“ตะโกน” ในภาษาไทยปัจจุบัน: การศึกษาหน้าที่และความหมาย

บทคัดย่อ

ภาษาไทยเป็นภาษาคำโดด จึงเอื้อให้คำหลายคำมีหน้าที่หรือความหมายเพิ่มขึ้นตามพัฒนาการการใช้ภาษาในแต่ละช่วงเวลา ปัจจุบันการติดต่อสื่อสารในสังคมไทยเปิดกว้างมากขึ้น ผู้ใช้ภาษาสามารถเลือกใช้คำที่จะสื่อสารได้อย่างอิสระ ส่งผลให้คำในภาษาไทยหลายคำมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ระหว่างหน้าที่และความหมายเดิมกับหน้าที่และความหมายใหม่ คำว่า “ตะโกน” ที่ปรากฏใช้ในภาษาไทยเป็นคำยอดนิยมคำหนึ่งในกลุ่มผู้ใช้ภาษาที่กำลังมีการเปลี่ยนแปลงทั้งด้านหน้าที่และความหมายของคำอยู่ในบริเวณทับซ้อน

บทความวิจัยนี้เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพ มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์หน้าที่และความหมายของคำว่า “ตะโกน” ที่ปรากฏใช้ในภาษาไทยปัจจุบัน ผู้วิจัยเก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้เครื่องมือค้นหาของ https://www.google.co.th ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2565 ถึงวันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2566 ได้ข้อมูลที่ปรากฏคำว่า “ตะโกน” ในข้อความภาษาไทยปัจจุบันบนสื่อสังคมออนไลน์ จำนวน 153 ข้อความ จำแนกข้อมูลตามรูปภาษาที่ปรากฏได้ 2 รูปแบบ คือ ข้อความที่ปรากฏคำว่า “ตะโกน” จำนวน 66 ข้อความ และข้อความที่ปรากฏคำว่า “แบบตะโกน” จำนวน 87 ข้อความ ผลการศึกษาพบหน้าที่ของคำว่า “ตะโกน” จำแนกเป็น 2 หมวดคำ ได้แก่ 1 ) หมวดคำกริยา ทำหน้าที่แสดงการกระทำหรืออาการของผู้กระทำกริยา จำนวน 59 ข้อความ และ 2) หมวดคำกริยาวิเศษณ์ ทำหน้าที่ขยายกริยาหลักในประโยค จำนวน 94 ข้อความ ผลการศึกษาด้านความหมายของคำว่า “ตะโกน” พบว่ามี 2 ความหมาย ได้แก่ 1) ความหมายเดิม ซึ่งเป็นความหมายประจำคำ หมายถึง ‘ออกเสียงดังกว่าปรกติเพื่อให้ได้ยิน’ และ 2) ความหมายใหม่ที่ขยายกว้างขึ้นแต่ยังเชื่อมโยงกับความหมายเดิม หมายถึง ‘การขยายรายละเอียด หรือถ่ายทอดลักษณะ ความรู้สึกนึกคิดที่มีต่อสิ่งใดสิ่งหนึ่งในปริมาณที่มากกว่าปกติ เพื่อแสดงให้เห็นภาพตามอย่างชัดเจน หรือเห็นภาพแล้วแต่ต้องการเน้นความพิเศษเพิ่มขึ้น’