มโนทัศน์การบริหารสถานศึกษา เพื่อให้เกิดความเป็นเลิศอย่างเสมอภาค
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การบริหารสถานศึกษาในยุคปัจจุบัน ผู้บริหารต้องเผชิญกับความท้าทายในการสร้างความเสมอภาคและความเป็นเลิศควบคู่ไปกับการตอบสนองต่อนโยบายการศึกษาที่เน้นการทดสอบมาตรฐาน งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษามโนทัศน์ในการบริหารสถานศึกษาให้เกิดความเป็นเลิศอย่างเสมอภาคในสถานศึกษา โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลผ่านการสัมภาษณ์เชิงลึกและการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผู้ให้ข้อมูลเป็นผู้มีบทบาทสำคัญในการขับเคลื่อนคุณภาพการศึกษาจำนวนทั้งสิ้น 5 ราย จากหน่วยงานระดับชาติและนานาชาติ ซึ่งคัดเลือกโดยวิธีการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) ผลการวิจัยพบว่า มโนทัศน์ในการบริหารสถานศึกษาเพื่อสร้างความเป็นเลิศอย่างเสมอภาคประกอบด้วย 5 องค์ประกอบสำคัญ ได้แก่ 1) ความเชื่อและมุมมองของผู้บริหารสถานศึกษา ที่เปิดกว้างต่อความหลากหลาย สนับสนุนศักยภาพของผู้เรียน และการมีส่วนร่วมในการกำหนด "ความเป็นเลิศ" ของตนเอง 2) ภาวะผู้นำทางวิชาการมุ่งเน้นการคิดเชิงกลยุทธ์ กล้าคิด กล้าตั้งคำถาม สร้างความร่วมมือ และบริหารทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพ ในการพัฒนาศักยภาพของผู้เรียน 3) หลักสูตรและสิ่งสนับสนุนการเรียนรู้ มีความทันสมัย บูรณาการข้ามศาสตร์ และปรับเปลี่ยนได้ตามบริบทท้องถิ่น 4) การพัฒนาคุณลักษณะและเจตคติของครู ที่ส่งเสริมการมีส่วนร่วมของผู้เรียน สร้างความเข้าใจที่ลึกซึ้ง และพัฒนาศักยภาพของครูเพื่อตอบสนองความต้องการที่หลากหลายและ 5) การวัดและประเมินผล ที่มุ่งเน้นพัฒนาการของผู้เรียนและสะท้อนศักยภาพในมิติต่าง ๆ เพื่อให้ทุกคนสามารถเติบโตตามความถนัดของตนเอง
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ประไพพิมพ์ สุธีวสินนนท์, และ ประสพชัย พสุนนท์. (2559). กลยุทธ์การเลือกตัวอย่างสำหรับการวิจัยเชิงคุณภาพ. วารสารปาริชาต มหาวิทยาลัยทักษิณ, 29(2), 31-48. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/parichartjournal/article/view/69461
ศิริรัตน์ ปัญจศุภวงศ์. (2560). การจัดการเรียนรู้วิชาคณิตศาสตร์โดยใช้รูปแบบการสร้างมโนทัศน์. Veridian E-Journal, Silpakorn University (ฉบับภาษาไทย) สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์และศิลปะ, 11(1). 2284 -2285. https://he02.tci-thaijo.org/index.php/Veridian-E-Journal/article/view/121555
สราวุธ ชัยยอง. (2565). “ห้องเรียนเสมอภาค” แนวคิดการจัดการเรียนรู้ที่ไม่ทิ้งใครไว้หลังห้อง. ศึกษาศาสตร์สาร มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 6(3), 14-22. https://so01.tci-thaijo.org/index.php/cmujedu/article/view/252625
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560–2579. พริกหวานกราฟฟิค.
สุภกร บัวสาย. (2564, 11 สิงหาคม). 3 ปี กสศ.: บทเรียนเพื่ออนาคต. https://www.eef.or.th/3-years-eef/
Berger, J. B., Cohen, B. P., & Zelditch, M., Jr. (1966). Status characteristics and expectation states. In J. Berger & M. Zelditch Jr. (Eds.), Sociological theories in progress, Vol. 1 (pp. 115–116). Houghton Mifflin.
Björnsson, J. K. (2020). Teaching Culturally Diverse Student groups in the Nordic Countries-What Can the TALIS 2018 Data Tell Us?. In Frønes, T. S. (Eds.), Equity, Equality and Diversity in the Nordic Model of Education (pp.75-97). Springer.
Clayton, K. J., & Labatt, A. (2019). The Role of the Principalship: Creating and Sustaining Equity and Excellence. ICPEL Education Leadership Review, 20(1), 69-86. https://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1234919.pdf
Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2000). Research methods in education (5th ed.). Routledge.
Collins, C. S., & Buasuwan, P. (2017). The role of higher education in enhancing social mobility in Thailand. Higher Education, 73(5), 631-643. https://books.google.co.th/books?hl=en&lr=&id=O3syDwAAQBAJ&oi=fnd&pg=PR5&ots=FDKMzm2wA-&sig=ODKx2R7WWqAOQ4Z890jN_9VbKN8&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false
Gardiner, M. E., & Enomoto, E. K. (2006). Urban school principals and their role as multicultural leaders. Urban Education, 41(6), 560-284. https://doi.org/10.1177/0042085906294504
Glynn, M. A., & Dejordy, R. (2010), 'Leadership through an organization behavior lens: A look at the last half-century of research'. In N. Nohria & R. Khurana (eds), Handbook of leadership theory and practice (pp. 119-158). Harvard Business Press.
Guba, E. G., & Lincoln, Y. S. (1989). Fourth generation evaluation Newbury Park. Sage.
Maxine, A. B. (2015). Success for the New Global Manager: How to Work Across Distances, Countries, and Cultures. Jossey-Bass.
McCormick, T. E. (1989). Equity and excellence in education—Compatible concepts or hostile abstractions?. Explorations in Ethnic Studies, 12(2), 19–33. https://scholarscompass.vcu.edu/ees/vol12/iss2/6/
NSW Government. (2017). School excellence framework. https://schoolsequella.det.nsw.edu.au/file/b214a08b-5c9d-4ca2-9eb7-caaf7e6e53a0/1/School_Excellence_Framework.pdf
OECD. (2013). PISA 2012 results: Excellence through equity (Volume II): Giving every student the chance to succeed. OECD Publishing. https://doi.org/10.1787/9789264201132-en
Rosenholtz, S. J., & Simpson, C. (1984). The formation of ability conception: Developmental trend or social construction. Review of Educational Research, 54(1), 31–63. https://doi.org/10.3102/00346543054001031
Sahlberg, P. (2023). Trends in global education reform since the 1990s: Looking for the right way. International Journal of Educational Development, 98(C). https://doi.org/10.1016/j.ijedudev.2023.102748
Sahlberg, P., & Cobbold, T. (2021). Leadership for equity and adequacy in education. School Leadership & Management, 41(4-5), 447–469. https://doi.org/10.1080/13632434.2021.1926963
Scottish Government. (2010). Curriculum for excellence: Building the curriculum 3 – A framework for learning and teaching. RR Donnelley. https://dera.ioe.ac.uk/id/eprint/1240/7/0099598_Redacted.pdf
Starr, J. P. (2022). Equity and Excellence in Education: Leadership Strategies for School Success. Harvard Education Press.
Valencia, R. (2010). Dismantling contemporary deficit thinking: Educational thought and practice. Routledge.
