การจัดการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคกลุ่มเกมแข่งขันร่วมกับผังมโนทัศน์ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนกีฬาเปตองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย

Main Article Content

ทิพย์สุดา เซี่ยวภู่
ก้องเกียรติ เชยชม

บทคัดย่อ

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาผลการจัดการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคกลุ่มเกมการแข่งขันร่วมกับผังมโนทัศน์ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนกีฬาเปตองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายก่อนและหลังการจัดการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคกลุ่มเกมแข่งขันร่วมกับผังมโนทัศน์ในกีฬาเปตอง กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนรัษฎานุประดิษฐ์อนุสรณ์ จำนวน 32 คน โดยคัดเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคกลุ่มเกมแข่งขันร่วมกับผังมโนทัศน์รายวิชาเปตอง 2) แบบวัดผลสัมฤทธิ์ด้านความรู้ 3) แบบวัดผลสัมฤทธิ์ด้านทักษะ 4) แบบประเมินคุณลักษณะอันพึงประสงค์ สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่า t-test dependent  ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนกีฬา  เปตองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย ด้านความรู้ และด้านทักษะหลังการจัดการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคกลุ่มเกมแข่งขันร่วมกับผังมโนทัศน์สูงกว่าก่อนเรียน และด้านคุณลักษณะอันพึงประสงค์ของผู้เรียนโดยรวมอยู่ในระดับดี 2) ผลการเปรียบเทียบการจัดการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคกลุ่มเกมการแข่งขันร่วมกับผังมโนทัศน์ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนกีฬาเปตองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย ด้านความรู้ และด้านทักษะก่อนการจัดการเรียนรู้และหลังการจัดการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคกลุ่มเกมแข่งขันร่วมกับผังมโนทัศน์ แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่า การบูรณาการการเรียนรู้แบบร่วมมือเข้ากับเครื่องมือทางปัญญาเป็นแนวทางที่มีประสิทธิภาพในการพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนกีฬาเปตองอย่างรอบด้าน ทั้งด้านความรู้ ทักษะ และคุณลักษณะอันพึงประสงค์

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เซี่ยวภู่ ท., & เชยชม ก. . (2025). การจัดการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคกลุ่มเกมแข่งขันร่วมกับผังมโนทัศน์ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนกีฬาเปตองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย. e-Journal of Education Studies, Burapha University, 7(3), 70–83. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/ejes/article/view/282635
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). คู่มือประเมินสมรรถนะสำคัญของผู้เรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560). สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.

ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2560). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 13). อมรการพิมพ์.

ทิศนา แขมมณี. (2566). ศาสตร์การสอน (พิมพ์ครั้งที่ 26). สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นุชลี อุปภัย. (2555). จิตวิทยาการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 2). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ประหยัด พิมพา. (2561). การศึกษาไทยในปัจจุบัน. วารสารมหาวิทยาลัยมหามงกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 7(1), 242-249.

ปิยชาติ พร้อมใจ. (2561). การพัฒนาแบบฝึกเพื่อส่งเสริมทักษะพื้นฐานกีฬาเซปักตะกร้อและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนกลุ่มสาระการเรียนรู้สุขศึกษาและพลศึกษา ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 1(3), 17-29.

พัชรียา จันทร์ดา. (2565). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและสมรรถภาพทางกาย เรื่อง การเคลื่อนไหวและการออกกำลังกายโดยใช้เทคนิคการสอนแบบ TGT ร่วมกับกิจกรรมการละเล่นพื้นบ้านสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่1. [วิทยานิพนธ์หลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยอุตรดิตถ์.

พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2556). หลักการวัดและประเมินผลการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 8). เฮ้าส์ ออฟ เคอร์มิสท์.

พิมพันธ์ เดชะคุปต์. (2544). การเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ: แนวคิดวิธีและเทคนิคการสอน 1. เดอะมาสเตอร์กรุ๊ฟแมนเนจเม้นท์.

ภัทร อัญชลีนุกูล. (2561). ผลของการจัดกิจกรรมพลศึกษากีฬาเปตองด้วยกลวิธี THINK-PAIR -SHARE ที่มีต่อความสามารถในการแก้ปัญหาของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา, 13(2), 374-384.

วนินทร สุภาพ. (2561). เครื่องมือสำคัญสำหรับการจัดการศึกษาคณิตศาสตร์ในศตวรรษที่ 21. วารสารวิชาการเครือข่ายบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือ, 8(14), 1-14.

วิมลรัตน์ สุนทรโรจน์. (2555). นวัตกรรมเพื่อการเรียนรู้ : ภาควิชาหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม (พิมพ์ครั้งที่ 2). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ศิวนันท์ อธิจันทรรัตน์. (2564). ผลของการจัดการเรียนรู้พลศึกษาแบบร่วมมือด้วยเทคนิคแบบเพื่อนช่วยเพื่อน และแบบ เอส.ที.เอ.ดี.ที่มีต่อทักษะเทควันโดของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ]. http://ir-ithesis.swu.ac.th/dspace/bitstream/123456789/1498/1/gs591130101.pdf.

สาลี่ สุภาภรณ์. (2559). ผลกระทบของการสอนเทนนิสด้วยวิธีสอนแบบแทคติคอลกับวิธีสอนโดยตรง. วารสารคณะพลศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 16(1), 20-34.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาตรัง กระบี่. (2567, 10 มิถุนายน). ระบบจัดเก็บข้อมูลนักเรียนรายบุคคล (Data Management Center) ปีการศึกษา 2567 รอบที่ 3. https://portal.bopp- obec.info/obec67/publicstat/report?areaCode=00920001& schoolCode=

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา กลุ่มพัฒนากระบวนการ เรียนรู้. (2553). แนวทางการจัดการเรียนรู้ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 (พิมพ์ครั้งที่ 2). กลุ่มพัฒนากระบวนการเรียนรู้ สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษาสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.

สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2554). แนวทางการพัฒนาการวัด และประเมินคุณลักษณะอันพึงประสงค์ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551 (พิมพ์ครั้งที่ 3). โรงพิมพ์ชุมชนสหกรณ์การเกษตร แห่งประเทศไทย.

สุภาพร คางคำ และศิริพร พึ่งเพ็ชร์. (2565). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนกลุ่มสาระสุขศึกษาและพลศึกษาสาระความปลอดภัยในชีวิตของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ด้วยการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิค STAD. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 5(2), 72-81.

สุวิทย์ มูลคำ. (2547). กลยุทธ์กำรสอนคิดเชิงมโนทัศน์. (พิมพ์ครั้งที่ 3). ภาพพิมพ์.