การพัฒนาทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษจากการเล่าเรื่องพระมหาชนกสำหรับนักศึกษาเอกภาษาอังกฤษปีที่ ๒ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี

Main Article Content

นันท์นภัส อยู่ประยงค์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษจากการเล่าเรื่องพระมหาชนกสำหรับนักศึกษาเอกภาษาอังกฤษปีที่ 2 คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี และ 2) ศึกษาแนวทางในการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนเพื่อพัฒนาทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษของนักศึกษาในรายวิชาภาษาอังกฤษในสื่อมวลชน จำนวน 30 คน ซึ่งเป็นนักศึกษาเอกภาษาอังกฤษชั้นปีที่ 2 โดยใช้วิธีเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) โดยดำเนินการทดลองตามแบบแผนการวิจัย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย 1) แบบประเมินการสื่อสารภาษาอังกฤษ ก่อนและหลังเรียน และ 2) การสังเกตและการบันทึกพฤติกรรมการเรียนในระบบออนไลน์เพื่อวิเคราะห์และสรุปหาแนวทางในการพัฒนากิจกรรมการเรียนการสอนในรายวิชาภาษาอังกฤษในสื่อมวลชน ระยะเวลาที่ใช้ในการทดลอง 3 สัปดาห์ ของภาคการศึกษาที่ 1/64 ทำการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ


     ผลการศึกษาพบว่า ทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษหลังการเรียนพบว่ามีการพัฒนาขึ้นโดยคะแนนในการประเมินแต่ละด้านสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 โดยภาพรวมนักศึกษาส่วนใหญ่มีความสนุกสนานเพลิดกับกิจกรรมการเรียนการสอนที่ทำให้นักศึกษามีโอกาสได้ใช้ภาษาอังกฤษเพิ่มมากขึ้น จากการสังเกตและวิเคราะห์แนวทางในการพัฒนากิจกรรมการเรียนการสอนในรายวิชานี้พบว่ามี 5 แนวทางหลักๆคือ                                 1) การให้นักศึกษามีส่วนร่วมในชั้นเรียน 2) การแทรกบทเรียนฝึกการออกเสียง 3) การฝึกฝนเพื่อสร้างความมั่นใจในการสื่อสาร 4) การแทรกกิจกรรมที่หลากหลาย 5) การเพิ่มกิจกรรมให้ผู้เรียนได้ใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสารมากขึ้น

Article Details

บท
บทความวิจัย
Author Biography

นันท์นภัส อยู่ประยงค์, คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชขธานี

สาขาภาษาอังกฤษ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์

 มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี

References

ณัชปภา โพธิ์พุ่มและคณะ. (2561). การพัฒนาทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษของนักเรียนในจังหวัด

สุรินทร์โดยใช้กระบวนการทฤษฏี CLT ทุนอุดหนุนวิจัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

นงนุช สีสันต์. (2561). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับสภาพการจัดการเรียนการสอนภาษาอังกฤษเพื่อการ

สื่อสารของครูในโรงเรียนมัธยมศึกษาภาคบังคับ ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาประจวบคีรีขันธ์เขต 2 (วิทยานิพนธ์ มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร).

ประดิษฐ์ คำมุงคุณและคณะ. (2562) ความวิตกกังวลในการพูดภาษาอังกฤษของนักศึกษาชั้นปีที่ 1

มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตล้านนา วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์ 6(10)

เพ็ญยุพา แย้มศรี และคณะ. (2563). การพัฒนากิจกรรมภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารโดยใช้การจัดการ

เรียนรู้แบบร่วมมือสำหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย การประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานระดับชาติ ราชธานีวิชาการครั้งที่ 5 การวิจัยเพื่อการเปลี่ยนแปลง สืบค้นเมื่อ 25 พฤษภาคม 2564, จาก

http://rtunc2020.rtu.ac.th/Production/proceeding/pdf/Oral%20Presentation/Oral4ED/5ED_O06.pdf

วราพรรณ จิตรัมย์. (2559). ผลการใช้ชุดกิจกรรมฝึกทักษะการฟังและการพูดภาษาอังกฤษสําหรับ

นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โดยการเรียนรู้เทคนิค CLT. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์).

วิไล ตันเสียงสม. (2548). การพัฒนาความสามารถด้านการฟังและการอ่านภาษาอังกฤษของนักเรียน

ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ด้วยวิธีการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัย

ศิลปากร)

สิริวรรณ โพธิ์ทองและวนิดา อัญชลีวิทยกุล. (2561). การใช้การสอนแบบเล่าเรื่องเพื่อพัฒนาทักษะการ

พูดภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสวนดุสิต).

อมรรัตน์ ผุดสุวรรณ. (2560). รูปแบบการเรียนการสอนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารด้านการฟังด้วย

เครือข่ายสังคมออนไลน์เพื่อการศึกษาของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์).

อารีญา เชี่ยวจอหอ. (2551). การใช้การเล่าเรื่องเพื่อเพิ่มความสามารถด้านการฟังภาษาอังกฤษของ

นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนอัสสัมชัญคอนแวนต์ สีลม. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).

อรพรรณ ฤทธิ์มั่น และบัลลังก์โรหิตเสถียร. (2559). ข่าวสำนักงานรัฐมนตรี38/2559 หารือกับ

เอกอัครราชทูตสหรัฐอเมริกา. สืบค้นเมื่อ 15 พฤษภาคม 2564, จาก

http://www.moe.go.th/websm/2016/jan/038.html