Development of Model Supervision of Teaching Thai Language in Educational Institutions Under the Office of Buriram Primary Educational Service Area 4
Keywords:
Development of Model, Supervision, Thai Language TeachingAbstract
This research aimed to 1) study the composition 2) to study the desirable current conditions And the need is necessary 3) development of model Supervision of teaching Thai language in educational institutions Under the Office of Buriram Primary Educational Service Area 4. The sample group is divided into 2 groups. The first group 136 persons are School Administrators. Multi-stage random sampling is performed to acquire the sample group. The instrument is 5 scales questionnaire. The second group is used in the qualitative session. The schools which did the best practice about Supervision of Thai Language Teaching by 5 experts. The instrument in this stage is a structural interview protocol. Analysis of basic statistical data And analyze the qualitative data through content analysis method.
The results as follow; 1) The components of Supervision of Thai Language Teaching institutions of 4 components and the assessment in appropriateness was at high level. 2) The current circumstances with the whole picture were at medium level. The desirable characteristics with the whole picture were at highest level. the need for the development Study of current condition Problems and needs, planning and setting options, Evaluation and Report and supervisory operations. 3) Development of Model Supervision of Teaching Thai Language in Educational Institutions Under the Office of Buriram Primary Educational Service Area 4 consists of 5 parts: Part 1, Principles, Concepts and Objectives, Part 2, Method of practice, Part 3 Guidelines for Application, Part 4 Evaluation and Part 5 Conditions for Success The results of the evaluation were found that the model was appropriate and possible at the high level.
References
กรองทอง จิรเดชากุล. (2550). คู่มือการนิเทศภายในโรงเรียน. กรุงเทพฯ : ธารอักษร.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลางกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทยตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ : สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กิตติศักดิ์ แก้วบุตรดี และอัจฉรา กิจเดช. (2561). QR CODE ในประเทศไทยและการประยุกต์ใช้ภายในโรงพยาบาลในยุคไทยแลนด์ 4.0. Mahidol R2R e-Journal, 5(2), 51-59,กรกฎาคม–ธันวาคม.
จรัญ น่วมมะโน. (2562) การพัฒนารูปแบบการนิเทศภายในเพื่อพัฒนาสมรรถนะครูในการจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษสำหรับโรงเรียนมัธยมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วิทยานิพนธ์ การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการนิเทศการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ทิศนา แขมมณี. (2546). 14 วิธีสอนสำหรับครูมืออาชีพ. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธีระ รุญเจริญ. (2544). ความเป็นมืออาชีพในการจัดและบริหารการศึกษายุคปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพฯ : ข้าวฟ่าง.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. มหาสารคาม: อภิชาติการพิมพ์.
ปริทรรศน์ พันธุบรรยงก์. (2545). TQM ภาคปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี
ภัณฑิรา สุปการ. (2557). รูปแบบการบริหารการจัดการนิเทศการศึกษา สำหรับศตวรรษที่21. วิทยานิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วัชรา เล่าเรียนดี. (2556). ศาสตร์การนิเทศการสอนและการโค้ชการพัฒนาวิชาชีพ : ทฤษฎีกลยุทธ์สู่การปฏิบัติ. พิมพ์ครั้งที่ 12. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สมหวัง พนธะลี. (2562). การพัฒนาระบบการนิเทศการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดการสอนแนะและการเป็นพี่เลี้ยงครูสำหรับศึกษานิเทศก์. วิทยานิพนธ์ การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สมาน อัศวภูมิ. (2541). ที คิว เอ็มการบริหารทั่วทั้งองค์การ ในองค์การทางการศึกษา. อุบลราชธานี: สถาบันราชภัฏอุบลราชธานี.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). คู่มือการนิเทศเพื่อพัฒนาคุณภาพการจัดการศึกษา. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิก.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2556). นโยบายสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ปีงบประมาณ พ.ศ. 2557. กรุงเทพฯ: สำนักนโยบายและแผนการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สุธรรม ธรรมทัศนานนท์. (2554). หลักการ ทฤษฎีและแนวปฏิบัติทางการบริหารการศึกษา. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
หน่วยศึกษานิเทศก์. (2562). แนวทางการนิเทศภายในโดยใช้ห้องเรียนเป็นฐานเพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียน. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
ฮิโตชิ คูเมะ. (2540). การบริหารจัดการคุรภาพ (MBQ). กรุงเทพฯ: สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น).
Acheson, K., & Gall, M. (2003). Clinical supervision and teacher development: Preserve and in service applications (5" ed.). New York: John Wiley & Sons. Burton.
Deming, E. W. (1995). Out of the Crisis (T. M. I. of T. for A. advanced E. study Center, Ed.). USA.
Keeves P.J. (1988). Educational research, methodology and measurement: An international handbook. Oxford: Pergamon Press.
McKeown, M. (2008). The truth about innovation. London. Prentice Hall.
อัญชลี ธรรมวิจิตกุล. (2552). เทคนิคการนิเทศ : ระบบพี่เลี้ยงและการให้คำปรึกษา. [ออนไลน์]. ได้จาก : https://panchalee.wordpress.com/2009/03/30/supervision. [สืบค้นเมื่อ วันที่ 20 ตุลาคม 2562].
Downloads
Published
Issue
Section
License
The Detail published in Saeng Isan Journal is opinion and responsibility of the authors, and it is not relevant with the jouranl. Besides, the authors must certify that the original manuscript is not in the process to publish in other journal or used to publish in other journals. If the authors use paragraph, picture or tables from others, the athours must refer to the original sources.
