The Problem-Factor in Buddhism Propagation of Phrasaŋghāthikāras, the Student-monks of Buddhist Affairs Administration in Mahamakut Buddhist University, Isan Campus, Generation 1-4

Authors

  • ธนกร ชูสุขเสริม 0857542299

Keywords:

Problem-factor, Buddhism propagation,, Buddhist affairs administration

Abstract

The objectives of this research were: 1) to study the problem-factor in Buddhism propagation of Phrasaŋghāthikāras, the student-monks of Buddhist affairs administration in Mahamakut Buddhist University, Isan campus, generation 1-4, bachelor degree level, 2) to study the problem resolution in Buddhism propagation. The sampling of this research was 53 Phrasaŋghāthikāras with the table of Krejcie and Morgan.  It was easy sampling by drawing the lots using the questionnaires and then calculated by a package of computer program. The used statistics were percentage and standard deviation.

            The results of this research were as follows:

            1) The problems in Buddhism propagation of Phrasaŋghāthikāras, by overview, were in the much level every part. Considering each part, it was found that the problems in Buddhism propagation, the part of most problems was an ideology. And the part of problem at the least was the budget.

            2) The problem resolution in Buddhism propagation was: Phrasaŋghāthikāras should be the good samplers in morality part. Phrasaŋghāthikāras must go out to propagate Buddhism in the invited places by propagating it in progress more than the present and teach an importance of Buddhism to every group of people, stability of Buddhism including having loving-kindness in helping people free from suffering according to one’s ability by using different forms of propagation such as a sermon or lecture, printed matters, audio-visual aids. Nevertheless the government should increase the regular money and remuneration or award. And the private sectors or people should donate other valuables for Phrasaŋghāthikāras in propagation.

 

