was based on the analysis of artistic styles and the relationships to historical information which showed that the pattern was influenced by the banana bud of the Mon style chedi. This corresponds to the time when the monks of the Mon kingdom were invited to join the Buddhist revival in Sukhothai Kingdom, during the early 20th Buddhist century.
References
กรมศิลปากร, 2512. รายงานการสํารวจและขุดแต่งบูรณะโบราณวัตถุสถานเมืองเก่าสุโขทัย พ.ศ.2508-2512. พระนคร: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
กรมศิลปากร, 2514. รายงานการสํารวจและขุดแต่งบูรณะโบราณวัตถุสถานเมืองเก่ากําแพงเพชร เมืองศรีสัชชนาลัย พ.ศ. 2508-2512. พระนคร: กรมศิลปากร.
กรรณิการ์ ถนอมปัญญารักษ์, 2547. พุทธศาสนากับพม่าในสมัยอาณาจักรพุกาม (ค.ศ. 1057– 1287). สารนิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ภาควิชาประวัติศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร, กรุงเทพฯ.
เกรียงไกร เกิดศิริ, 2551. พุกาม: การก่อรูปของสถาปัตยกรรมจากก้อนอิฐแห่งศรัทธา. กรุงเทพฯ: อุษาคเนย์.
จตุพร ศิริสัมพันธ์ และคณะ, 2548. ประชุมจารึก ภาคที่ 8. กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร.
เชษฐ์ ติงสัญชลี, 2554. รายงานผลการวิจัยฉบับสมบูรณ์ ประเด็นใหม่เกี่ยวกับเจดีย์แบบมอญและแบบพม่าในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: ภาควิชาประวัติศาสตร์ศิลปะ คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร.
เชษฐ์ ติงสัญชลี, 2555. เจดีย์ในศิลปะพม่า-มอญ: พัฒนาการทางด้านรูปแบบตั้งแต่ศิลปะศรีเกษตรถึงศิลปะมัณฑเล. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ.
ดํารงราชานุภาพ, สมเด็จฯ กรมพระยา, 2545. เที่ยวเมืองพม่า. กรุงเทพฯ: มติชน.
นริศรานุวัดติวงศ์, สมเด็จเจ้าฟ้ากรมพระยา, 2506. จดหมายระยะทางไปพิษณุโลก. พระนคร: โรงพิมพ์พระจันทร์.
พิริยะ ไกรฤกษ์, 2545. ศิลปะสุโขทัยและอยุธยา ภาพลักษณ์ที่ต้องเปลี่ยนแปลง. พิมพ์ครั้งที่2. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
ภภพล จันทร์วัฒนกุล, 2555. 60 วัด วังและสถานที่สําคัญในพม่า. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ.
รัตนปัญญาเถระ, 2501. ชินกาลมาลีปกรณ์. (แปลโดย แสง มนวิทูร). กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร.
ราชบัณฑิตยสถาน, 2556. พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
ศักดิ์ชัย สายสิงห์, 2551. ศิลปะสุโขทัย: บทวิเคราะห์หลักฐานโบราณคดี จารึกและศิลปกรรม. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สันติ เล็กสุขุม, 2541. เจดีย์ราย “ทรงปราสาทยอด” วัดราชบูรณะ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. กรุงเทพฯ: อมรินทร์วิชาการ.
สันติ เล็กสุขุม, 2551. ปาฐกถาศิลป์ พีระศรี ครั้งที่ 13 ประจําาปี พ.ศ. 2551 ศิลปะสมัยสุโขทัย: ก่อนสมัย-ในสมัย-เมื่อสิ้นสมัย. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
สันติ เล็กสุขุม, 2552. เจดีย์: ความเป็นมาและคําศัพท์เรียกองค์ประกอบเจดีย์ในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: มติชน.
สันติ เล็กสุขุม, 2555. ศิลปะสุโขทัย. พิมพ์ครั้งที่3. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ.
หม่อง ทินอ่อง, 2553. ประวัติศาสตร์พม่า. (แปลโดย เพ็ชรี สุมิตร). พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพ: มูลนิธิโครงการตําราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.
Aung-Thwin M., 1985. Pagan: The Origins of Modern Burma. Honolulu: University of Hawaii Press.
Briggs L.P., 1999. The Ancient Khmer Empire. Philadelphia: The AmericanPhilosophical Society.
Green A. & Blurton T.R., 2002. Burma: Art and Archaeology. Chicago: Art Media Resources.
Harvey G.E., 1925. History of Burma: From the Earliest Times to 10 March 1824: The Beginning of the English Conquest. London: Longmans, Green & Co.
Moore E. & Mayer H., 1999. Shwedagon: Golden Pagoda of Myanmar. London: Thames & Hudson.
Phayre A.P., 1883. History of Burma: Including Burma Proper Pegu, Taungu, Tenasserim and Arakan: From the Earliest Time to the End of the First War with British India. London: Trubner & Co.
Sahai S., 2007. The Bayon of Angkor Thom. Bangkok: White Lotus Press.
Seekins D.M., 2006. Historical Dictionary of Burma (Myanmar). U.S.A: Scarecrow Press.
Singer N.F., 1995. Old Rangoon: City of the Shwedagon. Scotland: Paul Stachan-Kiscadale.
Strachan P., 1989. Pagan: Art & Architecture of Old Burma. Singapore: Kiscadale; Whiting Bay, Arron: Kiscadale.
Swaan W., 1966. Lost Cities of Asia: Ceylon, Pagan, Angkor. London: Elek.
Downloads
Issue
Section
License
บทความนี้เป็นผลงานของข้าพเจ้าแต่เพียงผู้เดียว และ/หรือเป็นผลงานของข้าพเจ้าและผู้ร่วมงาน ตามชื่อที่ระบุในบทความจริง และเป็นผลงานที่มิได้ถูกนำเสนอหรือตีพิมพ์ที่ใดมาก่อน
