The Model of Lanna Creative Cultural Tourism

Authors

  • SOMCHAN SRIPRASCHAYANON Mahachulalongkornrajavidyalaya University -

Keywords:

Model, Tourism, Creative Culture

Abstract

The purposes of this research were 1) to study and survey the potential of cultural tourism in Lanna; 2) to develop the creative cultural tourism of activities and routes in Lanna; and 3) to create a creative cultural tourism program in Lanna. This study was a qualitative research method using documents tool and interviews with 28 key informants, target group practice with 21 person and data were analyzed by descriptive content.

The finding were as follows; 1. The potential of cultural tourism classified into 4 things: 1) The cultural tourism potential of traditional tourist destinations, including the religious dimension, an identity and wisdom, the nature and ecology dimension and the arts dimension; 2) Potential for the development of creative cultur includes the religious tourism, the local ethnic and cultural tourism, and natural tourism near the creative space; 3) Analyze the potential of cultural tourism in Lanna according to the BCG model that relies on five factors as: (1) local food; (2) the role of the area owner; (3) Local products; (4) Local activities ; and (5) Local festivals.

2.Development of activities and creative cultural tourism routes are as follows: 2.1) Developing knowledge in traditions, culture, and community identity; 2.2) Tourism development process in creative areas; 2.3) Designing activities that relates beliefs, wisdom and culture. linked to main tourist areas and participation with network partners 2.4) Lessons learned and information returned to the community to be further developed or developed in nearby areas.

3.Creative cultural tourism programs divided into 3 programs: 1) Cultural tourism program with community participation; 2) Creative cultural tourism program with art; and 3) Creative cultural tourism in nature.These travel program will be improved the quality of life forward BCG model and to be the conservation local wisdom to ensure sustainability.

 

Author Biography

SOMCHAN SRIPRASCHAYANON , Mahachulalongkornrajavidyalaya University

-

References

กฤชณัท แสนทวี ภัทธิรา ธีรสวัสดิ์ และชัชฎา อัครศรีวร นากาโอคะ. (2562). แนวทางการจัดการนวัตกรรมการสื่อสารการตลาดการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ โดยใช้ชุมชนเป็นฐาน. วารสารวิจัยเพื่อการปฏิรูปการเรียนรู้, ปีที่ 2 ฉบับที่ 1 ประจำเดือนมกราคม – มิถุนายน 2562, หน้า 1 – 11.

ไกรฤกษ์ ปิ่นแก้ว. (2557). การพัฒนานโยบายการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมสำหรับจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ปทุมธานีและนนทบุรี. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย, หน้า 34.

โครงการหลักนิเวศน์ล้านนา สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. สืบวิถีต้นธาร สานตำนานล้านนา พื้นคุณค่าผญาเมือง. เชียงใหม่: บี.เอส.การพิมพ์, 2540, หน้า 1.

ชัยณรงค์ ศรีรักษ์. (2565). การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์บนฐานมรดกภูมิปัญญาชุมชนบ้านโนนทัน จังหวัดหนองบัวลำภู. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ, ปีที่ 18 ฉบับที่ 1 ประจำเดือนเดือนมกราคม - มิถุนายน 2565, หน้า 86 – 111.

ชิดชนก อนันตมงคลกุล และกัญญาพัชร์ พัฒนาโภคินสกุล. (2562). พฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ของนักท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม จังหวัดภูเก็ต”. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ, ปีที่ 15 ฉบับที่ 2 ประจำเดือนกรกฎาคม - ธันวาคม 2562, หน้า 1 – 20.

ชิตาวีร์ สุขคร. (2563). การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในประเทศไทย. Journal of Sustainable Tourism Development, ปีที่ 1 ฉบับที่ 2 ประจำเดือนมิถุนายน – ธันวาคม 2563, หน้า 1 - 7.

ฐมจารี ปาลอภิไตร ชนิดาภา แก้วฉลวย และ วริศรา พูลศิริวรรณะ. (2562). การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์บนพื้นฐานของชุมชน. วารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี, ปีที่ 16 ฉบับที่ 2 ประจำเดือนตุลาคม – ธันวาคม 2562, หน้า 58 - 68.

