การปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่ส่งผลกระทบต่อมูลค่าการค้าของประเทศไทย และบทบาทของคาร์บอนเครดิต ในการควบคุมปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจก

บทคัดย่อ

ปัจจุบันโลกเผชิญกับปัญหาภาวะโลกร้อนและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ซึ่งส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจและมูลค่าการค้า โดยเฉพาะในภาคการผลิตที่ต้องเผชิญกับต้นทุนจากการปฏิบัติตามกฎระเบียบด้านสิ่งแวดล้อมและการลงทุนในเทคโนโลยีที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม งานวิจัยนี้มุ่งศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากภาคการผลิตต่าง ๆ และบทบาทของคาร์บอนเครดิต (Carbon Credit) ในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก โดยใช้แบบจำลอง Univariate Time Series และวิธี Prais-Winsten ในการประมาณค่า จากการวิเคราะห์พบว่า ตัวแปรภาษีโดยรวมมีผลต่อมูลค่าการค้าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ส่วนการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากภาคการเกษตรมีผลต่อมูลค่าการค้าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ขณะที่การปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากภาคพลังงานและภาคการขนส่งมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.10 การศึกษาครั้งนี้ชี้ให้เห็นว่าภาษีมีบทบาทสำคัญในการสนับสนุนการซื้อขายคาร์บอนเครดิตและกระตุ้นให้ธุรกิจลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ซึ่งส่งผลให้มูลค่าการค้าเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ โดยเฉพาะในภาคการเกษตรและการผลิตที่มุ่งสู่ความยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อม ดังนั้น รัฐบาลควรมีแนวทางในการใช้กลไกภาษีเป็นเครื่องมือสำคัญในการส่งเสริมการเติบโตทางเศรษฐกิจควบคู่กับการรักษาความยั่งยืน โดยสนับสนุนการลงทุนในเทคโนโลยีสะอาดและพลังงานทดแทน รวมถึงการสนับสนุนการใช้ระบบคาร์บอนเครดิตในภาคการเกษตรและการพัฒนาการขนส่งที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม เพื่อกระตุ้นการลงทุนและเพิ่มมูลค่าการค้า