Electoral system with Thai Politics.

Authors

  • บุรฉัตร จันทร์แดง มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม

Keywords:

Electoral system, Thai Politics.

Abstract

Thailand has used electoral system several forms. Both zoning and zoning by phone number, and no one has the roster. A list of accounts and different proportions. The election of these two Starting from 1997 Constitution also contains other terms such as scheduled and the candidate must belong to a political party. A merger and the merger may not have representatives at the party together with the representatives of the party has changed and not allowed to change party affiliation. I agree that no electoral system is perfect or any terms. The system will use any election. It is a challenge to the constitution. Which must be considered in context the electoral system designed to fit in as much as possible.

Author Biography

บุรฉัตร จันทร์แดง, มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม

รัฐประศาสนศาสตร์

References

กังวาล ทองเนตร. (2546). รัฐศาสตร์การปกครอง. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ตระกูล มีชัย. (2546). รายงานฉบับสมบูรณ์ การศึกษารวบรวมข้อมูลด้านการเมืองการปกครองไทย เรื่อง การเมืองการปกครองท้องถิ่นไทย ส่วนที่หนึ่ง แนวนโยบายของรัฐ เกี่ยวกับการกระจายอำนาจและการปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
ตระกูล มีชัย. (2546). รายงานฉบับสมบูรณ์ การศึกษารวบรวมข้อมูลด้านการเมืองการปกครองไทย เรื่อง การเมือง การปกครองท้องถิ่นไทย ส่วนที่สาม การเลือกตั้งท้องถิ่น.กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า. ตระกูล มีชัย. (2546). รายงานฉบับสมบูรณ์ การศึกษารวบรวมข้อมูลด้านการเมืองการปกครองไทย เรื่อง การเมืองการปกครองท้องถิ่นไทย ส่วนที่ห้า เอกสารวิชาการและงานวิจัย. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
ธเนศวร์ เจริญเมือง. (2540). 100 ปีการปกครองท้องถิ่นไทย พ.ศ. 2440-2540. กรุงเทพฯ: คบไฟ.
บวรศักดิ์ อุวรรณโณ. (2538). กฎหมายมหาชน เล่ม 3 ที่มาและนิติวิธี. กรุงเทพ: สำนักพิมพ์นิติธรรม.
ประจักษ์ ก้องกีรติ. (2555). การเมืองว่าด้วยการเลือกตั้ง: วาทกรรม อำนาจ และพลวัตชนบทไทย. นนทบุรี: ฟ้าเดียวกัน.
พิสิษฏ์ นาสี และชัยพงษ์ สำเนียง. (2556). “การเลือกตั้ง: การสร้างเครือข่ายและสายใยความสัมพันธ์ในการเมืองระดับท้องถิ่น.”วารสารสถาบันพระปกเกล้า 10, 3 (กันยายน-ธันวาคม):77-109.
เพียงกมล มานะรัตน์. (2547). การเมืองเรื่องการเลือกตั้ง: ศึกษากรณีการรณรงค์หาเสียงเลือกตั้งนายกเทศมนตรีของเทศบาลนครเชียงใหม่ ปี พ.ศ. 2547. วิทยานิพนธ์รัฐศาตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการปกครอง ภาควิชาการปกครอง คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุรวุฒิ แพชนะ. (2550). พฤติกรรมการไปใช้สิทธิเลือกตั้งผู้บริหารท้องถิ่นของประชาชนในเขตเทศบาล ศึกษาเฉพาะกรณีของเทศบาลหลังสวน จังหวัดชุมพร. รายงานการศึกษาอิสระ ปริญญา
รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
อรทัย ก๊กผล. (2547). สารานุกรมการปกครองท้องถิ่นไทย หมวดที่ ๓ พัฒนาการและรูปแบบการปกครองท้องถิ่นไทย ลำดับที่ ๕ เรื่อง กรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
เอกพลณัฐ ณัฐพัทธนันท์. การเลือกตั้งท้องถิ่น. สถาบันพระปกเกล้า. เข้าถึงจาก : http://wiki.kpi.ac.th/index.php?title=การเลือกตั้งท้องถิ่น.
เอนก เหล่าธรรมทัศน์. (2545). ประชาธิปไตยท้องถิ่น: สาระสำคัญของการเมืองและการปกครองส่วนท้องถิ่น.นนทบุรี: สำนักพิมพ์มิติใหม่, หน้า 25-28.
แอนดรูว์เรย์โนลด์สฺและคณะ. (2555). การออกแบบระบบเลือกตั้ง: คู่มือเล่มใหม่ของ International IDEA (สกุล สื่อทรงธรรม และอรวรรณ ยะฝา, ผู้แปล). กรุงเทพฯ: เบสท์กราฟิค.
Funatsu, Tsuruyo. (2003). Changing Local Elite Selection in Thailand; Emergence of New Local Government Presidents after Direct Elections and Theirs Capabilities. IDE Discussion Paper No. 411, Institute of Developing Economies.
Marschall, Melissa J. (2010). “The Study of Local Elections in American Politics,” In Jan E. Leighley, ed. The Oxford Handbook of American Elections and Political Behavior. Oxford: Oxford University Press, Chapter 25.
Marschall, Melissa, Paru Shah and Anirudh Ruhil, (2011). “The Study of Local Elections: A Looking Glass into the Future,” PS: Political Science and Politics 44, 1: 97-100.
Rallings, Colin and Michael Thrasher. (1997). Local Elections in Britain, New York: Routledge.

Additional Files

Published

2019-06-30

Issue

Section

Academic Article