รูปแบบการนิเทศการศึกษาแบบผสมผสานเพื่อส่งเสริมความสามารถในการจัดการเรียนรู้ฐานสมรรถนะของครูโรงเรียนมัธยมศึกษา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีเป้าหมายในการพัฒนารูปแบบการนิเทศการศึกษาแบบผสมผสานเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ฐานสมรรถนะของครูโรงเรียนมัธยมศึกษา วิธีดำเนินการวิจัยมี 4 ขั้นตอน ได้แก่ ขั้นตอนที่ 1 การศึกษาองค์ประกอบของการนิเทศการศึกษาและแนวทางการนิเทศการศึกษาที่ส่งเสริมความสามารถการจัดการเรียนรู้ฐานสมรรถนะของครูโรงเรียนมัธยมศึกษา ขั้นตอนที่ 2 การสร้างและตรวจสอบรูปแบบการนิเทศการศึกษาและคู่มือการใช้รูปแบบการนิเทศการศึกษาแบบผสมผสานเพื่อส่งเสริมความสามารถในการจัดการเรียนรู้ฐานสมรรถนะของครูโรงเรียนมัธยมศึกษา ขั้นตอนที่ 3 การทดลองใช้รูปแบบการนิเทศการศึกษาแบบผสมผสานเพื่อส่งเสริมความสามารถในการจัดการเรียนรู้ฐานสมรรถนะของครูโรงเรียนมัธยมศึกษา ขั้นตอนที่ 4 การประเมินความพึงพอใจที่มีต่อการใช้รูปแบบการนิเทศการศึกษาแบบผสมผสานเพื่อส่งเสริมความสามารถในการจัดการเรียนรู้ฐานสมรรถนะของครูโรงเรียนมัธยมศึกษา ผลการวิจัยพบว่า
- รูปแบบการนิเทศการศึกษาแบบผสมผสานเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ฐานสมรรถนะของครูโรงเรียนมัธยมศึกษา มี 6 องค์ประกอบ คือ 1) หลักการนิเทศการศึกษา 2) จุดประสงค์การนิเทศการศึกษา 3) เนื้อหาการนิเทศการศึกษา 4) กระบวนการนิเทศการศึกษา 5) การวัดและประเมินผลการนิเทศการศึกษา 6) เงื่อนไขความสำเร็จ
- ผลการสร้างและตรวจสอบรูปแบบการนิเทศการศึกษาและคู่มือการใช้รูปแบบการนิเทศการศึกษาแบบผสมผสานเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ฐานสมรรถนะของครูโรงเรียนมัธยมศึกษา พบว่า รูปแบบการนิเทศมีความเหมาะสมในระดับมาก และคู่มือการใช้รูปแบบการนิเทศการศึกษา มีความเหมาะสมในระดับมากที่สุด
- ผลการทดลองใช้รูปแบบการนิเทศการศึกษาแบบแบบผสมผสานเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ฐานสมรรถนะของครูโรงเรียนมัธยมศึกษา พบว่า ผลการประเมินความสามารถในการจัดการเรียนรู้ฐานสมรรถนะของครูระดับมัธยมศึกษา ในภาพรวมมีผลการประเมินในระดับมากที่สุด
- ผลการประเมินความพึงพอใจต่อการใช้รูปแบบการนิเทศการศึกษาแบบผสมผสานเพื่อส่งเสริมความสามารถในการจัดการเรียนรู้ฐานสมรรถนะของครูโรงเรียนมัธยมศึกษา ในภาพรวมมีความพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุด
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). แนวทางการพัฒนาครูเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะในการจัดการเรียนรู้ฐานสมรรถนะ. กระทรวงศึกษาธิการ.
