ASEAN Way : บทเพลงประจำชาติกลุ่มอาเซียน การเรียบเรียงเสียงประสานสำหรับวงโยธวาทิต
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่อง ASEAN Way : บทเพลงประจำชาติกลุ่มอาเซียน การเรียบเรียงเสียงประสานสำหรับวงโยธวาทิต มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อเรียบเรียงเสียงประสานเพลง ASEAN Way สำหรับวงโยธวาทิต 2) เพื่อสร้างผลงานศิลปะเชิงสร้างสรรค์ โดยผ่านกระบวนการวิจัย มีวิธีการดำเนินการวิจัย โดยแนวคิดการเรียบเรียงเสียงประสานเพลง แนวคิดในการจัดรูปแบบวงดนตรี ที่มีความสอดคล้องกับหลักการประพันธ์ดนตรีตะวันตก ซึ่งมาจากกระบวนการศึกษาบริบทของกลุ่มประเทศอาเซียนและค้นพบเอกลักษณ์ที่ชัดเจน คือ รูปแบบวงโยธวาทิต โดยการออกแบบดนตรีรูปแบบเพลงมาร์ช
ผลการวิจัยพบว่า (1) การเรียบเรียงเสียงประสานเพลง ASEAN Way สำหรับวงโยธวาทิต ผู้วิจัยได้ออกแบบรูปแบบดนตรีที่มีความสอดคล้องกับลักษณะของเพลงมาร์ช ด้วยแนวคิดการสร้าง ทำนองสอดประสานตามแนวทางการประพันธ์เพลงตะวันตกด้วยเทคนิคต่าง ๆ โครงสร้างเพลง ประกอบด้วย 10 ท่อน ด้วยการพัฒนาท่อนเพลงหลัก 3 ท่อน ซึ่งผู้วิจัยได้ประพันธ์ ท่อนนำ ท่อนเชื่อม โดยแนวคิดการสร้างทำนองที่มีความสอดคล้องกับทำนองหลักของบทเพลง การประสานเสียง มุ่งเน้นการสร้างความสมดุลกับทำนองด้วยคอร์ด 3 เสียง เชื่อมโยงกับโหมด เมเจอร์ และ ไมเนอร์ ด้วยเทคนิควงจรคู่ 5 (Circle of Fifth) และ สีสัน ทางดนตรีมีแนวคิด 3 ประเด็น ได้แก่ 1) การสร้างทำนองสอดประสาน 2) การสร้างทำนองจากเทคนิคของแต่ละเครื่องดนตรี และ 3) การกระจายเสียงให้เครื่องดนตรีอย่างเหมาะสม โดยมีเทคนิคที่สำคัญ คือ Bass Subject ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ที่โดดเด่น ที่ผู้วิจัยได้ออกแบบตามความเหมาะสมของทำนองหลัก (2) เพื่อสร้างผลงานศิลปะเชิงสร้างสรรค์ โดยผ่านกระบวนการวิจัย ด้วยการทบทวนวรรณกรรม และเอกสาร เพื่อสืบค้นบริบทต่าง ๆ ด้วยวิธีวิทยา นำมาสู่แนวคิดในการสร้างสรรค์ผลงาน โดยพบว่าอัตลักษณ์ที่สำคัญของชาติอาเซียนมีความเชื่อมโยงกับระบบทหาร ซึ่งการนำเสนอที่สมบูรณ์ในวงกว้าง คือ การส่งเสริมให้นักเรียนนักศึกษาสามารถเข้าถึงบทเพลงโดยการออกแบบงานสร้างสรรค์สำหรับวงโยธวาทิต
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กิตติ ศรีเปารยะ. (2540). เพลงพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชฯ
กรณีศึกษา : วิเคราะห์ทำนอง. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหิดล).
ณรงค์ โพธิ์พฤกษานันท์. (2013). อาเซียนศึกษา. กรุงเทพฯ: แมคกรอ-ฮิล.
ณัชชา พันธุ์เจริญ และคณะ. (2559). ดนตรีลิขิต รวมบทความดนตรีสร้างสรรค์เชิงวิชาการ. กรุงเทพฯ:
ธนาเพลส
ประทีป สุพรรณโรจน์. (2563, 10 มิถุนายน). หัวหน้ากองวิทยาการ กรมดุริยางค์ทหารบก. สัมภาษณ์.
วิรัตน์ เลี้ยงสมบูรณ์. (2540). คู่มือนักดนตรี 3. นครปฐม: สำนักพิมพ์วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัย
มหิดล.
สำเภา ไตรอุดม และ กิตติคุณ สดประเสริฐ. (2556). โน้ตเพลง The ASEAN Way. กรุงเทพฯ:
มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สุกรี เจริญสุข. (2531). เพลงชาติไทย. ถนนดนตรี. 2(5), 56–57.
อัศวิน นาดี. (2563). มาร์ชราชนาวิกโยธิน บทเพลงพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิ
พลอดุลยเดช : แนวคิดการเรียบเรียงเสียงประสานเพลงโดย วิจิตร์ จิตรรังสรรค์. ใน จิรายุ
ทรัพย์สิน (บ.ก.). กระบวนทัศน์ใหม่เพื่อสืบสานอัตลักษณ์สร้างสรรค์ภูมิปัญญาสู่การพัฒนา
ท้องถิ่นตามศาสตร์พระราชา น.49–59. สุรินทร์: คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์.