Keywords: Problem-factor, Buddhism propagation, Buddhist affairs administration

References

ภาษาบาลี
ขุ.ธ.อ. (บาลี) 2/149-151.
ที.ม.(ไทย) 4/32/40.
ที.ม.(บาลี)4/32/38.
พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ ข้อ 247.
ม.ม.(ไทย) 13/387/481.
อง.จตุกฺก.21/111/237.
กรมการศาสนา กระทรวงวัฒนธรรม, แผนพัฒนาส่งเสริมคุณธรรมเสริมสร้างความสมานฉันท์ตาม
ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงสู่สังคมอยู่เย็นเป็นสุข พุทธศักราช 2551, พิมพ์ครั้งที่ 3, (กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมชนสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย, 2550.
กำพล สิงหรัตน์, “การบริหารงบประมาณขององค์การบริหารส่วนจังหวัดระยอง”, การศึกษา
ค้นคว้าอิสระรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, (บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา),
2545.
เกรียงศักดิ์ เขียวยิ่ง, การบริหารทรัพยากรมนุษย์ , (ขอนแก่น:โรงพิมพ์คลังนานาวิทยา) 2543.
จารัญ กาอินทร์. “ปัญหาการเรียนการสอนวิชาพระพุทธศาสนา ระดับมัธยมศึกษาตอนต้น:
กรณีศึกษาโรงเรียนในอำเภอเมืองปาน จังหวัดเชียงใหม่”, วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์
มหาบัณฑิต, (วิชาเอกหลักสูตรและการสอน), (บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่),
2539.
ชาญชัย อาจินสมาจาร, หลักการสอนทั่วไป (กรุงเทพฯ: บริษัทรวมสาส์น(1977)จำกัด), 2547.
ณัฏฐพันธ์ เขจรนันทน์, การจัดการทรัพยากรมนุษย์, (กรุงเทพฯ: บริษัทซีเอ็ดยูเคชั่น จำกัด
มหาชน), 2546.
ณัฐนันท์ ประกายสันติสุข, “ศึกษาประสิทธิผลของการสื่อสารในการเผยแผ่ธรรมะ หลักสูตรการ
พัฒนาจิตให้เกิดปัญญาและสันติสุข”, วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, (บัณฑิต
วิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย), 2541.
ทรงศักดิ์ พลดาหาญ, “การพัฒนาระบบการเงินของสถาบันราชภัฏเลย”, วิทยานิพนธ์ศิลป
ศาสตรมหาบัณฑิต, (บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยขอนแก่น), 2543.
ธานี กลิ่นเกสร, “ผลการฝึกอบรมทางพระพุทธศาสนาเพื่อพัฒนาหิริโอตตัปปะและทัศนคติต่อ พุทธศาสนาของนักศึกษาวิทยาลัยเทคนิคพัทลุง”, วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต
(การมัธยมศึกษา), (บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร),
2536.
นงเยาว์ ชาญณรงค์ ผ.ศ., ศาสนากับสังคม, พิมพ์ครั้งที่ 2, (กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์
มหาวิทยาลัยรามคำแหง), 2536.
บรรพต วีระสัยและคณะ, รัฐศาสตร์ทั่วไป, (กรุงเทพฯ: บริษัท ประชาชน จำกัด) 2532.
ฝ่ายฝึกอบรม กองแผนงาน กรมการศาสนา กระทรวงศึกษาธิการ, คู่มือพระสังฆาธิการ ว่าด้วยเรื่อง
การคณะสงฆ์และการศาสนา, พิมพ์ครั้งที่ 1, (กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์การศาสนา),
2549.
พระครูศรีปริยัติวิกรม (วัชรพงษ์ ทินฺนาโภ), ศึกษาเทคนิคและรูปแบบการเผยแผ่พุทธธรรมของ
พระเทพสิงหบูรพาจารย์ (จรัญ ฐิตธมฺโม), วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต
(ธรรมนิเทศ), (บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย), 2546.
พระเทพดิลก(ระแบบ ฐิตญาโณ), ในการเผยแผ่พุทธศาสนา, (กรุงเทพฯ: บริษัท แปดสิบเจ็ด
(2545), จำกัด 2549.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต), พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประชาชน, (กุรงเทพมหานคร:
โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย), 2538.
พระธรรมวิสุทธิกวี, (พิจิตร ฐิตวณฺโณ), คนไทยกับงานเผยแผ่พระพุทธศาสนา, (กรุงเทพฯ: โรง
พิมพ์ชวนพิมพ์), 2546.
พระธวัช ธนิสฺสโร (อินทะไชย), “การศึกษาชีวิตและงานการเผยแผ่พุทธศาสนาของพระภาวนา
วิสุทธาจารย์ (ทองใบ ปภสฺสโร)”, วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต, ( บัณฑิต
วิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ), 2549.
พระปลัดสามารถ ธมฺมธาโร (ชีวะพฤกษ์), “บทบาทการเผยแผ่พุทธศาสนาของพระอุบาลีคุณูปมา
จารย์(ปัญญา อินฺทปญฺโญ)”, วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต, (บัณฑิตวิทยาลัย:
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย), 2549.
พระมหาจรูญ ปญฺญาวโร (อินทร์ยงค์), “การศึกษาบทบาทของพระมหากัสสปเถระในการเผยแผ่
พระพุทธศาสนา”, วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต, (บัณฑิตวิทยาลัย:
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย), 2540.
พระมหาทองเลื่อน ทกฺขชโย , วารสารบัณฑิตศาส์น มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 2548.
พระมหาบุญเลิศ ธมฺมทสฺสี (โอฐสู), “ศึกษาวิธีการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระราชวิทยาคม
