CRIMINAL MEASURES TO RESOLVE ACADEMIC PLAGIARISM
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This article examines the criminal measure to resolve academic plagiarism which is critical frauds that poses a significant threat to educational progress since plagiarists’ competence and knowledge has not been developed during the creation of the academic research. Furthermore, the plagiarism impacts the individuals whose works are copied, as it violates their copyrights. Additionally, it affects those who are deceived to believe such work is genuine and use such plagiarism for their own benefits such as use as the reference in their academic work, secure employment, seek higher salaries or attain other benefits. Therefore, it is crucial to address the issue of plagiarizing academic works under the idea that whether criminal measures can be used to rectify this problem and determine the extent of criminal responsibility borne by the plagiarists.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความหรือข้อความคิดเห็นใด ๆ ที่ปรากฏในวารสารบัณฑิตศึกษานิติศาสตร์เป็นวรรณกรรมของผู้เขียนโดยเฉพาะคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
References
หนังสือ
ภาษาไทย
กัญจนา บุณยเกียรติ และประไพพิศ มงคลรัตน์, การลักลอกผลงานทางวิชาการและวรรณกรรม (Plagiarism) (พิมพ์ครั้งที่ 2, โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 2556).
เกียรติขจร วัจนะสวัสดิ์, คำอธิบายกฎหมายอาญา ภาค 1 (เล่ม 1) (พิมพ์ครั้งที่ 11, พลสยาม พริ้นติ้ง (ประเทศไทย) 2562).
เกียรติขจร วัจนะสวัสดิ์, คำอธิบายกฎหมายอาญา ภาค 1 (เล่ม 2) (พิมพ์ครั้งที่ 11, พลสยาม พริ้นติ้ง (ประเทศไทย) 2562).
คณิต ณ นคร, กฎหมายอาญาภาคทั่วไป (พิมพ์ครั้งที่ 6, วิญญูชน 2560).
จุมพล ภิญโญสินวัฒน์ และภูมินทร์ บุตรอินทร์, ประวัติศาสตร์และแนวคิดเกี่ยวกับทรัพย์สินทางปัญญา (พิมพ์ครั้งที่ 2, โครงการตำราและเอกสารประกอบการสอน คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 2561).
ทวีเกียรติ มีนะกนิษฐ และรณกรณ์ บุญมี, คำอธิบายกฎหมายอาญา ภาคความผิดและลหุโทษ (พิมพ์ครั้งที่ 18, วิญญูชน 2564).
ทวีเกียรติ มีนะกนิษฐ และรณกรณ์ บุญมี, คำอธิบายกฎหมายอาญา ภาคทั่วไป (พิมพ์ครั้งที่ 23, วิญญูชน 2564).
ปกป้อง ศรีสนิท, กฎหมายอาญาชั้นสูง (พิมพ์ครั้งที่ 3, วิญญูชน 2563).
ปริญญา ดีผดุง, หลักกฎหมายลิขสิทธิ์และบทวิเคราะห์ (สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 2563).
ศักดิ์ สนองชาติ, คำอธิบายนิติกรรมและสัญญา (พิมพ์ครั้งที่ 10, นิติบรรณการ 2551).
อุททิศ แสนโกศิก, กฎหมายอาญาภาค 1.
ภาษาต่างประเทศ
Byan A Garner, Editor in Chief, Black’s Law Dictionary (Tenth edition. USA: Thomson Reuters 2014).
Jacques Hallak and Muriel Poisson, Corrupt Schools, Corrupt Universities: What Can be Done? (Paris: International Institute for Education Planning, 2007)
John Stuart Mill, ON LIBERTY (4th edn, Longmans, Green, Reader And Dyer 1869).
Simester A and von Hirsch A, Crimes, Harms and Wrongs: on the Principles of Criminalisation (Hart 2011).
บทความ
ภาษาไทย
รณกรณ์ บุญมี, ‘The criminal law as the ultima ratio : the principle that needs a qualification กฎหมายอาญาต้องเป็นวิถีทางสุดท้าย : หลักการที่ต้องปรับปรุง’ ใน อานนท์ มาเม้า (บรรณาธิการ) นิติธรรมประจักษ์ สุรศักดิ์ 60 ปี (โรงพิมพ์เดือนตุลา 2561).
ธานินทร์ กรัยวิเชียร, ‘สิทธิในศิลปกรรมของศิลปิน’ (2505) 20 บทบัณฑิตย์.
ภาษาต่างประเทศ
Brian L Frye, ‘Plagiarism is Not a Crime’ (2016) 54 Duquesne Law Review 133.
Collins, M.E. & Amodeo, ‘M. Responding to plagiarism in schools of social work: considerations and recommendations’(2005) 41 Journal of Social Work Education 3.
Nils Jareborg, ‘Criminalization as Last Resort (Ultima Ratio)’ 2 Ohio State Journal of Criminal Law 521.
Robinson PH, ‘The criminal-civil distinction and the utility of desert’ (1996) 76 Boston University Law Review 201.
Steven D Levitt and Thomas J Miles, “Empirical study of criminal punishment” in A.Mitchell Polinsky and Steven Shavell, Handbook of Law and Economics (Elsevier 2007) 1
Stuart P Green, ‘Plagiarism, Norms, and the Limits of Theft Law: Some Observations on the Use of Criminal Sanctions in Enforcing Intellectual Property Rights’ (2002) 1 Hastings Law Journal.
Sutherland-Smith, W. Academic perceptions of student plagiarism in writing, Pandora’s box. Journal of English for academic purposes 4 (2005).
วิทยานิพนธ์
ภาษาไทย
เมษยา โรจนอารีย์, ‘การฉ้อฉลทางวิชาการ : ศึกษาการกำหนดความผิดอาญาฐานรับจ้างทำวิทยานิพนธ์’ (วิทยานิพนธ์ นิติศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 2559).
อมรา ทรัพย์ไพศาล, ‘ธรรมสิทธิของผู้สร้างสรรค์’ (วิทยานิพนธ์ นิติศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 2531).
รายงานผลการวิจัย
ภาษาไทย
ภูมินทร์ บุตรอินทร์, ‘โครงการศึกษาวิจัย เรื่อง รัฐกับแนวทางการบังคับสิทธิในกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาอย่างมีประสิทธิภาพ : ศึกษาเปรียบเทียบประเทศไทยและประเทศฝรั่งเศส’ (คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 2554).
เอกสารอื่น ๆ
ภาษาไทย
สุวิมล ว่องวาณิช และวิไลวรรณ ศรีสงคราม, ‘การลอกเลียนงาน (Plagiarism)’ (เอกสารประกอบการประชุมที่จัดโดยสำนักงานสภาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, วันที่ 16 มิถุนายน 2553)
ภาษาต่างประเทศ
Miguel Roig, ‘Avoiding Plagiarism, Self-plagiarism, and Other Questionable Writing Practices: A Guide to Ethical Writing’ (U.S. Department of Health and Human Services, Office of Research Integrity) <https://ori.hhs.gov/avoiding-plagiarism-self-plagiarism-and-other-questionable-writing-practices-guide-ethical-writing> สืบค้นเมื่อ 2 พฤษภาคม 2565.