เกรียงศักดิ์ สังข์ชัย. (2552). การพัฒนารูปแบบการนิเทศการสอนครูวิทยาศาสตร์ เพื่อพัฒนาศักยภาพนักเรียนที่มีแววความสามารถพิเศษทางวิทยาศาสตร์ [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร]. SURE Home. https://sure.su.ac.th/xmlui/handle/123456789/11594
จำลอง ไชยยา. (2564) การพัฒนารูปแบบการนิเทศแบบพัฒนาการร่วมกับการชี้แนะทางปัญญาเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการจัดประสบการณ์แบบสมดุลภาษาสำหรับครูผู้สอนเด็กปฐมวัย กลุ่มชาติพันธุ์ลัวะ [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร]. NU Intellectual Repository. http://nuir.lib.nu.ac.th/dspace/handle/123456789/5029
ณัฐพล ปะละใจ และพัชราวลัย มีทรัพย์. (2565). การพัฒนาตัวบ่งชี้ด้านการจัดการเรียนรู้ฐานสมรรถนะของครูระดับมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารราชพฤกษ์, 20(1), 48-58.
ทิพวรรณ ถาวรโชติ. (2564). รูปแบบการนิเทศด้วยเครือข่ายความร่วมมือเพื่อส่งเสริมประสิทธิผลของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร]. NU Intellectual Repository. http://nuir.lib.nu.ac.th/dspace/handle/123456789/3380
ทิศนา แขมมณี. (2560). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 21). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธีระ รุญเจริญ. (2550). ความเป็นมืออาชีพในการจัดการและบริหารการศึกษา ยุคปฏิรูปการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่่ 2). ข้าวฟ่าง.
นภาพร วงค์ษาญาติ. (2551). การศึกษาความพึงพอใจของครูที่มีต่อกระบวนการนิเทศภายใน โรงเรียนในศูนย์เครือข่ายสถานศึกษาหนองกั่วห้วยหลัว สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสกลนคร เขต 3 (การศึกษาค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี.
นัยนา ฉายวงค์. (2560) การพัฒนารูปแบบการนิทศตามแนวคิดการเรียนรู้แบบผสมผสานเพื่อเสริมสร้างความสามารถด้านการวิจัยในชั้นเรียน ของครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครพนม เขต 1 [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฎสกลนคร]. SNRU e-Thesis. https://gsmis.snru.ac.th/e-thesis/thesis_detail?r=55632227108
พาสนา ชลบุรพันธ์. (2560). รูปแบบการนิเทศการสอนเพื่อส่งเสริมความสามารถในการพัฒนาทักษะการคิดของผู้เรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ภัคชนัญ ศรีจ๊ะ และ วรางคณา โสมะนันทน์. (2561). ผลของกิจกรรมตามแนวคิดการเรียนแบบร่วมมือร่วมกับการเสริมแรงทางบวกเพื่อพัฒนาเจตคติที่มีต่อการอ่านของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนสีกัน (วัฒนานันท์อุปถัมภ์) กรุงเทพมหานคร. Veridian E-Journal, Silpakorn University (Humanities, Social Sciences and arts), 11(2), 271-284.
ระย้า คงขาว. (2558). รูปแบบการนิเทศเพื่อเสริมสร้างสมรรถภาพการวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ สำหรับครูระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
วชิรา เครือคำอ้าย. (2552). การพัฒนารูปแบบการนิเทศนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูเพื่อ พัฒนาสมรรถภาพการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมการคิดของนักเรียนประถมศึกษา [วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร]. SURE Home. https://sure.su.ac.th/xmlui/handle/123456789/11597
วไลรัตน์ บุญสวัสดิ์. (2558). หลักการนิเทศการศึกษา. พรศิวการพิมพ์.
วัชรา เล่าเรียนดี. (2553). การนิเทศการสอน สาขาหลักสูตรและการนิเทศ. โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร
วาสนา บุญมาก. (2562). การพัฒนารูปแบบการนิเทศภายในแบบบูรณาการเพื่อส่งเสริมสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ของครูระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
วิชิรตา วรธาดาสวัสดิ์. (2566) รูปแบบการนิเทศการศึกษาแบบผสมผสานเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูโรงเรียนมัธยมศึกษา [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร]. NU Intellectual Repository. http://nuir.lib.nu.ac.th/dspace/handle/123456789/5835
สงัด อุทรานันท์. (2530). การนิเทศการศึกษา: หลักการ ทฤษฎี และการปฏิบัติ (พิมพ์ครั้งที่ 2). มิตรสยามการพิมพ์.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2566, 6 ธันวาคม). การแถลงข่าวผลการประเมิน PISA 2022. https://pisathailand.ipst.ac.th/news-21/
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2558). แนวทางการพัฒนาครูเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะในการจัดการเรียนรู้ฐานสมรรถนะ. กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. พริกหวานกราฟฟิค.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2564) รายงานการศึกษาการพัฒนาคุณภาพผู้เรียนจากผลการทดสอบ O-NET และ PISA. สกศ.