(หลวงพ่อคูณ ปริสุทฺโธ)”, วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต, (บัณฑิตวิทยาลัย:
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย), 2543.
พระมหาศักดิ์พิชิต ฐานสิทฺโธ (ชัยดี), ศึกษาบทบาทการเผยแผ่พุทธธรรมของพระวิสุทธาธิบดี
(วีระ ภทฺทจารี), วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต, (บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัย มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย), 2549.
พระมหาสนั่น อุตฺตมเสฏโฐ (ประเสริฐ), “(กระบวนเผยแผ่พุทธธรรมของพระธรรมทูต: ศึกษา
เฉพาะกรณี พระธรรมทูตอำเภอเทพสถิต จังหวัดชัยภูมิ)”, วิทยานิพนธ์พุทธศาสตร
มหาบัณฑิต, (บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย), 2549.
พระราชวรมุนี(ประยุทธ์ ปยุตฺโต), สถาบันสงฆ์กับสังคมไทย (กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มูลนิธิโกมล
คีมทอง), 2527.
พระวุฒิกรณ์ วุฑฺฒิกรโณ (พรมพิมพ์), “ศึกษาเทคนิคและวิธีการเผยแผ่พุทธธรรม ของพระราช
วรมุนี (ประยูร ธมฺมจิตฺโต)”, วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต, (บัณฑิตวิทยาลัย:
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย), 2543.
พระอุดรคณาธิการ (ชวินทร์ สระคำ) และจำลอง สารพัดนึก รศ. ดร., พจนานุกรมบาลี-ไทย สำหรับ
นักศึกษาฉบับปรับปรุงใหม่, พิมพ์ครั้งที่ 3, (กรุงเทพมหานคร: บริษัทประยูรวงศ์พริ้น
ติ้ง), 2538.
พันเอกปิ่น มุทุกันต์, บันทึกธรรม, (กรุงเทพมหานคร: พับลิเคชั่นเซนเตอร์), 2518.
พิสิฐ เจริญสุข, คู่มือการเผยแผ่พระพุทธศาสนา, พิมพ์ครั้งแรก, (กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์
การศาสนา), 2539.
ไพรัตน์ ญาติฉิมพลี, “การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และการใช้เหตุผลเชิงจริยธรรม
ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่เรียนวิชาพระพุทธศาสนา โดยการสอนแบบ
ไตรสิกขากับการสอนตามคู่มือครู”, วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต
(การมัธยมศึกษา), (มหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร), 2540.
มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตอีสาน, คู่มือหลักสูตรศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาการ
บริหารกิจการพระพุทธศาสนา 2547, (ขอนแก่น: ขอนแก่นการพิมพ์), 2547.
มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตอีสาน, คู่มือประกันคุณภาพ, (กรุงเทพฯ: สำนักงาน
ประกันคุณภาพการศึกษา), 2544.
ราชบัณฑิตยสถาน, พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542, (กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คส์
พับลิเคชั่นส์), 2542 .
วรเทพ เวียงแก, ปัจจัยที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของนักศึกษาบรรพชิต
มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย พ.ศ. 2549: ศึกษาเฉพาะกรณีวิทยาเขตอีสาน จังหวัด
ขอนแก่น, (สถาบันวิจัยญาณสังวร: มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย), 2549.
วศิน อินทสระ, การเผยแผ่ศาสนา, พิมพ์ครั้งที่ 1, (กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์กิตติวรรณ), 2536.
ศิริพร แย้มนิล ดร. และคณะ “ศึกษารูปแบบการจัดการศึกษาและเผยแผ่ศาสนธรรมศึกษาเฉพาะ
กรณี วัดปัญญานันทาราม อำเภอคลองหลวง จังหวัดปทุมธานี” รายงานการวิจัย
โครงการนำร่องการจัดการศึกษาและเผยแผ่ศาสนธรรมในพระพุทธศาสนา สำนัก
เลขาธิการสภาการศึกษา สกศ.อันดับที่ 74/2548, พิมพ์ครั้งที่ 1 (กรุงเทพมหานคร: ห้าง
หุ้นส่วนจำกัดภาพพิมพ์ 2548.
สถาบันส่งเสริมและพัฒนาการพระศาสนาสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ, คู่มือพระสังฆาธิ
การ, (กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ), 2548.
เสฐียรพงษ์ วรรณปก, พุทธวิธีสอนจากพระไตรปิฎก, (กรุงเทพฯ: บริษัท เพชรรุ่งการพิมพ์ จำกัด),
2540.
Amnuay Tapingae.(1973)"A Comparative Study of Education PhiloSophies of America idealist and
Therravada Buddhism”, The Buddhist Theories of the Learner and of the Teacher in
Education in Thailand. Some Thai Perspectives. Washington D.C., U.S.
Department of Health Education and Welfare.
As Hornby, Oxford Advanced Learner’s Dictionary of Current English, the fifth Impression,
(London: Oxford University Press), 1988.
Sakda Prangpatanporn,(1978) “A Buddhist Philosophy of Education: With lmplications for
Education in Thailand”, Doctor’s Thesis, (Boston College),1978.

Additional Files

Published

2019-06-30

Issue

Section

Research Aritcle