ฐิตาภา บำรุงศิลป์ รัศมี อิสลาม และพิศาล แก้วอยู่. (2565). การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์เพื่อการอนุรักษ์/ต่อยอดวัฒนธรรมลาวครั่ง บ้านกุดจอก จังหวัดชัยนาท. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ, ปีที่ 18 ฉบับที่ 1 ประจำเดือนมกราคม - มิถุนายน 2565, หน้า 45 – 61.

ฐิติรดา เปรมปรี. (2562). ชุมชนกับการพัฒนาเศรษฐกิจการท่องเที่ยวด้วยทุนทางวัฒนธรรม : กรณีศึกษา ประเพณีแห่นาคโหด บ้านโนนเสลา ตำบลหนองตูม อำเภอภูเขียว จังหวัดชัยภูมิ. วารสารกระแสวัฒนธรรม, ปีที่ 20 ฉบับที่ 38 ประจำเดือนกรกฎาคม – ธันวาคม 2562, หน้า 40 – 52.

ทรัสต์เพื่อการลงทุนในอสังหาริมทรัพย์และสิทธิการเช่าดุสิตธานี. (2565). ภาพรวมของสภาวะอุตสาหกรรมของธุรกิจการจัดหาผลประโยชน์จากอสังหาริมทรัพย์. สืบค้นจาก https://market.sec.or.th/public/ipos/IPOSGetFile.aspx?TransID=251523&TransFileSeq=4,สืบค้นเมื่อ 7 กันยายน 2565.

มานิตย์ โกวฤทธิ์. (2563). ศิลปะเชิงพุทธสู่วิถีชุมชนบนผนังพื้นที่สาธารณะในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารพุทธศาสตร์ศึกษา, ปีที่ 11 ฉบับที่ 1 ประจำเดือน มกราคม – มิถุนายน 2563, หน้า 233 – 251.

รัฐบาลไทย. (2565). ด้านวัฒนธรรมท่องเที่ยวฯ. สืบค้นจาก https://www.thaigov.go.th-/news/contents/details/45839, สืบค้นเมื่อ 7 กันยายน 2565.

รุ่งทิวา ท่าน้ำ และอธิป จันทร์สุริย์. (2563). แนวทางการส่งเสริมการท่องเที่ยววิถีถิ่นบนฐานแนวคิด การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ อำเภออุ้มผาง จังหวัดตาก. วารสารทีทัศน์วัฒนธรรม สำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา, ปีที่ 19 ฉบับที่ 2 ประจำเดือนกรกฎาคม – ธันวาคม 2563, หน้า 89 – 110.

ศิลาวัฒน์ ชัยวงศ์ และคณะ. (2564). การพัฒนาเส้นทางการท่องเที่ยวเชิงศิลปะของกลุ่มจังหวัดล้านนา. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์ มจร วิทยาเขตแพร่, ปีที่ 7 ฉบับที่ 1 ประจำเดือนมกราคม – มิถุนายน 2564, หน้า 75 - 89.

เสกสรร สนวา และคณะ. (2563). การจัดการแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมตามวิถีชีวิตของคนในชุมชน. วารสารการบริหารการปกครองและนวัตกรรมท้องถิ่น, ปีที่ 4 ฉบับที่ 1 ประจำเดือนมกราคม – เมษายน 2563, หน้า 259 - 276.

อธิป จันทร์สุริย์ และสุดสันต์ สุทธิพิศาล. (2563). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์บนฐานอัตลักษณ์ความเป็นไทยตลาดไทยย้อนยุคบ้านระจัน จังหวัดสิงห์บุรี. วารสารทีทัศน์วัฒนธรรม สำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา, ปีที่ 19 ฉบับที่ ประจำเดือนกรกฎาคม – ธันวาคม 2563, หน้า 141 – 162.

อัครินทร์ อังกูรวงษ์วัฒนา. (2561). การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมอย่างยั่งยืนโดยใช้ศักยภาพของภูมิปัญญาท้องถิ่นล้านนา. วารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ, ปีที่ 6 ฉบับที่ 3 ประจำเดือนกันยายน - ธันวาคม 2561, หน้า 11 - 17.

Downloads

Published

2024-12-19