สุภาภรณ์ กิตติรัชดานนท์. (2551). การพัฒนารูปแบบการนิเทศการจัดการเรียนการสอนในสถานศึกษาระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
สุรศักดิ ปาเฮ. (2545). การนิเทศภายใน หัวใจการปฏิรูปการเรียนรู้ในโรงเรียน. วารสารวิชาการ, 5(8), 25-31.
สุวดี อุปปินใจ. (2566). การนิเทศและการพัฒนานวัตกรรมการนิเทศการศึกษา. โรงพิมพ์ชอบพิมพ์.
อภิชาติ เนินพรหม (2566). การพัฒนากระบวนการนิเทศผสมผสานแบบร่วมพัฒนาเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะการจัดการเรียนรู้สำหรับครูผู้สอนอาชีวศึกษา สถานศึกษาประเภทวิทยาลัยการอาชีพในพื้นที่ภาคใต้. วารสารวิชาการสถาบันการอาชีวศึกษาภาคใต้ 1, 8(1), 13-22.
อรไท แสงลุน. (2564). การพัฒนารูปแบบการส่งเสริมความสามารถในการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูโดยใช้การศึกษาชั้นเรียนผ่านชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพ [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร]. NU Intellectual Repository.
Black & Wiliam. (1998). Assessment and classroom learning. Assessment in Education: Principles, Policy & Practice, 5(1), 7-74.
Bloom, B.S. (1956). Taxonomy of educational objectives, Handbook I: The cognitive domain. David McKay.
Boyan, Norman J. & Copeland, W.D. (1978). Instructional supervision training program: training coordinator’s guide. Merrill.
David Kolb. (1984). Experiential Learning. New Jersey: A Simon & Schuster Company.
Glickman, C. D., Gordon, S. P., & Ross-Gordon, J. M. (2014). SuperVision and instructional leadership: A developmental approach (9th ed.). Pearson.
Graham, C.R. (2006). Blended learning systems: Definition, current trends, and future directions. In Bonk, C. J., & Graham, C. R. (Eds.), Handbook of blended learning (pp. 3-21). Pfeiffer.
Guskey, T. R. (2000). Evaluating professional development. Corwin Press.
Johnson, D., & Johnson, B. (1999). Critical issue: Addressing the literacy needs of emergent and early readers. North Central Regional Educational Laboratory.
Joyce, B., & Showers, B. (1992). Models of teaching and learning. Pearson Education.
Joyce, B., & Weil, M. (2009). Model of teaching (8th ed.). Prentice Hall.
Knight, J. (2009). Coaching: Approaches and perspectives. Corwin Press.
Knowles, M. S. (1984). Andragogy in action: Applying modern principles of adult learning. Jossey-Bass.
Kolb, D.A. (1984). Experiential learning: Experience as the source of learning and development. Prentice Hall.
Maslow, A. H. (1943). A theory of human motivation. Psychological Review, 50(4), 370–396. https://doi.org/10.1037/h0054346
Piaget, J. (1986). The construction of reality in the child. Ballantine Books.
Schön, D. A. (1983). The reflective practitioner: How professionals think in action. Basic Books.
Skinner, B. F. (1938). The behavior of organisms: An experimental analysis. Appleton-Century-Crofts.
Stufflebeam, D. L. (1968). The CIPP model for program evaluation. Evaluation Center, Western Michigan University.
Vygotsky, L.S. (1978). Mind in society: The developmental of higher psychological processes. Harvard University Press.
Wiggins, G. (1993). Assessing student performance: Exploring the purpose and limits of testing. Jossey-Bass.
Zimmerman, B. J. (2002). Becoming a self-regulated learner: An overview. Theory into practice, 41(2), 64-70. https://doi.org/10.1207/s15430421tip4102_2
