FRAUDULENT MISREPRESENTATION OF CONTRACTUAL CAPACITY FROM INCAPACITIES

Main Article Content

อภัชชา ประจงทัศน์

Abstract

It’s necessary to give a special protection to the incapacities in the forms of limited contractual capacity, however ; due to the requirements to be some kinds of the incapacities and the nature of contract in present days which can make through face to face communication and through the internet, it can cause a probability for the incapacities to abuse their rights by using any fraudulent means to induce others to believe that they are a person with full capacity.  Nowadays there is no specific provision regarding on the principle and legal consequence of this issue in Thailand, while conducting the comparative study from the law of the Federal Republic of Germany,  Japan , England and the U.S.A. , there are discussions on this issue  in order to be an example of enforcement for the possible cases happening in the future and in some countries they prescribed this issue into the written law.  Therefore , there is a legal problem that if the cases relating to fraudulent misrepsentation of contractual capacity are brought to the court , which legal principle or doctrine can the court use in considering so as to punish the bad faith incapacities and to protect the other bona fide party? According to this research, it has been found that state may resolve the problem by imposing the provision of principle and legal consequences for fraudulent misrepresentation of contractual capacity from incapacities and by interpreting the existing law of restitution and law of tort to be effectively applied as one of legal consequences for their fraudulent act.

Article Details

Section
Articles

References

1.กิตติศักดิ์ ปรกติ. หลักกฎหมายบุคคล. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: วิญญูชน, 2556.
2.จิ๊ด เศรษฐบุตร. กฎหมายแพ่งและพาณิชย์ว่าด้วยบุคคล. พระนคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์และการเมือง, 2485.
3.จิ๊ด เศรษฐบุตร. หลักกฎหมายแพ่งลักษณะนิติกรรมและสัญญา. พิมพ์ครั้งที่ 7. แก้ไขเพิ่มเติมโดย ดาราพร ถิระวัฒน์. กรุงเทพฯ: โครงการตำราและเอกสารประกอบการสอน คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2556.
4.หลวงสารสาสน์ประพันธ์. ประมวลแพ่งและพาณิชย์ บรรพ 2. ม.ป.ท.: ม.ป.พ.
5.สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. รายงานการประชุมคณะกรรมการพิจารณาชำระสะสางประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ พ.ศ.2522 ครั้งที่ 1083-42/2522 ถึง ครั้งที่ 1127-42/2523 รายงานการประชุมครั้งที่ 1090 -6/2523 วันที่ 6 กุมภาพันธ์ 2523.
6.สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. ข้อเสนอแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บรรพ 1. สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกากรุงเทพ, 2534.
7.ไพจิตร ปุญญพันธุ์ “ความรับผิดทางสัญญาและละเมิดของผู้ไร้ความสามารถ (ในกรณีที่การละเมิดมีความใกล้ชิดเกี่ยวข้องกับการไม่ปฏิบัติตามสัญญา).”ดุลพาห. เล่มที่ 1. ปีที่ 55, มกราคม-เมษายน 2551.
8.Charles Mitchell & Paul Mitchell. “Leslie v Sheill [1914] 3 KB 607, 611–12 (Lord Sumner), 620–1 (Kennedy LJ).” in Landmark Cases in Law of Restitution. Oxford and Portland Oregon, 2006.
9.Francis M. Burdick. The Law of Torts: A Concise Treatise on the Civil Liability at Common Law and Under Modern Statutes for Actionable Wrongs to Person and Property. Beard Books, 2000.
10.G E Palmer. The Law of Restitution vol 1. Boston: Little. Brown & Co., 1978.
11.Ian Brown and Adrian Chandler. Law of contract. 3rd ed. London U.K.: Blackstone, 2001.
12.J. E. de Becker. Annotated Civil Code of Japan. London: Butterworth, 1909.
13.J. E. De Becker. Annotated Civil Code of Japan Vol. 2. London: Butterworth, 1909.
14.Linda H. Edwards. Legal Writing: Process, Analysis, and Organization. Wolters Kluwer Law & Business, 2018.
15.Michelle Backstrom and Pip Trowse. Contracts / Leanne Wiseman. 4th ed. Chatswood N.S.W.: LexisNexis Butterworths, 2012.
16.Stone Richard. The modern law of contract. 9th ed. New York: Routledge, 2011.
17.Treitel and Guenter Heinz. The law of contract. Sweet & Maxwell: Stevens & Sons, 1991.
18.James T. Britt. “May an Infant Disaffirm a Contract Which He Has Induced the Other Party to Enter by Misrepresenting His Age.”, St. Louis L. Rev. 10, (1925).
19.Harlington Wood. “Validity of Transactions with Minors and Incompetents.” University of Illinois Law Forum, 1951.
20.Henry A. L. Hall. “The Liability of an Infant Who Represents Himself of Age.” The Yale Law Journal. 8(5), 1899.
21.Clark Miller. “Fraudulent Misrepresentations of Age as Affecting the Infant's Contracts-A Comparative Study.” University of Pittsburgh Law Review. Vol.15, 1953.
22.Mindy Chen Wishart. “Unjust Factors and the Restitutionary Response.” Oxford Journal of Legal Studies. Vol.20/4, winter 2000.
23.Bant Elise. "Incapacity, Non Est Factum and Unjust Enrichment." Melbourne University Law Review. no. 14. 33(2), 2009.
24.Michael Traynor. “The Restatement (Third) of Restitution & Unjust Enrichment: Some Introductory Suggestions.” Wash. & Lee L. Rev. 68, 2011.
25.Clemons v. Olshine. “54 Ga. App. 290 (187 S. E. 711).” https://law.justia.com/cases/georgia/court-of-appeals/1955/35727.html, December 27, 2018.
26.Hiroto Dogauchi. “Contract Law in Japan.” https://www.law.tohoku.ac.jp/kokusaiB2C/overview /contract.html#chapter2-1, March 10, 2019.