การจัดการทางการเงินของผู้ประกอบการธุรกิจร้านอาหารและบ้านพักในเขตเทศบาลเมืองหลวงพระบาง แขวงหลวงพระบาง สปป ลาว

บทคัดย่อ

               การวิจัยครั้งนี้  มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการจัดการทางการเงินของผู้ประกอบการธุรกิจร้านอาหารและบ้านพักในเขตเทศบาลเมืองหลวงพระบาง แขวงหลวงพระบาง สปป ลาวและเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถทางการเงินและการจัดการทางการเงินของผู้ประกอบการธุรกิจร้านอาหารและบ้านพักในเขตเทศบาลเมืองหลวงพระบาง จำนวน 4 ด้าน ดังนี้ คือ ด้านการจัดหาเงินทุน ด้านการวางแผนทางการเงิน ด้านการบริหารสภาพคล่อง และด้านการควบคุมทางการเงิน การกำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างใช้ตารางของเครจซีและมอร์แกน มีจำนวน 169 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือแบบสอบถามชนิดมาตรส่วนประมาณค่าของลิเคิร์ท (Likert Scale) ประเมินค่า 5 ระดับ การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณนา สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสถิติที (t-test) ค่าสถิติเอฟ (F-test), Two-way ANOVA และสถิติการถดถอยเชิงพหุ (Multiple Regression) เพื่อทดสอบสมมติฐานโดยกำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ผลการวิจัยพบว่า

               ผลการวิจัย พบว่า การจัดการทางการเงินโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( = 3.78) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน โดยเรียงลำดับจากมากไปน้อย ดังนี้ คือ ด้านการบริหารสภาพคล่อง (  = 3.90) ด้านการวางแผนการเงิน ( = 3.78) ด้านการควบคุมทางการเงิน ( = 3.74) และด้านการจัดหาเงินทุน ( = 3.70) ซึ่งอยู่ในระดับมาก ผลการเปรียบเทียบ พบว่า คุณลักษณะส่วนบุคคลด้านระดับการศึกษาที่แตกต่างกัน ผู้ประกอบการฯ มีความสามารถทางการเงิน ด้านความชำนาญทางการเงินแตกต่างกัน ส่วนเพศและอายุที่แตกต่างกัน ผู้ประกอบการธุรกิจร้านอาหารและบ้านพักฯ มีความสามารถทางการเงินไม่แตกต่างกัน ผลจากการวิเคราะห์ความแปรปรวนสองทางพบว่า ปฏิสัมพันธ์ระหว่างระดับการศึกษากับประเภทธุรกิจมีอิทธิพลต่อการจัดการทางการเงินด้านการควบคุมทางการเงิน และปฏิสัมพันธ์ระหว่างประสบการณ์กับประเภทธุรกิจมีอิทธิพลต่อการจัดการทางการเงินด้านการวางแผนทางการเงินของผู้ประกอบการธุรกิจร้านอาหารและบ้านพักในเขตเทศบาลเมืองหลวงพระบาง แขวงหลวงพระบาง สปป.ลาว และผลการทดสอบสมการถดถอยเชิงพหุ พบว่า ความสามารถทางการเงิน ด้านความรับผิดชอบทางการเงินมีความสัมพันธ์กับการจัดการทางการเงิน (β=0.434) อยู่ในระดับปานกลางและความสามารถทางการเงินมีความสัมพันธ์ในเชิงบวกกับการจัดการทางการเงินของผู้ประกอบการธุรกิจร้านอาหารและบ้านพักฯ โดยภาพรวม อยู่ในระดับสูง (r = .765*)  เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน โดยเรียงลำดับจากมากไปน้อยดังนี้ คือ ด้านการควบคุมทางการเงิน (r = 0.702*) ด้านการวางแผนทางการเงิน (r = 0.699*) ด้านการบริหารสภาพคล่อง (r = 0.650*) ซึ่งมีความสัมพันธ์อยู่ในระดับสูง และด้านการจัดหาเงินทุน (r = 556*) มีความสัมพันธ์อยู่ในระดับปานกลาง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับที่กำหนด 0.05  ผลจากการวิจัยแสดงให้เห็นว่า ผู้ประกอบการธุรกิจร้านอาหารและบ้านพักในเขตเทศบาลเมืองหลวงพระบาง แขวงหลวงพระบาง สปป. ลาว ควรให้ความสำคัญกับการควบคุมทางการเงิน การวางแผนทางการเงินและการบริหารสภาพคล่อง ด้านการจัดหาเงินทุนโดยใช้เงินทุนต้นทุนต่ำและมีวินัยทางการเงินเพื่อให้ผู้ประกอบการสามารถใช้ในการบริหารทางการเงินได้อย่างมีประสิทธิภาพเพิ่มมากยิ่งขึ้น